Шырав
Шырав ĕçĕ:
Икӗ хресчен наҫилккене йӑтса пычӗҫ — пӗри малтан, тепри — кайран, Тельмарш, хӗрарӑм алли тымарӗ тапнине хыпашласа, аяккинчен утрӗ.Крестьяне несли носилки, а Тельмарк шел рядом, поддерживая руку женщины и щупая ее пульс.
VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Старик чӗннине хирӗҫ пирвай ответ панӑ хресчен чӗтрекен сассипе ҫапла каласа пачӗ:На ответ старика крестьянин, что первым подал голос, рассказал дрожащим голосом:
VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Вӑл чӗрӗ-и вара? — ыйтрӗ пӗр хресчен.
VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Кусем пытанма ӗлкӗрнӗ икӗ хресчен, фермӑра юлнӑ пӗртен-пӗр чӗрӗ ҫынсем иккен.То были два крестьянина — единственные два существа на ферме, оставшиеся в живых.
VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Ку — хресчен хӗрарӑмӗ.
VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Пӗр хресчен вара кавалеристсен йӗнерӗпе йӗнерленӗ тимӗр кӑвак лаша ҫавӑтса пычӗ.Один из крестьян подвел белую лошадь, покрытую кавалерийским чепраком.
VI. Граждан вӑрҫин ӑнсӑртлӑхӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Миххӳне ан пӑрах: вӑл сана хресчен сӑнарлӑрах кӑтартӗ.Котомку свою оставь при себе — это придаст тебе вид крестьянина.
II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Граф хресчен тумтирӗ тӑхӑннӑ старике, ҫар ҫыннисене чысланӑ пекех, честь пачӗ.
VI. Тараса икӗ енне те тайӑлать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Вӑхӑт вунпӗр сехет ҫине кайсан, дю-Буабертло граф капитанпа унӑн помощникӗ де Ла-Вьевиль шевалье хресчен тумтирӗ тӑхӑннӑ ҫынна хӑйне уйӑрса панӑ каютӑна, урӑхла каласан, капитан каютине ӑсатса ячӗҫ.
II. Ҫӗрлехи тӗттӗмре пыракан караппа пассажир // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Виктор Гюго (1802 — 1885), Францинчи паллӑ писательсенчен пӗри; унӑн ашшӗ хресчен ачи пулнӑ, кайран офицера тухнӑ.
I // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.
Пичче мӗнле ҫынсене тӗл пулнине часах курчӗ: кунта хисеплӗ вӗреннӗ ҫын вырӑнне тӗксӗм те тӑмсай хресчен ҫынни кӑна пулнӑ.
XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Ҫак хресчен пире ӑшшӑн йышӑнни король хӑй патне кӗртсе хӑна тунинчен те кая мар пулчӗ.То был крестьянский дом, но радушие его обитателей не уступало гостеприимству короля.
XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Хутран-ситрен пӗччен ял, е ҫул хӗрринчи айлӑмра ыйткаласа тӑракан ҫын пек, йывӑҫран, тӑмран, чултан туса лартнӑ пӗчченех ларакан хресчен ҫурчӗ курӑнса иртет.
XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Ҫапла вара сунарҫӑ нимӗн акмасӑр, вырмасӑрах кӗлет тулли тырӑ пухакан хресчен ҫынни пек пулса тӑрать.Он является своего рода фермером, которому не надо ни сеять, ни жать, а только собирать жатву.
XI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
— Господин Лиденброк, вӗсем пӗтӗм утрав тӑрӑх саланнӑ; пирӗн пӑрлӑ утрав ҫинче пурӑнакансем вулама юратаҫҫӗ; кунта пӗр хресчен те, пӗр пулӑҫӑ та вулама пӗлменни ҫук.
X сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Вӑл Гамбургри ратушӑпа танлаштарсан, хресчен пӳрчӗ пек ҫеҫ, анчах Исландире пурӑнакан ытти ҫынсен пӗчӗк ҫурчӗсем ҫумӗнче вӑл дворец евӗрлех туйӑнать.
IX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Кунтах пассажирсем те пур — темиҫе хресчен, енот тирӗнчен ҫӗлетнӗ кӗрнеклӗ купса, унӑн шатра питлӗ хӗре, пӗр пилӗк салтак, хыпкаланчӑк мещенсем.
XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Нумаях пулмасть тытса хупнӑ хресчен ҫинчен шутлӑр.
XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ҫапла ҫав, хресчен хускалма тытӑнать пулмалла, — тепӗр тесен, вӑл ҫаплах пулмалла та!Да, видимо, пошевеливается крестьянин, — это естественно, впрочем!
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Илтнӗ-и эсир пирӗн хресчен пурнӑҫӗ ҫинчен чӑн сӑмахпа ҫырнӑ тӗрӗс хутсем ҫинчен?Слыхали вы о верных грамотах, в которых правда писалась про наше крестьянское житье?
XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.