Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫапнӑ (тĕпĕ: ҫап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем хресченсене паяльнӑй лампӑпа ҫунтарнӑ, аллисемпе ури тупанӗсене пӑта ҫапнӑ, кайран вара хӑлхисемпе сӑмсисене касса тата-тата янӑ, суккӑрлатнӑ, юнлантарса пӗтернӗ.

Они жгли крестьян паяльными лампами, пробивали гвоздями кисти рук и ступни, напоследок обрезали уши и носы.

145 полк ялавӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 145–155 с.

Эпир Илюшӑпа иксӗмӗр ҫак тӗкмене епле тытнине, епле юман юпасене вут ҫинче ҫунтарса ӑна сӑмалапа сӗрнине, хытӑ тӗкме йывӑҫҫисене пӑта ҫапнӑ чухне алла епле тата-тата янине аса илтӗм.

Вспомнил, как мы строили этот забор с Илюшей, как обжигали на костре и заваривали смолой дубовые столбы, как сбивали кожу на руках, вгоняя гвозди в твердую древесину.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Шувалов сӗтел ҫине пӗшкӗнчӗ, клеме ҫапнӑ сарӑ хупӑллӑ ӗҫе листаласа тухрӗ те чернилпа илемлӗ ҫырнӑ пӗр хут татӑкӗ ҫинче чарӑнса тӑчӗ.

 — Шувалов нагнулся к столу, перелистал дело в желтой обложке, остановил взгляд на какой-то бумажке, написанной каллиграфическим почерком.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫӳлтен, палуба ҫинчен, тимӗр такан ҫапнӑ атӑ кӗлисем чӗриклетнӗ сасӑ илтӗнет.

Сверху, на палубе, слышалось глухое лязганье подкованных железом каблуков.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫӗр кӑмрӑк пристанӗнче Пысӑк ҫӗр ҫинчен кӳрсе килнӗ зениткӑсем, винтовка тултарнӑ вӑрӑм ещӗксем, клеме ҫапнӑ патрон, мина, тол ещӗкӗсем купаланса выртаҫҫӗ.

Угольная пристань была полна предметами военного снаряжения: зенитки, поступившие с Большой земли, длинные ящики с винтовками и патронами, минами, толом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Питлӗхсем ҫине пысӑк саспаллисемпе «Табак туртнӑшӑн — трибунала» тесе ҫырса ҫапнӑ.

Большими буквами на щитах было написано: «За курение — трибунал».

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сасартӑк Санька ура ҫине тӑрать, хӑй шап-шурӑ шурса кайнӑ, тутисем чӗтреҫҫӗ, пуҫран мӑлатукпа ҫапнӑ пекех ӗнтӗ.

Вдруг Санька поднимается белый, губы дрожат, точно его по голове прикладом тяпнули.

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

Партизансем яла шӑпах ҫак вӑхӑтра пырса ҫапнӑ та.

Вот в этот-то момент партизаны и ударили по деревне.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Парк хапхи ҫумне фанера татӑкӗ ҫине «Ырӑ сунса кӗтетпӗр» тесе сӑрӑпа ҫырса ҫапнӑ.

На воротах парка по фанерному подбою было написано масляной краской: «Добро пожаловать!»

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Каҫ-кӳлӗм ҫырма тарӑн ту хушӑкӗн тепӗнче шавлать, хум ҫапнӑ чухнехи тинӗс евӗр е пӗр тикӗс вӗрекен ҫилпе кашлакан ҫулҫӑллӑ вӑрман пек шавласа илтӗнет вӑл.

К концу дня река шумела на большой глубине, как море в средний прибой или как лиственный лес при ровном сильном ветре.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫурса янӑ сулахай аллаппинчи суранӗнчен юн сӑрӑхать, вӑл ийине мӑлатукпа ҫапнӑ чух майсӑр лектерсе ҫӗмӗрнӗ курӑнать.

Кровоточила ссадина на кисти левой руки: вероятно, расшиб при неудачном ударе по зубилу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мӗн пурӗ те мана аттен каллех ҫӳлелле ҫӗкленнӗ чӑмӑрӗ ҫеҫ курӑнса кайрӗ, пиҫнӗ арбуза ҫапнӑ пек нӑчлатнӑ сасӑ илтӗнчӗ.

Мне был виден вновь занесенный кулак отца, послышался такой звук, будто лопнул арбуз.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

1925 ҫулта вара Капмар баньянӑн тӗп вуллине аслати ҫапнӑ.

А в 1925 году прямо в основной ствол Великого баньяна ударила молния.

Капмар баньян — пӗртен-пӗр йывӑҫран тӑракан 1,5 гектар лаптӑк вӑрман // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/blogs/comments/5566.html

— Ҫапасса ҫапнӑ та, анчах сахал аркатнӑ.

— Битая, но мало.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Минометсем те паян, параппан ҫапнӑ евӗр, уйрӑммӑнах янӑравлӑн переҫҫӗ.

И минометы били сегодня как-то особенно звонко, как в литавры.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тепӗр минутран ҫуркунне аҫа ҫапнӑ чухнехи пек кӗмсӗртетни илтӗнсе каять.

Через минуту донесся грохот, словно ударил молодой весенний гром.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Евгений аҫа ҫапнӑ ҫын пек хытса тӑрать.

Евгений стоял, словно пораженный громом.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӗрлӗ сӑн ҫапнӑ ҫӳлӗ тӳпене прожекторсем ним сассӑр хыпашлаҫҫӗ…

Высокий багряный простор молчаливо щупали прожекторы…

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫав самантра ҫурт ҫивиттийӗ, ӑна ҫиҫӗм пырса ҫапнӑ пек, икке пайланса ҫурӑлать.

В этот момент крыша рассекается огнем, словно в нее ударяет молния.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пуҫ хӑма ҫине ҫапнӑ пӑта шлепки пекех туйӑнать: ҫавӑркалама та ҫук.

Так что голова как у гвоздя, вбитого в доску: не повернешь.

Канӑҫсӑрлӑх // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех