Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

килет (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫывӑрса тӑранасчӗ манӑн, — шухӑшланӑ Сергей, куҫ хупанкисем питӗ йывӑр пулнине туйса. — Шуйттан пек ҫывӑрас килет

«Мне бы отоспаться, — думал Сергей, чувствуя тяжесть в веках. — Я чертовски хочу спать…

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей савӑнӑҫлӑ курӑнма тӑрӑшрӗ, йӑл кулкаларӗ, анчах ун кулли те, хырӑнман ывӑннӑ пичӗ те уҫҫӑнах ҫапла каланӑ: «Савва, шуйттан пек ҫывӑрас килет манӑн, тул ҫутӑлса килни те кирлӗ мар мана, мана эсӗ кирлӗ, ҫавӑнпа килтӗм те».

Сергей старался быть веселым, улыбался, но и эта улыбка, и небритое, усталое его лицо точно говорили: «Я, Савва, чертовски хочу спать, и рассвет мне этот не нужен, а вот ты нужен, и ради этого я приехал».

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тул ҫутӑлса килет.

Начинало рассветать.

VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗве-ту ҫинчен ҫил вӗрет, тӳремлӗхе кассӑн-кассӑн тӗтре шуса анать, — тул ҫутӑлса килет пулас.

С Верблюд-горы дул ветер, и на равнину клочьями сползал туман, — очевидно, рассвет был близок.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Манӑн санпа та, сансӑр та хам пекех пулас килет, хам мӗнле, ҫавӑн пекех юлам…

А я хочу и с тобой и без тебя быть самой по себе, какая я всегда…

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Туслӑха епле ӑнланнинчен килет, — терӗ, йӑл кулса Сергей.

— Смотря по тому, как понимать дружбу, — с улыбкой сказал Сергей.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пӗр уйӑх килет ӗнтӗ вӑл пирӗн пата, килсе ҫитес кунне — турӑ пӗлет.

— Идет оно к нам уже месяц, а когда прибудет — один бог знает.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Тӑрӑшнӑ, антарнӑ, халӗ куллен кӳршӗ станицӑсенчен ман пата делегаци килет.

— Трудились, сплавляли, а теперь ко мне ежедневно делегация ездит из соседних станиц.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӳпе тӗлӗнмелле таса та аялта тӑрать; ҫуркуннехи пек кӑвак тӗсӗ ун куҫа ачашлать — ача чухнехи пек курӑк ҫине месерле кайса ӳксе, икӗ-виҫӗ сехет пӑхса выртас килет

А небо удивительно чистое и низкое; прозрачная голубизна его, какая бывает только весной, ласкает взгляд — хочется, как случалось в детстве, лечь на траву вверх лицом да так и пролежать час или два…

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анчах кӗҫех Керенскипе генерал Краснов 3-мӗш утлӑ ҫар корпусне Петроград ҫине ертсе каять, казаксен полкӗсене Дон ҫине туртса пыма ӗлкӗрнӗ Каледин кӑнтӑртан хӗссе килет текен сас-хура тухать те, ҫав урлӑ-пирлӗ хыпарсем казаксен чӗрисене канӑҫсӑррӑн пӑлхантарса тӑраҫҫӗ.

Но тревогу вселяли глухие отголоски слухов о том, что 3-й конный корпус вместе с Керенским и генералом Красновым идет на Петроград, а с юга подпирает Каледин, успевший заблаговременно стянуть на Дон казачьи полки.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аса илетӗп те ак вӗсене ӗмӗр тӑршшӗнче те юратса ҫитерес ҫуккине, — куляннипе хурах кӑшкӑрса ярассӑм килет!

Вздумаю, что мне их всех сроду не придется облюбить, — и кричать хочу с тоски!

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Манӑн чӑтма ҫук пурӑнас киле пуҫларӗ: тӗнчере хитре хӗрарӑмсем мӗн тери нумаййи ҫинчен шутлатӑп та, чӗре тӳсме ҫук ыратса килет.

Я, парень, жадный до жизни стал — как вспомню, сколько на свете красивых баб, аж сердце защемит!

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шӑпа пӳрнӗ тӑрӑх, ҫӗршыв умне капланса килнӗ хӑрушӑ инкеке сирсе ярасси халӗ Сирӗнтен килет.

Вас судьба поставила в такое положение, что от Вас зависит изменить ход событий, принявших гибельное для страны направление.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков сотня хыҫҫӑн хӑвӑрт ҫиҫкӗнсе килет; пичӗ савӑнӑҫлӑ кулӑпа выляса чӗтрени аякранах паллӑ.

Атарщиков быстро настигает сотню, издали видно, как на лице его дрожит улыбка.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Площадь тӑрӑх, хӗҫне хӑй ҫумне хӗстерсе тытса, ҫӳллӗ офицер чупса килет.

По площади бежит, придерживая шашку, высокий офицер.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Чикамасов ыттисене арестлет те кунта илсе килет.

 — Чикамасов арестует остальных и доставит их сюда.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мӗншӗн вӑл Керенскине сӗтӗрсе антарасшӑн? — мӗншӗн тесен хӑйӗн ун ҫав вырӑна ларас килет!

Для чего ему надо спихнуть Керенского? — чтобы самому сесть на это место.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапах та эсӗ пире мӗнле канаш панине, мӗн тума хушса каланине хӑвӑн сӑмаххусемпе илтес килет.

Одначе нам хотится послушать от тебя, и чтоб ты посоветовал нам, как в дальнейшем быть.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лачакаллӑ лапампа шурлӑх тӑпри, ҫӗре пуҫланӑ хӑмӑш, сывлӑмпа йӗпеннӗ курӑк шӑршисене ҫил варкӑштарса килет.

Смешанные запахи мочажинника, изопревшей куги, болотистой почвы, намокшей в росе травы нес к казачьему стану ветерок.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кашнин аслӑрах пулас килет.

— Каждый старшим хочет быть.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех