Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӑлтӑрта ура сасси илтӗнчӗ, пӗр ҫын кӑна пырать, — Аврам пырать ӗнтӗ, паллах, Огнянов алӑк патӗнче ӑна шӑппӑн кӗтсе тӑчӗ.

Услышав негромкие шаги в сенях — шаги одного человека, — Огнянов понял, что это идет Аврам, и спокойно стал у двери.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ура тӑпӑртатнӑ сасӑ илтӗнчӗ те, алӑк та шалтлатса уҫӑлчӗ.

Послышался торопливый топот, и дверь с шумом распахнулась.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн пек кашни канашне шӳтле сӑмахсемпе хуша-хуша, тухтӑр ура ҫине тӑчӗ.

И, изложив все свои рекомендации, приправленные шутками и насмешками, доктор встал.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк хӗрарӑмсем кӑшкӑрашса урайне ӳкеҫҫӗ те ҫурма вилнӗ пек пулса тӑсӑла-тӑсӑла выртаҫҫӗ, анчах вӗсене пулӑшма никам та пымасть; сехрисем хӑпнӑ темле карчӑксем алтарь умӗнчи пусма ҫинелле тӗршӗннӗ, вӗсем ура айне пулсах таптанчӗҫ.

Молодые женщины со стонами без чувств падали наземь, но никто не приходил им на помощь; какие-то старухи оказались на ступенях алтаря и были растоптаны.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чи кайра пыракан Кандов хӑй хыҫӗнче кӗтмен ҫӗртен ура сасси илтрӗ те ирӗксӗрех ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Кандов, замыкавший процессию, услышал громкий шум шагов и невольно обернулся.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗҫ-пӑшалланнӑ ҫамрӑксем сотниксемпе теҫетниксем патӗнче ҫар ӗҫне вӗренме тытӑнчӗҫ; хӗрарӑмсем патронсем турӗҫ, ура чӗркемеллисем тӗртрӗҫ, пӑяв-кантра яврӗҫ, карчӑксем сухари типӗтме ҫӑкӑр пӗҫерчӗҫ; атӑҫӑсем хутаҫсемпе царвульӑсем ҫӗлерӗҫ, патрон ҫаккисем турӗҫ, пӑлхавҫӑсем валли тата ытти кирлӗ ӑпӑр-тапӑр хатӗрлерӗҫ; ял старостисемпе хырҫӑ-марҫӑ пуҫтаракансем, кметсем тата ытти ҫавӑн йышши официаллӑ ҫынсем хӑйсемех пӑлхава пикенсе хатӗрленме тытӑнчӗҫ.

Молодежь отправлялась на военное обучение с ружьями, под командой сотников и десятников; женщины набивали гильзы, ткали обмотки и плели для них веревки, а старухи пекли хлеб на сухари; сапожники шили сумки, царвули, патронташи и прочие предметы повстанческого снаряжения; сами сельские старосты, сборщики податей и прочие официальные лица принимали деятельное участие в подготовке.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хапха тулашӗнчен ура сасси илтӗнчӗ.

За воротами послышались шаги.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах хальхинче ура ҫине тӑчӗ те куҫ кӗски патнелле иртрӗ, ҫӳҫне тӑраткалантарса ячӗ, ҫӗлӗкне тӑхӑнчӗ, сӑнне улӑштарам пек турӗ; йӑлт урӑхланса, каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Но сейчас он поднялся и, подойдя к зеркалу, взъерошил волосы, надел шапку и изменил выражение лица; потом обернулся, совершенно преображенный.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ урӑх нимӗн тумалли те ҫукчӗ, Рада вара пилӗк ҫулхи ача пек хӑрах ура ҫинче сиккелесе ҫаврӑнчӗ, темле юрӑ та юрласа ячӗ, юррин сӑмахӗсене пӗлмерӗ вӑл, ҫав юрра хӑй, тен, нихҫан та илтмен пуль.

Делать было больше нечего, и Рада, как пятилетний ребенок, завертелась на одной ноге и запела, не понимая слов, да и не слыша себя.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗлмесӗр калаҫатӑр эсир! — студент ура ҫине тӑчӗ те ҫак хыпара мӗнле пӗлни ҫинчен хӗрсе каласа пачӗ.

— Глубоко ошибаетесь, господа! — И, выпрямившись, студент взволнованным голосом рассказал о том, что узнал случайно.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ура!

— Ура!

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ура!

— Ура!

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ура сасси алӑк патӗнчех илтӗнчӗ.

Но шаги были уже у самой двери.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Старик ӗненнипе ура пуррине туймасӑрах килне персе ҫитрӗ.

Старик вернулся домой, едва дыша от усталости.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑпах ҫав чӑнкӑ вырӑн хӗрринче, юр айӗнчен царвульӑ сырнӑ мӑшӑр ура курӑнах кайрӗ.

На самом краю пропасти из снега торчали ноги, обутые в царвули.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем, вилес умӗн ыйхӑланӑ пек, пӗрин хыҫҫӑн тепри ура ҫине тӑчӗҫ.

Путники один за другим с трудом поднимались на ноги, как после сна, подобного смерти.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Текех, ура утайми пулсан та, вӑл пӗртен пӗр хӑй хавалне ҫеҫ шанать.

Одаренный, необычайно сильной волей, он полагался только на нее, надеясь, что она его спасет, даже если мускулы откажутся повиноваться.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Боримечка ура ҫине тӑрса инҫетелле пӑхса илчӗ.

Боримечка стоя всматривался в даль.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр пӳлӗмри пӗр кӗтесре хуйхӑратчӗ, Рада тепӗр кӗтесре хӑраса ӳкнӗччӗ, ҫав вӑхӑтра кӗтмен ҫӗртен пусма тӑрӑх хӑпарнӑ ура сасси илтӗнсе кайрӗ.

В то время как доктор сокрушался в одном углу комнаты, а Рада замирала от страха в другим, неожиданно послышались чьи-то тяжелые шаги, поднимавшиеся по лестнице.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов, ятне йӑлтах янӑскер, ҫакӑн пек нихҫан каҫӑхми намӑс курнипе аҫа ҫапнӑ ҫын пек анӑраса, нимӗн тӑва пӗлмесӗр ура ҫинче тӑчӗ, хӑй пек те мар вӑл, сехри хӑпса тухнипе енчен енне пӑхкалать.

Стефчов, пристыженный, растерянный, раздавленный устремленными на него взглядами, был сам на себя не похож и в испуге озирался по сторонам.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.