Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ӑна тӗттӗмре хӑйӗн ҫурчӗ патнелле пур енчен те темле тӗлӗнмелле тумланнӑ ырӑ мар ҫынсем, пӗшкӗнсе, йӗри-тавралла пӑхкаласа, хуллен йӑпшӑнса килнӗ пек туйӑнчӗ.
V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Унтан амӑшӗ патне пӗшкӗнсе ыйтрӗ:
IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Ну, мӗншӗн-ха вӑл пӗшкӗнсе ӑна алран тытасшӑн пулнӑ…
XXVIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Темӗнле вӗҫен кайӑк пек хӑрушӑ чӗрчун ҫӗрлехи вӑхӑтра ҫак вырӑнта ҫырмана пӗшкӗнсе, пуҫне шыв ӑшне чиксе тем мӑкӑртатнӑ, чаваланнӑ тата хӑрӑлтатнӑ пекех туйӑннӑ…
XXVII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Кондуктор пӗшкӗнсе Лозинскине хулӗнчен тытнӑ та, тенкел ҫине ҫӗклесе лартнӑ.Кондуктор наклонился, взял Лозинского под локоть и посадил на скамью.
XX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Вӑл аялалла пӗшкӗнсе тинӗс тӗпнелле пӑхнӑ та хытсах кайнӑ.
III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Камердинер пит-куҫӗнче хӑраса ӳкни палӑрчӗ; вӑл хӑвӑрт пӗшкӗнсе улпучӗн калушне хывса илчӗ.Камердинер изобразил ужас на лице — и, проворно наклонясь, снял с барина калоши.
XXXIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
— Паттӑр пулманшӑн ҫеҫ? — Джемма пӗшкӗнсе карҫинкине ҫӗклерӗ те хӑй ҫумне тенкел ҫине лартрӗ.
XXIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Вистенӗ ҫинҫе хулла йӗри-таврах кӑткӑсем сӑрса иличчен иккӗш те пӗшкӗнсе тӑхтаса тӑчӗҫ.
I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
Салли аппа Том ҫинелле пӗшкӗнсе йӗрсе ячӗ: — Вилнӗ вӑл, пӗлетӗп эпӗ, вилнӗ вӑл! — тет.Тетя Салли бросилась к Тому, заплакала и говорит: — Он умер, умер, я знаю, что умер!
Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Том хӑлхине хушӑк тӗлне тытса итлерӗ, — чылайччен итлесе тӑчӗ вӑл, тулта ҫаплах утаҫҫӗ, анчах юлашкинчен вӑл пире чавсипе тӗртрӗ те, эпир сарайран хӑвӑрт тухрӑмӑр; сывламасӑр, пӗшкӗнсе, пӗр сас кӑлармасӑр, индеецсем пек умлӑн-хыҫлӑн хӳме патнелле йӑпшӑнса пытӑмӑр, унта чиперех ҫитрӗмӗр, Джимпа иксӗмӗр хӳме урлӑ та йӗркеллех каҫрӑмӑр.
Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Тупӑк патне ҫитсен, вӗсем ун ҫинелле пӗшкӗнсе пӑхса илчӗҫ те ҫав тери хыттӑн, ӳлесех йӗрсе ячӗҫ, сассисем Ҫӗнӗ Орлеана та ҫитрӗҫ пулӗ, унтан ыталанса, янахӗсене пӗр-пӗрин хулпуҫҫийӗсем ҫине хурса, виҫ-тӑватӑ минут хушши вӗри куҫҫуль юхтарчӗҫ.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Вӑл, кантӑкран кӗрсе, выртакан ҫын патне пычӗ, пӗшкӗнсе пӑхрӗ те: — Ку вилнӗ ҫын, — терӗ.Он влез в окно, подошел к лежащему человеку, нагнулся, поглядел и говорит: — Это мертвец.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Йӗр тӑрӑх каяс терӗм, анчах малтан ӑна пӗшкӗнсе лайӑхрах пӑхма шутларӑм.Я хотел было пойти по следам, но сперва нагнулся, чтобы разглядеть их.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Эпир чӗрне вӗҫҫӗн утса, туратсем пуҫа перӗнесрен аяларах пӗшкӗнсе, йывӑҫсем хушшинчи сукмакпа сад вӗҫнелле кайрӑмӑр.
Иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Елена ун патне чӗрне вӗҫҫӗн утса пычӗ те ун патне пӗшкӗнсе, унӑн пичӗ ҫинчи тара шӑлса илчӗ.Елена подошла к нему на цыпочках, нагнулась над ним и отерла пот с его лица.
XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Акӑ, сана, Елена, аҫу-аннӳн юлашки пиллӗхӗ, — терӗ вӑл, унтан лав ҫине пӗшкӗнсе тата кӗсйинчен бархат хутаҫ ӑшне чикнӗ пӗчӗк турӑш кӑларса, тӳрех мӑйӗнчен ҫакрӗ.
XXXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Мӗн тӑватӑн-ха эсӗ? — терӗ Елена сасартӑк; Инсаров, диван ҫинчен урайне ҫитиех пӗшкӗнсе, унӑн урисене чуптурӗ.
XXVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Вара вӗсем иккӗшӗ те, борт урлӑ пӗшкӗнсе, сывлӑш кӑлармасӑр, тӗттӗм ҫӗрелле пӑхса итлеме пуҫларӗҫ.И, перегнувшись через борт, оба, едва дыша, стали вслушиваться и всматриваться во мглу.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.
Ҫамрӑк капитан карлӑк урлӑ пӗшкӗнсе шыв ҫине пӑхрӗ.Молодой капитан, перегнувшись через поручни, смотрел на воду.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.