Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫийӗн сăмах пирĕн базăра пур.

ҫийӗн (тĕпĕ: ҫийӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пуш хир ҫийӗн, ҫӳллех те мар, хӗрлӗрех сивлек ҫӑлтӑр ҫакӑнса тӑрать.
Невысоко над пустыней стояла красноватая, мрачная звезда.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗленчелле йӑлтӑртатакан чуллӑ тӑпра ҫийӗн, лаптак сӑрт-тӗмеске, хӑйӑр хумӗсем тӑрӑх кимӗ мӗлки кӑна вӗҫет.
Одна только тень от лодки летела по плоским холмам, по волнам песка, по трещинам поблёскивающей, как стекло, каменистой почвы.

Гусев Лося хул пуҫҫи ҫине хучӗ те — вӗсем тӗтреллӗ тӗпсӗрлӗх ҫийӗн ҫакӑнса тӑракан пусмапа, сӗм тӗттӗмлӗхре вӗрекен кӳлӗ ҫийӗнчи кӗперпе каялла кайрӗҫ.
Гусев перекинул Лося через плечо, — и они пошли обратно через мосты над кипящим в тьме озером, по лесенкам, повисшим над туманной пропастью.

Ҫар карапӗ пӗр хушӑ Сӑваплӑ Ураталлӑ ту хысакӗ ҫийӗн ҫаврӑнчӗ, унтан Азора еннелле пӑрӑнчӗ те — халӗ сасси илтӗнмест.
Военный корабль кружился некоторое время над скалами Священного Порога, затем — ушёл в сторону Азоры, и где-то сел.

Вӑл ахрат ҫийӗн ҫакӑнса тӑракан лапама тухрӗ.
Он осторожно вышел на площадку, висящую над пропастью.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Куполӑн лаптак тӳпем аякӗсем карнизӑн ансӑр ункинчен тӗревленнӗ; карниз вунӑ метр урлӑш, ҫавра шахта ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать.
Рёбра плоских его сводов упирались в узкое кольцо карниза, висящего над круглой, метров десять в поперечнике, шахтой.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем пӳлӗмрен тухрӗҫ, — ункӑ евӗрлӗ лапам сарлака пусӑ ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать.
Они вышли из комнаты на кольцеобразную площадку, висящую над широким колодцем.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ун ҫийӗн, винчӗсемпе тарӑхуллӑн ӳлесе, чӑнкӑртатса-кӑлтӑртатса, ҫутӑ сапаласа карапсем вӗҫсе ҫаврӑнма пуҫларӗҫ.
Над ним, сердито ревя винтами, треща, озаряясь вспышками, закружились корабли.

Пуҫӗ ҫийӗн капмар чул муклашки ҫӗклерӗ те Гусев — ӑна чи ҫывӑхри галера еннелле вӑркӑнтарчӗ.
Гусев поднял над головой огромный камень и швырнул его в ближайшую из галер.

Ҫунатлӑ галерӑсен картисем тӳрем ҫийӗн вӗҫсе ҫаврӑнчӗҫ, акӑ пайланчӗҫ те урамсем ҫийӗн, тӑрӑсем ҫийӗн ишеҫҫӗ.
Вереницы крылатых галер описывали круг над площадью и, разделяясь, плыли над улицами, над крышами.

Пушарӑн сарлака хутлӑхӗ халӗ тепӗр енчен ҫывхарса килекен шӑрчӑксен линине ҫутатать; шӑрчӑксем горизонтран хумлӑн-хумлӑн вӗҫсе килеҫҫӗ те хула ҫийӗн ишеҫҫӗ.
Огромный сектор пожарища освещал теперь приближающиеся с противоположной стороны линии стрекоз: они взлетали волна за волной из-за горизонта и плыли над городом.

Йӗнер ҫинчи Гусевӑн ҫунатлӑ мӗлки тӳрем ҫийӗн вӗҫсе иртрӗ, вӑл ҫӳлтен кӑшкӑрать:
Крылатая тень Гусева пролетела в седле над площадью, крича сверху:

Правительство магнит уйне сирчӗ, икӗ енчен те тӳрем ҫийӗн, ҫапӑҫакансем ҫийӗн вутлӑ мӗлкесем ташлаҫҫӗ, кӑвакрах ҫулӑмӑн юхан шывӗсемпе сирпӗнеҫҫӗ.
Правительство сняло магнитное поле, и с обеих сторон запрыгали над площадью, над дерущимися, затанцевали огненные мячики, лопаясь ручьями синеватого пламени.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсене хӑваласа ҫитрӗҫ, ҫавӑрса хуптӗрлерӗҫ те авалхи Соацера ишӗлчӗкӗсем ҫийӗн аркатрӗҫ.
Их догнали, окружили и уничтожили над развалинами древней Соацеры.

Хула ҫийӗн вӗҫнӗ май Гусев хӑй тӗкӗрте курнине уйӑра-уйӑра палӑртать: тӳремсем, правительство ҫурт-йӗрӗ, арсенал, ӗҫлевҫӗсен кварталӗсем.
Пролетая над городом, Гусев узнавал, виденные им в зеркале, площади, правительственные здания, арсенал, рабочие кварталы.

Ун ҫийӗн ҫавра ҫилле вӗҫсе иртнӗ май граната пӑрахрӗ.
Пролетая вихрем над ним, бросил гранату.

Унӑн пӗр ҫуначӗ пӳрт тӑрри ҫийӗн ҫӑлтӑрсем патнелле тӑртаннӑ…
Одно его крыло поднималось над крышей к звёздам…

Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӗлсем: хӗвел сӳннӗ кӑмрӑка куҫать, ҫӑлтӑрсем тӳперен куҫа-куҫа анаҫҫӗ, Усал Талцетл ҫут тӗнче ҫийӗн сӳнет.
Знай, — потухшим углём станет солнце, укатятся Звёзды с неба, погаснет злой Талцетл над миром.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пуҫсем ҫийӗн кристалсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.
Заблестели над головой кристаллы.

Унӑн хура плащӗ тата шӗвӗр калпакӗ кӳлӗ ҫийӗн шӑва-шӑва ӗренкеленеҫҫӗ, самант-самантӑн пӑс пӗлӗчӗсен хыҫӗнче ҫухалаҫҫӗ.
Её чёрный плащ и острый колпачок скользили над озером, скрывались иногда за облаками пара.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика