Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӗрачасем (тĕпĕ: хӗрача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Синицына та! — шӑппӑн каларӗҫ ӑна хӗрачасем.
И Синицына! — шептали ему девочки.

36 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хӗрачасем ахлатса илчӗҫ, пӑшӑлтатса калаҫрӗҫ.
Девочки ахнули и зашептались.

33 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Синицына, чавсисемпе юлташӗсене тӗрткелесе, хӗрачасем хушшине кӗрсе ларчӗ, учительпе Митя ҫине шӑтарас пек пӑхма тытӑнчӗ, унӑн сӑнӗ: «эпӗ пачах та айӑплӑ мар» тӗсе калас пек туйӑнать.
Синицына, расталкивая локтями соседок, уселась посередине скамейки и смотрела на Митю и учителя так, чтобы они могли прочесть на ее лице, что она ни в чем не виновата.

Хӗрачасем, аллисемпе чӗркуҫҫисене тытса, тенкелсем ҫинче лараҫҫӗ.
Девочки сидели на скамейках, подобрав ноги и сложив на коленях руки.

Хӗрачасем урамра тӑчӗҫ.
Девочки стояли на улице.

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Хӗрачасем крыльцана тухрӗҫ.
Девочки вышли на крыльцо.

Хӗрачасем тытӑнса тӑчӗҫ.
Девочки замялись:

— Мӗн ӗҫпе килтӗр, хӗрачасем? — савӑнӑҫлӑн ыйтрӗ тепри, шахматне куҫарса.
— А в чем дело, девочки? — весело спросил другой, отодвигая шахматы.

Ӑна хӗрачасем чӗнеҫҫӗ.
Девочки спрашивают.

Хӗрачасем кайнине нумайччен пӑхса тӑчӗ вӑл.
Она долго смотрела девочкам вслед.

Хӗрачасем шӑппӑн калаҫса пыраҫҫӗ.
Разговор становился тише.

Хӗрачасем шкултан кӗпӗрленсе тухрӗҫ.
Девочки гурьбой вышли из школы.

Трубачёвпа танлаштаратӑн! — тарӑхса ҫитрӗҫ хӗрачасем.
Сравнивать с Трубачевым! — возмутились девочки.

Хӗрачасем пушшех те кая юлчӗҫ.
Дольше всех оставались девочки.

Хӗрачасем ушкӑнпа пухӑнчӗҫ те пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатса калаҫма тытӑнчӗҫ.
Девочки собрались в кучку и шепотом разговаривали между собой.

Вӗсен пуҫӗсем урлӑ хӗрачасем хӑраса пӑхаҫҫӗ.
Через их головы испуганно выглядывали девочки.

Валя Степанова тарӑхса ларчӗ, ытти хӗрачасем ӗнерхи ӗҫе кӑмӑлламан пирки шарламарӗ пулас.
У Вали Степановой было строгое лицо, и другие девочки неодобрительно молчали.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Чарӑнӑр! — кӑшкӑрчӗҫ хӗрачасем.
Перестаньте! — кричали девочки.

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ӑна ун хыҫӗнче ларакан хӗрачасем пӑшӑлтатса калаҫнӑ пек туйӑнчӗ.
Ему казалось, что сзади него перешептываются девочки.

— Ой, мӗскӗн! — кулянчӗҫ хӗрачасем.
— Ой, бедненькая! — заволновались девочки.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика