Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Тухмалли вырӑн кайса шыраса пӑхатӑп, — терӗ вӑл шанчӑклӑн, кашни пӗве варринче, епле пулсан та, тухмалли ӑшӑк вырӑн пулмалла пек.
Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.
Льговран иртсен пӗр пилӗк ҫухрӑмран ку юханшыв хӗррисенче, хӑшпӗр ҫӗрте варринче те, ҫӑра хӑмӑшлӑх ҫитӗнсе ларнӑ, Орёл кӗпӗрнинче каланӑ пек, ҫак юханшыв майерпа ҫитӗнсе ларнӑ сарлака кӳлле куҫать.
Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.
Вӑрман варринче, тасатнӑ та сухаласа акнӑ уҫланкӑра, Хорӗн ҫурт-йӗрӗ пӗр-пӗччен ларать.Посреди леса, на расчищенной и разработанной поляне, возвышалась одинокая усадьба Хоря.
Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.
Орёл кӗпӗрнинчи ял (эпир Орёл кӗпӗрнин хӗвелтухӑҫӗнчи пайӗ ҫинчен калаҫатпӑр) сухаласа пӑрахнӑ уй варринче, аран-аран лапраллӑ пӗве тунӑ ҫырма ҫатра хӗрринче вырнаҫса ларнӑ.
Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.
Урам варринче килти ӑпӑр-тапӑрсем тиенӗ тулли лавсем тӑраҫҫӗ.Посреди улицы стояли колхозные подводы, груженные домашним скарбом.
X сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Аманнисене вӗт… шыв варринче…
X сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
«Шӑп ҫу варринче тата каҫа хирӗҫ кӑмака хутма кам шут тытнӑ-ши ӗнтӗ?» — тӗлӗнчӗ Ленька.«Кому это среди лета да на ночь глядя вздумалось топить печи?» — удивленно подумал Ленька.
VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Виҫӗ жид урам варринче чарӑнса хӗрсех калаҫма пикенчӗҫ.Три жида остановились посредине улицы и стали говорить довольно азартно.
XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ҫатан урлӑ тӑсӑлса пӑхса, вӑл тӗлӗнмелле картина курчӗ: урам варринче Ленька тӑрать, вӑл хӑйӗн тӑшманӗпе — Гришка Мартыновпа хӗрсе кайсах кӑмӑллӑн калаҫать!
V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Хӗрес варринче чие тӗслӗ пысӑк пӑрҫа пек шӑрҫа йӑлтӑртатса тӑрать.В середине креста блестела бусина вишневого цвета, величиной с крупную горошину.
III сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Чи шӑрӑх кӑнтӑр варринче ачасем кӑмпа тупаймасӑрах вӑрмантан таврӑнчӗҫ.В горячий полдень возвращались ребята, после неудачного грибного похода.
II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Пӳлӗмре сӳннӗ пысӑк лампӑран ҫуннӑ ҫу шӑрши кӗрет; решуткаллӑ сарлака чӳречерен тахҫантанпах ирхи ҫутӑ кӗрет пулин те, урай варринче ҫын ҫӳллӗш икӗ пысӑк лампа ҫаплипех ҫунаҫҫӗ-ха.
VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Тӑваткал площадь пуш-пушах; ун варринче йывӑҫ сӗтелсем те юлнӑ-ха, вӗсем кунта пӗр эрне каялла кӑна апат-ҫимӗҫ пасарӗ пулнине кӑтартса параҫҫӗ.
VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ушкӑн варринче ҫӗлӗкне каялла лартса тата аллисемпе хӑлаҫланкаласа пӗр ҫамрӑк запорожец ташша ярать.В средине которых отплясывал молодой запорожец, заломивши шапку чертом и вскинувши руками.
II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Анчах никамран малтан вӗсем алли-урисемпе тармакланса ӳксе шӑп урам варринче ҫывӑрса выртакан запорожеца курчӗҫ.
II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ҫулҫӳревҫӗсем хир варринче чарӑнса ҫӗр каҫмашкӑн вырӑн пӑхаҫҫӗ: вут чӗртсе хуран лартаҫҫӗ те пӑтӑ пӗҫереҫҫӗ: ҫӳлелле пӑс хӑпарать, вӑл сывлӑшра тӗтӗм пек чалӑшшӑн йӑсӑрланса тӑрать.
II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Варринче, ыттисенчен чылай кая юлса, Сильвер мана хӑйӗн хыҫҫӑн вӗренпе сӗтӗрсе пырать.В середине, несколько отстав от всех, брел Сильвер, таща меня за собой на веревке.
XXXI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Ҫак мӗнпур киревсӗрлӗхсен варринче паҫӑрхи пекех пӗчӗкҫӗ те тӗксӗм лампа тӗтӗм кӑларса ларать.Посреди всего этого безобразия по-прежнему чадила тусклая лампа.
XXV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Шӑпах пӳрт варринче сквайр капитана тытса тӑрать, иккӗшӗн те пичӗсем шуралса кайнӑ.
XXI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Стрелоксем мушкетсене хатӗр тытса тӑраҫҫӗ, капитан пура варринче, тутисене чӑмӑртаса тата ҫамкине пусса тӑрать.Стрелки держали мушкеты наготове, а капитан стоял посреди сруба, сжав губы и нахмурив лоб.
XXI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.