Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗксӗм сăмах пирĕн базăра пур.

тӗксӗм (тĕпĕ: тӗксӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Арккӑран иртнӗ чухне лӑймакаллӑ, тӗксӗм кӳлленчӗкре шуса ӳкетчӗ.
Проходя под арками — поскользнулся в липкую, тёмную лужицу.

Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ан пӑрах, — Лось Аэлитӑран флакон илчӗ те кӗсйине чиксе хучӗ, — ку санӑн — парне, Аэлита: тӗксӗм тумлам, пӗлӗт, тӳлеклӗх.
— Не бросай, — он взял у неё флакончик и сунул в карман, — это твой дар, Аэлита: тёмная капелька, сон, покой.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ихошка чӗнмест, юратуллӑ, тӗксӗм куҫӗсемпе тӗмсӗлнӗ…
Ихошка молчала, глядела матовыми, влюблёнными глазами.

Гусев хулана сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Шыв авӑрӗлле ҫаврӑнса куҫакан ҫынсен капӑр ушкӑнӗсем, пӗчӗк сӗтелсем, хрусталь, — арҫынсен чӑпар халачӗсем, ҫилпе вӗлкӗшекен еймесем, хӗрарӑм кӗписем паркет евӗрлӗ тӗксӗм чул сарнӑ лапамра сӑнарланаҫҫӗ.
Двигающаяся водоворотами нарядная толпа, столики, хрусталь, пёстрые халаты мужчин, треплющиеся от ветра скатерти, женские платья, — отражались в паркетной, зеленоватой мостовой.

Гусев мӗн те-тӗр ыйтсан — тӳрех пурнӑҫлать, ун ҫине ялтӑрми тӗксӗм куҫӗсемпе пӑхать.
Чего бы ни просил её Гусев, — тотчас исполняла, глядела на него матоватыми глазами.

Карап аяларах анчӗ, тӗтӗмлӗ ту хушӑкӗ урлӑ вӗҫсе каҫрӗ, кӗҫех тӗксӗм, капӑр вӗтлӗхелле сӗвекленсе анакан ҫаран ҫине ларчӗ.
Корабль снизился, пролетел над дымным ущельем и сел на луг, покато спускающийся к тёмным и пышным зарослям.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пусма варрине анса тӑрсан туйинчен тӗревленчӗ те — Ҫӗр ҫинчен килнӗ чӗрӗ чунсене путса кӗнӗ тӗксӗм куҫӗсемпе чылайччен тӗпчерӗ.
Сойдя до середины лестницы, опираясь на трость, он долго смотрел запавшими, тёмными глазами на пришельцев с земли.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах кӗҫех горизонтӑн тӗксӗм, тӳрӗ йӗрӗнчен ҫутӑ ҫурла курӑнса кайрӗ, — уйӑхран пӗчӗкрех, унтан кактус уйӗ ҫийӗн ҫӗкленме пуҫларӗ.
Но вот, из-за тёмной и резкой черты горизонта появился светлый серп, меньше лунного, и стал подниматься над кактусовым полем.

Хӗвел анни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Стенасен тӗксӗм плитисен хушшинче ӳрме ӳсен-тӑранӑн типсе хӑрнӑ чӗлкӗмӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Высохшие волокна ползучих растений висели между тёмными плитами стен.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Марсиан — вӑтам пӳллӗ этем пекех, тӗксӗм сарлака курткӑпа.
Марсианин был, как человек среднего роста, — одет в тёмную, широкую куртку.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аппарат тӗксӗм тӳремлӗх ҫийӗнчи пӗлӗтсене касса-ҫурса вирхӗнет, уласа-мӗкӗрсе тата силленсе-чӗтренсе майӗпен-майӗпен анать.
Аппарат прорезывал облака над тусклой равниной, и, ревя и сотрясаясь, медленно теперь опускался.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Экватор тӑрӑх, — ку уҫӑмлӑ курӑнать, — тӗксӗм пилӗк пӑнчӑ, ҫавра пӗчӗк ункӑ евӗрскерсем, вырнаҫса тухнӑ, тӳрӗ йӗрсемпе ҫыхӑннӑ; вӗсем тан енлӗ виҫ кӗтеслӗхпе пӗр енӗ вӑрӑм виҫ кӗтеслӗх чӗрсе ӗренкеленнӗ.
По экватору были расположены, ясно видны, — пять тёмных точек, круглых пятен; они соединялись прямыми линиями, которые начертывали два равносторонних треугольника и третий — удлинённый.

Лось хӗвел еннелле ҫирӗплетсе хунӑ окуляра тӗксӗм кантӑк тӑхӑнтартрӗ.
Лось надел дымчатое стекло на окуляр, обращённый к солнцу.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сирпӗнӳсем чарӑнми-талккӑш ӳлеве куҫрӗҫ, акӑ тӑватӑ аршӑнлӑ ҫӑмарта чалӑшшӑн, ракета евӗр, ҫынсем ҫийӗн ҫӗкленчӗ те хӗвел анӑҫнелле вирхӗнчӗ, ҫутӑ йӑрӑмпа чӑшлатрӗ те пӗлӗтсен йӑм хӗрлӗ, тӗксӗм ӗнтрӗкӗнче ҫухалчӗ.
Взрывы слились в сплошной вой, и четырехсаженное яйцо, наискось, как ракета, взвилось над толпой, устремилось к западу, ширкнуло огненной полосой, и исчезло в багровом, тусклом зареве туч.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Каҫхи йӑм хӗрлӗ тӗксӗм шуҫӑм ҫути тӳпе ҫуррине юхса сарӑлчӗ.
Тусклый закат багровым светом разлился на пол-неба.

Минтер ҫинче — арпашӑнчӑк, тӗксӗм ҫӳҫ.
На подушке — тёмные, спутанные волосы.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Куҫӗсене антарса вӑл чӗлӗмне чӗртрӗ, — шӑрпӑк унӑн ҫирӗп питне, ҫӑварӗ тӗлӗнчи икӗ пӗркеленчӗке, сарлака сӑмса шӑтӑкӗсене, тӗксӗм вӑрӑм куҫ харшисене ҫутатать.
Опустив глаза, он раскуривал трубку, — спичка осветила снизу его крепкое лицо, две морщины у рта, — горькие складки, широкий вырез ноздрей, длинные, тёмные ресницы.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Мӗнех ӗнтӗ, комендант юлташ, тӗксӗм халӑх… —
— Да что, товарищ комендант, народ серый… —

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Кӑнтӑрла пароход Китай ҫыранӗ патнелле ҫывхарсанах вӗсене китайцӑсен постисем пенӗ, ҫӗрле вӗсене сивӗ тӗтре чӗтретнӗ, — чикӗ тӑрӑх хунхузсем кӗтмен ҫӗртен сиксе тухса тапӑнассипе хӑратса, тӗксӗм сӑнлӑ Китай тӑсӑлса выртнӑ.
Днем обстреливали их китайские посты, как только пароход приближался к китайскому берегу, а ночью леденил холодный туман, и сумрачный стлался вдоль границы Китай, суливший нежданные хунхузские налеты.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Ҫӗнӗ ятсенче, пуринчен ытла цифрӑсенче, вӑл мӑкланса ларнӑ тӗксӗм становищесем тӑрӑх нумай хӗн-хур тӳссе пурӑнса ҫапӑҫса илнӗ хӑйӗн ирӗкне пӗтерессине курнӑ.
В новых наименованиях и, главное, в цифрах ему чудилось кощунственное посягательство на его свободу.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика