Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытса (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Питӗ те вӑйсӑр вӑл, вырӑнтан шума кӑна мар, юлташӗнчен тытса тӑма та пултараймарӗ.

Он не только не мог ползти, но был так слаб, что не в силах был даже держаться за товарища.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Вӑл ӑна ҫӗр ҫине вырттарнӑ, пуҫне чӗркуҫҫийӗ ҫинче тытса тӑна, халь нимӗнле пулӑшу та кирлӗ мар ӗнтӗ.

Положила она его на землю, держит голову на коленях, видит, никакая помощь ему не нужна, а он просит.

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

Амӑшӗ каллех хӳмене тытса хунӑ, витене сывлӑш кӗме хӑварнӑ пек туса пӗчӗк чӳрече анчах хӑварнӑ.

Мать заплела плетень, оставив маленький лаз под видом слухового оконца.

Клава анне // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 188–197 с.

Унӑн стенисем вӗтлӗхрен ҫатан тытса тунӑ икӗ карталлӑ пулнӑ, вӗсен хушшине, витере ӑшӑ пултӑр тесе, торфпа улӑм хутӑштарса тултарнӑ пулнӑ.

Стены его состояли из двух плетней, меж которых для тепла была проложена торфяная труха, перемешанная с соломой.

Клава анне // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 188–197 с.

Выселкӑра пытанса пурӑнакан ҫамрӑк учительницӑна тытса арестленӗ.

Схватили и арестовали молодую учительницу, прятавшуюся на выселках.

Клава анне // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 188–197 с.

Ӑна кимӗ ҫине тытса илсе лартнӑ.

Кажется, подобрали ее в лодку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шапкин чупса ҫитрӗ, пӗшкӗнчӗ, мана алӑ ҫине тытса илчӗ те йӑтса кайрӗ.

Шапкин подбежал, нагнулся, схватил меня за руки и понес.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Якуба темле ҫав тери хӑвӑрттӑн мана хӑйӗн ҫине хӑпартса вырттарчӗ те, алӑсемпе хулпуҫҫийӗсенчен тытса пыма хушса, юр тӑрӑх йӗрсӗрех сӗтӗрсе кайрӗ.

Якуба очень ловко как-то надвинул меня на себя, приказал держаться руками за плечи и потащил меня по целине.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Акӑ ҫӳҫ-пуҫӗсем йӑлт кӑвакарнӑ вӑрӑм нимӗҫ, хулпуҫҫисем ҫинче кӗҫӗн офицер погонӗсем, кӑшт ҫӗкленнӗ ҫӳлти тути айӗнчен йӑлтӑртатса тӑракан ылтӑн шӑлсемпе, шыҫӑннӑ ӳчӗ ӑшне касса кӗнӗ ҫӗрӗсемпе, тӑм илнӗ аллисенче автомат тытса, йывӑҫ патушаллӑ кӗҫҫе ботисемпе ҫӑрӑлнӑ тӑм ҫумне ҫыпҫӑнса ларнӑ пек ӗнтӗркесе тӑрать…

Высокий, с сильной проседью немец, с погонами младшего офицера, будто прикованный к размятой глине войлочными на деревянной подошве ботами, с блеском золотых зубов из-под приподнятой верхней губы, с автоматом в обмороженных руках, с въевшимися в пухлое мясо перстнями…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Полковник мана сывлӑш ҫавӑрса илме пачӗ те, алӑран тытса, хӑй хыҫҫӑн ҫавӑтса кайрӗ.

Полковник дал мне отдышаться, а потом осторожно повел меня за собой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ ывӑнса ҫитнӗ, ҫуллахи обмундированийӗсем тӑмпа-хӑйӑрпа хуралса пӗтнӗ ҫамрӑк боецсене куратӑп; вӗсен йӗтӗрле чӗркенӗ шинелӗсем тин ҫеҫ шывран тытса кӑларнӑ пичке кӑшӑлӗсем евӗрлӗ пулса кайнӑ.

Я вижу молодых бойцов в летнем обмундировании, вымазанном глиной и копотью; скатки шинели напоминают мне обручи только что выловленной бочки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Якуба ӗнтӗ ӑшӑк ҫӗре ҫитрӗ те пичкине тытса тӑрать.

Якуба уже на отмели, придерживает бочку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫумӑр шывӗсем ҫурса кайнӑ шырлансемпе ҫул ҫинче тӗл пулакан канавсем урлӑ каҫмалла чух номерсем «максимкӑсене» епле алӑ ҫине тытса йӑтса илни илтӗнет.

Солдаты подхватывают на руки пулеметы, чтобы перевалить через дождестоки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Бахтиаров тӗтре ӑшӗнче вӑрӑммӑн курӑнса, хӑйӑн пысӑк пуҫне тӑнк тытса утса пырать.

Гордо несет свою большую голову Бахтиаров.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Комбат сӗтел ҫине лартакан аккумулятор лампине пуҫ тӑрринче тытса, ман ҫине шӑтарас пек тинкерсе пӑхрӗ.

Комбат вгляделся в меня, приподняв над головой настольную аккумуляторную лампу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шапкин индивидуальнӑй пакета тытса ҫурчӗ те мана ҫыхса ячӗ.

Шапкин разорвал индивидуальный пакет, сделал мне перевязку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Манӑн рота вӑтаҫӗртен атакӑласа ку таранччен ориентирсене тӗп-тӗрӗс тытса пырать.

Моя рота атакует в центре и пока точно выдерживает ориентиры.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сталинградра ҫапӑҫакансем ыйтнӑ тӑрӑх, пирӗн вӑл высотасем ҫинчен тӑшмана ҫапса антарса, высотасен хӳттинче хупланса тӑракан тӑшманӑн сылтӑм флангри ҫарсен ушкӑнне тӑрантарса тӑракан ҫула тытса илмелле.

Сталинградцы просили сшибить противника с этих высоток и оседлать дорогу, питающую правофланговую группу войск противника.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсем хӑйсен куштӑркаса кайнӑ аллапписене куҫ ҫине тытса вӗҫӗмсӗр ҫӳлелле палкаса хӑпаракан Сталинград тӗтӗмӗ ҫине пӑхрӗҫ те: нефть ҫунмасть ӗнтӗ, ҫурт-йӗрсем ҫунаҫҫӗ, вӗсем те сайра, терӗҫ.

Они посмотрели из-под своих заскорузлых ладоней на клубы сталинградского дыма, без устали поднимавшегося к небу, определили: нефть уже не горит, а горят дома, и то редко.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ ҫемьесӗр тӑрса юлтӑм, манӑн ҫемьене Ригӑра тытса илнӗ, сирӗнпе вара эпӗ йӑлтах пурӑнма хӑнӑхса ҫитнӗччӗ, ачсем.

Я лишился семьи, мою семью захватили в Риге, а с вами я сжился, ребята.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех