Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ӑна вырӑнтан хускатрӗҫ, вӑранчӗ шухӑшӗ, вӑл Григорин чеелӗхе пӗлмен, ӑна-кӑна тавҫӑрса илме вӗренмен ӑсне халтан ярса, пусарса пычӗ.

Толчок был дан, проснулась мысль, она изнуряла, придавливала простой, бесхитростный ум Григория.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ку валашка ман виҫепе мар… — именнӗ пек пулчӗ Григорий, кӗре ӳтлӗ урине шыв ӑшне ярса пусса.

— Корыто-то не по мне… — конфузился Григорий, занося смугло-черную волосатую ногу.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем ара пирӗн тупӑсене кӗҫех ярса илменччӗ.

Ить они пушки за малым не укатили.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Дивизи начальникӗ, генерал-лейтенант фон Дивид смотр туса ирттерчӗ, Венгри гусарӗсене хуса ярса хамӑр батерейӑна инкекрен хӑтарнӑшӑн пире строй умӗнче тав турӗ.

— Начальник дивизии генерал-лейтенант фон Дивид смотр нам делал и благодарность превозносил за то, что венгерских гусаров сбили и выручили свою батарею.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Айлӑмран улӑхсан, вӑл Григорий гимнастёрки ҫаннинчен ҫатӑртаттарса ярса тытрӗ те, шӑлӗсене шаклаттарса, аран ҫеҫ сӑмах хушрӗ:

Поднимаясь из лощинки, он цепко ухватил Григория за рукав гимнастерки, сказал, редко клацая зубами:

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вара Аксинья ҫӗрӗпех вӗри куҫҫуль юхтарать, кӑшкӑрса ярса ачине вӑратас мар тесе, аллисене кӑшласа, шӑлне ҫыртать, чӗре суранне мӗнле те пулин тамалтарма тӑрӑшать.

Ночь, всю дотла, билась Аксинья в немом крике, в слезах, кусая руки, чтобы не разбудить ребенка, утишить крик и нравственную боль убить физической.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эпир пылака хӑнӑхман, — терӗ Мирон Григорьевич, хӑтин аллине сирсе ярса.

— Мы к сладкому не привычные, — и Мирон Григорьевич отводил руку свата.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Хӑвӑн герою патне манран салам ҫыр тата ҫак парнесене ярса пар, ан тив вӑл малашне те чапа тухса пытӑр», — тет.

«Пошли, грит, своему герою от меня поклон и подарки, пущай он и в будущие времена так же отличается».

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тепӗр ҫырӑвӗнче Петро хӑй патне «тӑван Дон хӗрринчи садсенче ӳснӗ» типӗтнӗ чие ҫырли ярса пама тата тӑтӑшрах ҫырса тӑма ыйтнӑ; ҫав ҫырурах вӑл Григорие вӑрҫса ҫырнӑ: казаксем каланӑ тӑрӑх, Гриша утне япӑх пӑхать, имӗш, ӑна, Петрона, ку япала питӗ пӑшӑрхантарать, мӗншӗн тесен Гришка аллинчи учӗ унӑн, Петрон, ятран илнӗ учӗ; кун пирки Петро ашшӗне Григорий патне хӑй ячӗпе ҫыру ҫырса яма ыйтнӑ.

В следующем письме просил Петро прислать ему сушеной вишни «с родимых донских своих садов» и просил не забывать, писать чаще; там же ругал он Григория за то, что, по словам казаков, плохо Гришка присматривает за конем, — а ему, Петру, обидно, так как конь Гнедой — его, Петра, собственный и кровный; просил отца написать от себя Григорию.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗри хуйхӑ хӑйне шӑлтах халтан ярса ҫитерсен кӑна вӑл, ӗлӗкхинчен пачах улшӑнса, чун-чӗрипе пӗтӗмпех шӑпланса, тепӗр хут пурӑна пуҫларӗ.

И вернулась в мир реального иная, притихшая, изглоданная черной немочью…

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӑна Дарья аллисемпе ярса тытрӗ, анчах вӑл халтан кайса тапкаланать.

Она билась в руках у Дарьи.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫарти пурнӑҫ, унӑн чунӗ хӑнӑхнӑ тӗлӗрекен мирлӗ канӑҫ шухӑшӗ-кӑмӑлӗсене сирсе ярса, часах ӑна хӑй тытӑмне илчӗ.

Его быстро втянула боевая обстановка, вытравляя прижившиеся в душе уют и мирную дрему.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, хӑй ҫирӗп ларса пыманнине туйса, чӗреренех хӑраса ӳксе, йӗнер йӑранине шыраса тупрӗ; аялалла усӑнса, ӑна ярса тытрӗ, ура пуҫне тӑхӑнтартрӗ, унтан пуҫне ҫӗклесе пӑхрӗ те ултӑ лаша кӳлнӗ тупӑ курчӗ; чи малти лаши ҫинче ларса пыракан юланутӑн пуҫне касса татса ывӑтса янӑ, анчах вӑл, аллисемпе ут мӑйӗнчен ярса тытнӑ та, пурпӗр ҫаплипех ларать, хӑйӗн кӗпи пӗтӗмпех юнпа тата пуҫ мимипе нимӗрленсе пӗтнӗ.

И Григорий, чувствуя свое неустойчивое положение в седле, ловил стремя с внутренним страхом; свесившись, поймал, вдел носок и, подняв глаза, увидел орудийную запряжку шестерней, на передней — обнявшего руками конскую шею зарубленного ездового, в заплавленной кровью и мозгами рубахе.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хур пӑшална!.. — ҫухӑрса ячӗ урядник, унтан, Григорие тӗртсе ярса, вӗсем хушшине хирӗнсе кӗчӗ те, аллисене хӑлаҫлантарса тӑчӗ.

Клади оружие!.. — заорал урядник и, отпихнув Григория, стал между ними, распятьем расклячив руки.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кайри, хыҫа татӑлса юлни, учӗн мӑйӗ ҫине лӑпчӑнса, хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхрӗ, сулахай аллипе кепкине ярса тытрӗ.

Последний, отставший, припадая к шее лошади, оглядывался, держал левой рукой кепи.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ йӗнер пӗкечинчен ярса илтӗм, сулӑмпа малалла пӗшкӗнтӗм, чӗлпӗре туртрӑм.

Я вцепился в луку и инстинктивно нагнулся, дернул поводья.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вася тусӑм, эпӗ Елизавета Моховӑпа пуҫарса янӑ интрига вӗҫленсе ҫитсен, ҫак дневника сан патна ярса пама шутлатӑп.

Друг Вася, есть такая мысль: по окончании любовной интриги, которую завел я с Елизаветой Моховой, переслать дневник тебе.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астахов хулпуҫҫи урлӑ ҫакса янӑ пӑшалне ярса илчӗ те офицера кӑкӑрӗнчен тенӗ пекех персе вӗлерчӗ.

Почти в упор убил его Астахов выстрелом, сорвав с плеча винтовку.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Астахов табак хутаҫҫине чӗркеме ӗлкӗреймерӗ, кӗсйине чикес вырӑнне ӑна, аякран ирттерсе ярса, ҫӗре ӳкерчӗ.

Астахов не успел сложить кисет, сунул его мимо кармана.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ҫава-и вара ку? — ҫӗтӗлет лешӗ, выляма кӑна тунӑ пек пӗчӗк ҫавана ҫилӗллӗн сула-сула ярса, — эсӗ ху ҫулатӑн-и вара ку ҫавапа?

— Рази это коса? — ругался тот, злобно взмахивая игрушечно-маленькой косой, — косишь ей?

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех