Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫав вӑрманӑн сӗм чӑтлӑхӗнче уксах Мускетон вӑрӑ-хурах пурӑннӑ.
Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Унти сӗм вӑрмансем пӑлхавҫӑсене пулӑшакансем пулса тӑнӑ.
III // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.
Юлташне сӗм тӗттӗмччен кӗтрӗ те, Мазин хут татӑкӗ илсе ҫырса хучӗ:Прождав товарища до позднего вечера, Мазин взял клочок бумаги и написал:
8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Вара эпӗ сӗм тӗттӗме курас мар тесе, пӗчӗк ача пекех куҫа хупрӑм.Тогда я поступил, как ребенок: я закрыл глаза из страха темноты.
XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Маттур сунарҫӑ хунарне темӗнле майпа ҫутма пултарчӗ, ҫутти аран мӑчлатать пулин те, вӑл ҫапах ҫав сӗм тӗттӗм ҫӗрте пӑртак ҫутӑ парса тӑрать.
XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Сӗм тӗттӗм ҫӗрте кӗрлесе тӑракан шыв хушшинче шалтах тӗлӗнсе пӗтӗм ӑшӑм-чиккӗм хумханнӑ пулин та, эпӗ ҫапах мӗн пулса тӑнине ӑнланса илтӗм.Несмотря на царивший мрак, рев воды, испуг, смятение, я понял, что произошло.
XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Халичченхи ҫутӑ вырӑнне сӗм тӗттӗм пулса тӑчӗ.
XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Лиденброк пичче ҫав ҫӳллӗ сӗм вӑрмана хӑрамасӑрах кӗрсе кайрӗ.
XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Сӗм вӑрманти пек.
Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Сӗм вара — хӑй те пӗлтерӗш.
Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Сӗм-сӗм вӑрман, сӗм вӑрман, Ма эс хытӑ кашлатӑн?
Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Анчах авалхи сӗм ҫӗр айӗнчи ҫук вырӑнсенче пурӑннӑ пулсан, кам пӗлет, ҫав тӗлӗнмелле тискер кайӑксенчен пӗрерӗшне, тен, халӗ те ҫак вӑрман сулхӑнӗсенче, е ҫак чӑнкӑ чул сӑртсен хыҫӗнче юртса ҫӳрет пулӗ? терӗм.
XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Африкӑри негрсен хулинчи ҫаврака тӑрӑллӑ ҫуртсем пек пӗр-пӗрин сумне таччӑн ҫыпҫӑнса ӳсекен кӑмпасен сарлака шӗлепкисен айӗнче сӗм тӗттӗм тӑрать.
XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
— Эпӗ аташса кайрӑм, халӗ сӗм тӗттӗмре ларатӑп!..
XXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Ҫӗр айӗнче сӗм тӗттӗм пирки эпӗ чӑнтанах суккӑр ҫын пулса тӑтӑм!Глубокий мрак обращал меня в слепого в полном смысле этого слова!
XXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Эпӗ ӑна пӑхсах тӑратӑп, аран палӑракан юлашки ҫутӑ тӗсне мӗнпур вӑйпа тинкерсе пӑхса тӑнӑ ҫӗртех куҫран йӗппе чиксен те нимӗн курӑнми сӗм тӗттӗме кӗрсе ӳкрӗм.
XXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Сӗм тӗттӗм пулса тӑчӗ, пӗр сас-чӗвӗ те илтӗнмерӗ.
XXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Юлашкинчен, ҫӗрле 11 сехетре, сӗм тӗттӗм вӑхӑтра эпир Снеффельс тӑррине хӑпарса ҫитрӗмӗр.Наконец, в одиннадцать часов вечера, в глубокой темноте, мы достигали вершины Снайфедльс.
XV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Ӗнтӗ вунҫиччӗре пулин те, вӑл хӗрача пек курӑнать, унӑн мӗнпур сӑнарӗ казачкӑна аса илтерет, ҫав сӑнар казачкӑсен мӗн ачаран пуҫласа сӗм ватӑлса ҫитичченех нимӗн те улшӑнмасть.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Тусене, хӗвел вӗсем ҫумне ҫыпҫӑнман е вӗсенчен аякран ҫаврӑнса кайнӑ пек, темшӗн яланах кӑвакрах сӗм витсе тӑрать.Горы же все время были почему-то в тени, будто солнце не приставало к ним или обходило их стороной.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.