Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑнланчӗ (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мария Александровна тӑруках салхулланнӑ ҫынсем ҫине пӑхса илчӗ, вӗсене чӗрипе ӑнланчӗ.

Мария Александровна обвела глазами почему-то вдруг взгрустнувших людей и сердцем поняла их.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Темӗнле усал хыпар илнине Владимир Ильич ӑнланчӗ.

Владимир Ильич понял, что получено какое-то тревожное сообщение.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кану вӗҫленнине ӑнланчӗ вӑл.

Она поняла, что отдых кончился.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мӗншӗн ҫакӑн пек хуйхӑллӑ вырӑнта та хӗрсен куҫӗсем телейпе ҫуталса тӑнине халӗ ӗнтӗ Мария Александровна ӑнланчӗ, хӑй вара «Ульянов Владимир Ильича» текен пӗр-пӗр ырӑ кӑмӑллӑ хӗр ҫуккишӗн самаях кулянчӗ.

Мария Александровна поняла теперь, почему и в этом горестном месте у девушек светятся счастьем глаза, и ей стало немножко грустно, что нет такой славкой девушки, которая бы сказала: «Ульянову Владимиру Ильичу, от невесты».

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кунсӑр пуҫне Мария Александровна тата акӑ мӗн ӑнланчӗ.

И еще одно поняла она теперь.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна ывӑлӗ ахаль те канлӗ маррине ӑнланчӗ те ыйтусем памарӗ.

Мария Александровна понимала состояние сына и не задавала вопросов.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Халӗ ӗнтӗ Мария Александровна хӑйсем патне Кочкин мӗн тӗллевпе тӑтӑшах пырса ҫӳренине ӑнланчӗ: унӑн вунпилӗк ҫулхи ывӑлне те полици сыхлать иккен.

Мария Александровна поняла теперь истинную цель регулярных посещений их дома Кочкиным: за ее пятнадцатилетним сыном тоже велась полицейская слежка.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ача, ашшӗ каланине астуса, ручкӑна пӗр пек тытса пынӑ, хӑй ҫинелле туртман; вӗсем хӑйӑр хысакӗсем урлӑ аран-аран каҫса кайнӑ ӗнтӗ, ручкӑна пӗррех туртасран тытӑнса тӑма ачана ҫав тери пысӑк хастарлӑх кирлӗ пулнӑ, — куна Бен пит лайӑх ӑнланчӗ.

Мальчик послушно держал ручку и не дергал ее к себе; они с трудом перевалили через дюны, и Бен понял, что от мальчика потребовалось немало мужества, чтобы от страха не рвануть ручку.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Бен хӑйӗн ывӑлӗ газ ытларах парса самолета ҫавӑрма тӑрӑшнине ӑнланчӗ.

Бен понял, что мальчик дает газ и пытается развернуть самолет.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Вӑл ача патне хӑш енчен пымаллине пӗлмерӗ-ха, ҫапах та ӑна епле пулсан та ҫавӑрмаллине ӑнланчӗ.

Он еще не знал, как найти подход к мальчику, но понимал, что это необходимо.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Хӑйсен умӗнче ҫак ҫеҫенхирте пурӑнакан индеец мар, ют ҫӗршыв ҫынни, ҫак аякри кӗтессенче сахал мар тӗл пулакан шанчӑксӑр ҫапкаланчӑк тӑнине Дик Сэнд пӗрре пӑхсах ӑнланчӗ — ку чӑнах та ҫапла пулчӗ.

Дик Сэнд с первого взгляда понял — и так оно и оказалось, — что перед ними не индеец, коренной житель пампы, а скорее иностранец, сомнительный авантюрист, каких немало встречается в этих отдаленных краях.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах Дик Сэнд саламланӑн аллипе сулларӗ, палламан ҫын ӑнланчӗ, паллах, мӗншӗн тесен кӑшт иккӗленсе тӑнӑ хыҫҫӑн каллех малалла утрӗ.

Но Дик Сэнд сделал приветственный жест, и незнакомец, несомненно, понял, так как после некоторого колебания опять двинулся вперед.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ачисемшӗн унӑн халӗ хӑйӗн пӗччен кӑна кӗрешмеллине Мария Александровна ӑнланчӗ.

Мария Александровна понимала теперь, что бороться за своих детей предстояло ей одной.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хӑйсем пӗрремӗш хут кунта килсессӗн амӑшне картишпеле сад мӗншӗн ҫав тери килӗшнине Саша ӑнланчӗ ӗнтӗ.

И Саша понял, почему маме так понравился двор и сад, когда они пришли сюда впервые.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Негоро хӑй кунта ытла кирлӗ ҫынах пулманнине ӑнланчӗ, хӑй мӗн тунине ыттисем сӑнасах тӑнине туйса, хӑйне ҫынсем тиркемелле мар аван тытрӗ.

Очевидно, Негоро понимал, что без его услуг прекрасно могут обойтись, и, чувствуя, что за ним зорко следят, не желал навлекать на себя никаких нареканий.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссис хастарлӑ ҫамрӑкӑн чунӗнче мӗн пулса иртнине пӗтӗмпех ӑнланчӗ.

Миссис Уэлдон поняла все, что творилось в душе отважного юноши.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем мӗнле пӑхнинченех Дик хӑй вӗсене шанма пултарнине ӑнланчӗ.

Он понял по их взглядам, что может положиться на этих людей.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӗскӗн ача пурне те ӑнланчӗ.

Бедный ребенок все понял.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халл капитан ҫакна лайӑх ӑнланчӗ.

Капитан Халл хорошо это понимал.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл ҫаплах темскер кӑшкӑрчӗ-ха, анчах ун сасси илтӗнмерӗ, аллине сулкаланинчен ҫеҫ Дик капитан хӑйпе вӗрентнисене тепӗр хут каланине ӑнланчӗ.

Он еще что-то говорил, но голоса его уже не было слышно, и только по выразительным жестам капитана Дик понял, что тот повторяет свои наставления.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех