Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтрӗ (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вӑт халь пӗтрӗ, — тинех кулса ячӗ хӗрача.

— Вот теперь все, — наконец-то девочка позволила себе улыбнуться.

15 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Пӗтрӗ тес пулать ӗнтӗ хайхи.

Конец.

Каллех ют ҫӗрте // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Нивушлӗ пирӗн ӗҫ пӗтрӗ?

Неужели наше дело пропало?

Пирӗн ӗҫе путлантараймӗҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пӗтрӗ ӗҫ — тух та вӗҫ.

— Кончил дело — гуляй смело.

Гимназист // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

«Пӗтрӗ укҫам», — тесе шутларӗ те Дутлов, хӑйӗн айӑпне сирме тытӑнчӗ.

«Ну, пропали деньги», — подумал Дутлов и стал уже извиняться.

XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Ҫук, Ильич, халӗ пӗтрӗ ӗнтӗ, халӗ хам та юлма пултараймастӑп.

— Нет, Ильич, теперь кончено, и сам не хочу оставаться.

VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Кӗрӗкне вӑл йӑваласа лутӑркаласа та пӑхрӗ, ҫӑмне те вӗрсе пӑхрӗ, хӑй пӗтӗмпе шӑршланса пӗтрӗ, юлашкинчен вара ассӑн сывласа илчӗ те хӑй ҫирен хыврӗ.

Помял, потрепал ее, подул в мех, даже провонял от нее и, наконец, со вздохом снял.

VII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Пирӗн кану пӗтрӗ.

Кончается наш отдых.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ишсе антарнӑ виадук патӗнче шоссе пӗтрӗ.

Шоссе оборвалось у взорванного виадука.

Эйзенштрассе урамӗнчи передовой // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 305–318 с.

Нимӗҫсен кил-ҫурчӗсенче тӳшек пичӗсем хӗрли ҫинчен, юлашки кунсенче нимӗҫ командованийӗ ҫапӑҫӑва кӗртнӗ ракет двигателлӗ самолетсем ҫинчен калаҫса илчӗҫ, асу ӗҫ Гитлершӑн усӑсӑр пулни ҫинчен, вилӗм умӗн сывлӑш ҫавӑраймӑн, мӗн шухӑшласа тӑмалла: хенде хох та, ӗҫӗ те пӗтрӗ, тесе шухӑшласа хучӗ.

Подивились обилию красных перин в немецких домах, заговорили о самолётах с ракетным двигателем, брошенных в последние дни в бой немецким командованием, и решили, что дело это для Гитлера бесполезное, перед смертью не надышишься, чего упрямиться: хенде хох — и баста.

Эйзенштрассе урамӗнчи передовой // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 305–318 с.

Староста сыснана илнӗ, анчах манӑн ирӗк пӗтрӗ, халӗ нимӗҫсем хуҫа, пӑхса кӑна тӑр, хама та илсе кайӗҫ, тенӗ.

Тот взятку эту благосклонно принял, но сказал, что тут его власть кончилась: лютуют немцы, того гляди, самого заберут и увезут.

Клава анне // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 188–197 с.

Ун патӗнче пурӑнакан офицерсен пӗтӗм ӑпӑр-тапӑрӗ пӗтрӗ.

У офицеров, его постояльцев, весь шурум-бурум пропал.

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Пӗтӗм камера унӑн юнӗпе вараланса пӗтрӗ.

Вся камера была забрызгана его кровью.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Кӑшт пралук ҫумне ҫывхарсанах: та-та-та тутарать те, пӗтрӗ пуҫ.

Чуть к проволоке подойдёшь — та-та-та, и готово.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Ӑна пӑвса лартасси кӑна, узбексем каларӗшле «тамом балды» — пӗтрӗ.

Перехвати ее — и «тамом болды», как говорят узбеки, — конец.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Паян сывлӑшри ҫапӑҫура чи лайӑх виҫӗ пилот пӗтрӗ, эсӗ чӗнмесӗр тӑратӑн.

 — Сегодня в воздушном бою погибли три великолепных пилота, а ты молчишь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тусем хушшине кӗнӗ чух кӗске тытӑҫусенче пирӗн тата вунултӑ ҫын пӗтрӗ.

В коротких стычках при проходе в горы было потеряно еще шестнадцать человек.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ун чухне эпир Берлина ҫитрӗмӗр, вӑй пӗтрӗ, халь вара, ачасем, ҫак чӗлӗме Берлинри мӗнле те пулсан пушартан чӗртсе туртса ямасӑр таврӑнмастӑп.

Тогда-то до Берлина мы за ними не добежали, сил нехватило, а теперь, ребята, будьте ласковы, без того, чтобы трубку вот эту об какое-никакое берлинское пожарище не раскурить, домой не вернусь.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Командир вара: «Суятӑн, эпӗ хам итлесе пӑхатӑп», тет те ларать раци патне, анчах яланхи пекех, чи кирлӗ самантра, радио шавлама, кӗрлеме пуҫлать, тупсӑмне тупма ҫук, калаҫу та пӗтрӗ вара.

Командир говорит: «Врёшь, я сам слушать хочу», садится к рации, и тут, как всегда с этим радивом бывает: в самый нужный момент треск, шум, не разбери-поймёшь, и передача кончилась.

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

Ӗҫ пӗтрӗ теме те пулать.

Казалось бы, и все.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех