Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сире (тĕпĕ: эсир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫитӗ ӗнтӗ, улпутӑм, ан йӗрӗр… каҫарӑр мана ухмаха… эпӗ айӑплӑ… эсир каҫарӑр ӗнтӗ мана, кӑвакарчӑнӑм… акӑ сире.

— Полноте, мой батюшка, не плачьте… простите меня, дуру… я виновата… уж вы меня простите, мой голубчик… вот вам.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Нимех те мар, матӑшкӑ, — тенӗ лешӗ, — эпӗ сире йӑлӑхтарса ҫитертӗм пулӗ, ҫавӑнпа мана кил-ҫуртӑртан хӑвалатӑр…

— Ничего, матушка, — отвечала она, — должно быть, я вам чем-нибудь противна, что вы меня со двора гоните…

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗн пулчӗ сире, кӑвакарчӑнӑм Наталья Савишна? — ыйтнӑ анне, ӑна аллинчен тытса.

— Что с вами, голубушка Наталья Савишна? — спросила maman, взяв ее за руку.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Енчен сире йывӑр пулсан, мана сиртен уйрӑласси татах та йывӑртарах, — тенӗ атте, ӑна хулпуҫҫинчен лӑпкаса, — эпӗ халь урӑхла шухӑш тытрӑм.

— Если вам грустно, то мне было бы еще грустнее расстаться с вами, — сказал папа, потрепав его по плечу, — я теперь раздумал.

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Карл Иваныч пӳлӗме кӗрсенех, Марья Ивановна ун ҫине пӑхса илчӗ те куҫне хӑвӑрт айккинелле пӑрчӗ, вара унӑн пичӗ ҫинче: эпӗ сире асӑрхамастӑп, Карл Иваныч, тенине курма пулчӗ.

Как только Карл Иваныч вошел в комнату, она взглянула на него, тотчас же отвернулась, и лицо ее приняло выражение, которое можно передать так: я вас не замечаю, Карл Иваныч.

V сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пӗлетӗр ӗнтӗ, эпӗ паян каҫпа Мускава тухса кайма шухӑшлатӑп, сире хампа пӗрле илсе каятӑп, — терӗ атте.

— Вы уже знаете, я думаю, что я нынче в ночь еду в Москву и беру вас с собою, — сказал он.

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Атте сывлӑх сунчӗ те: «Сире ял тӑрӑх сенӗкпе ҫил хӑваласа ҫӳреме ҫитӗ, эсир ӗнтӗ пӗчӗккӗ мар, пикенсе вӗренме тытӑнас пулать», — терӗ.

Поздоровавшись, папа сказал, что будет нам в деревне баклуши бить, что мы перестали быть маленькими и что пора нам серьезно учиться.

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Салуксене асӑнтӑр, сире эпӗ пӗлтертӗм пулас ӗнтӗ: пирӗн укҫа унта лакса ларнӑ, ӑна часах илме май ҫук.

Насчет залогов изволили говорить, так я уже, кажется, вам докладывал, что наши денежки там сели и скоро их получить не придется.

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

– Ирӗк парсамӑр сире пӗлтерме, Петр Александрович, кирек те мӗн калар, анчах Совета вӑхӑтра тӳлеме май ҫук.

— Позвольте вам доложить, Петр Александрыч, что как вам будет угодно, а в Совет к сроку заплатить нельзя.

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫитӗ сире, Владимир Петрович, ҫӑвӑнӑр ӗнтӗ.

— Будет вам, Владимир Петрович, извольте умываться.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗн пулчӗ сире?

Куҫарса пулӑш

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

 — Сире, моравецсене, пӗлетӗп эпӗ: авалхи шульӑксем, чике таран лартма пултаратӑр.

— Знаю я вас, моравчан, старых жуликов, вы кого угодно вокруг пальца обведете.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑй йӑл кулса илчӗ, ҫӗрелле пӑхса: «Манӑн сире пӗр ыйту пур… Эпӗ пулеметчик пуласшӑн», — тесе хучӗ.

Сила улыбнулся, на глаза у него навернулись слезы, он сказал: «У меня есть просьба. Я хочу быть пулеметчиком».

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Хӑвӑртрах, хӑвӑртрах, сире…» — терӗ вӑл хӑйне хӑй, гранатӑн сивӗ те кӑтрашкаллӑ тимӗрне хыттӑнрах чӑмӑртаса.

«Скорей, скорей, ради бога… скорей…» — шептал он про себя, сжимая холодный ребристый корпус гранаты.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Халех Хура сӑрт патнелле чакӑр, эпӗ Илле отрячӗпе сире хӳтӗлеме юлатӑп, — ответлерӗ Павӑл приказ панӑ пек сасӑпа.

— Быстро двигайтесь на Црни Врх, а я с группой Илии останусь здесь для прикрытия, — решительно сказал Павле.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сире лайӑх хыпар пӗлтеретӗп: пирӗн ротӑри упшурсем халь анчах таҫтан качака йӑтса килчӗҫ.

— Я принес вам хорошую новость: обжоры из нашей роты пригнали откуда-то козу.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ сире акӑ мӗн калатӑп: эсир хӑвӑр ҫуртсене ҫапла тӑватӑр пулсан, вӗсене ҫил пурпӗр ишӗлтерет; эсир хӑвӑрӑн ҫарна ҫав манерпе тӑватӑр пулсан, начальниксене хисеплеместӗр пулсан, ун пек ҫара йытӑсем те хӑваласа салатса ярӗҫ.

А я вам говорю: если вы в своих домах так хозяйничаете, так их уж ветер непременно снесет; если вы не уважаете своих начальников, всю армию псы растерзают.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«…партизансем, сире ҫавӑрса илнӗ!

«…Партизаны, вы окружены!

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑраса ӳкес кӑмӑл мана мар, сире ярса илнӗ.

Не меня, а вас охватила паника.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сире мӑнӑн хам ҫурӑм ҫинче йӑтса пымалла-им? — тарӑхса кӑшкӑрчӗ те вӑл, буксен сайра тӑррисем витӗр тӗксӗмреххӗн курӑнакан тӳпеллӗ сӑрт ҫинелле тинкерчӗ.

Может, хотите, чтобы я вас на своей спине тащил? — раздраженно заговорил Уча и посмотрел на горный хребет, серые очертания которого виднелись сквозь редкие верхушки буков.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех