Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӳрех сăмах пирĕн базăра пур.
тӳрех (тĕпĕ: тӳрех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсӗ Хворостянкина ятлани те аван, — Татьяна йӑл кулса илчӗ, — анчах ӑна шухӑшра мар, тӳрех сӑмахсемпе тата куҫ умӗнче ятласан, критиклесен авантарах пулмалла.

Хорошо, что ты ругаешь Хворостянкина, — улыбнулась Татьяна, — но лучше критиковать его не в мыслях, а прямо в лицо настоящими словами.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тетрадь ҫине ҫырса хунӑ сӑмахсене вулама пуҫласан, тӳрех Усть-Невински ГЭС-не аса илтӗм те хам ӑшра вӑрҫма пуҫларӑм.

Когда я начала читать слова, записанные в тетради, я сразу вспомнила Усть-Невинскую ГЭС и начала в душе ругаться.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Комбайн ураписем пусарнипе пулнӑ сукмаксем хӑмӑл ҫине хурса тухнӑ пиҫиххисем евӗр курӑнаҫҫӗ, бункертан тӳрех лав ҫине юхакан тыррӑн ҫутӑ-сарӑ пайӑрки вара ылтӑн пек йӑлтӑртатать.

Тропинки, созданные под давлением колес комбайна, были похожи на опущенные на стебли ремни, а светло-желтые потоки зерна, которые текли прямо из бункера на воз, блестели словно золото.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫынсенчен хӑрать вӑл, кам та пулин ӑна критиклесе сӑмах каласан, тӳрех кӑшкӑрма пуҫлать:

Он боится людей, если кто-то начинает его критиковать, то сразу же начинает кричать:

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Машинӑсем те, танксем те, бронетранспортёрсем те, леш хаяррӑн йӑлтӑртатакан пенсне тӑхӑнса янӑ эсэсовец та, леш чӗрӗ сыснана ҫыхса пӑрахнӑ лав ҫинче ларса пыракан нимӗҫсем те, пӗр сӑмахпа каласан, ҫак нимӗҫсем пурте — чыхӑнса апатланакан, кӑшкӑрса ҫуйӑхакан, таврари вӑрмансене вараласа пӗтернӗ нимӗҫсем, ҫак Гиллесем, Мюлленкампсем, Гаргайссем пурте, ҫак карьеристсемпе асаплантаракансем, ҫакса тата персе вӗлерекенсем пурте — вӑрманти ҫулсем тӑрӑх тӳрех хӑйсен вилӗмӗ патне ҫывхарса пыраҫҫӗ, вилӗм хӑйӗн тавӑракан аллине ҫак пӗтӗм вунпилӗк пин пуҫ ҫине антарма пуҫланӑ та ӗнтӗ.

И машины, и танки, и бронетранспортеры, и тот эсэсовец с грозно поблескивающим пенсне, и те немцы в подводе с живой свиньей, и все эти немцы вообще — жрущие, горланящие, загадившие окружающие леса, все эти Гилле, Мюлленкампы, Гаргайсы, все эти карьеристы и каратели, вешатели и убийцы — идут по лесным дорогам прямо к своей гибели, и смерть опускает уже на все эти пятнадцать тысяч голов свою карающую руку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Эпир кӑна самантрах майласа хуратпӑр, унтан вара — тӳрех киле, — тенӗ вӑл ҫепӗҫҫӗн.

— Мы это мигом обтяпаем, — ласково сказал он, — а потом домой сразу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Разведчиксем тӳрех виҫӗ нимӗҫ ҫине — виҫӗ ҫывӑрман нимӗҫ ҫине пырса тӑрӑннӑ.

Разведчики буквально напоролись на трех немцев, на трех неспавших немцев.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑрманалла каякан ҫул тӳрех умра пулма тивӗҫлӗ.

Прямо должна быть дорога в лес.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

«— Хӑвна ху сыхла, — ӗҫ ӗҫпе, ҫапах та тӳрех ан сик. Асӑрхануллӑ пул, часах вӑрҫӑ вӗҫленет», — тенӗ пулӗччӗ вӑл Травкина.

«Берегите себя, — сказал бы он Травкину, — дело делом, а не при на рожон. Будь осторожен, скоро войне конец».

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑл тӳрех нимӗн калама та пултарайман.

Сказать он ничего не мог.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Умра тӑракан операци пирки ӑна Травкин малти крайран канма кӑларнӑ пулнӑ, вара Мамочкин тӳрех «хӑйӗн» урҫа-старикӗ патне кайнӑ.

Ввиду предстоящей операции он был отпущен Травкиным с переднего края отдыхать и сразу пошел к «своему» старику вдовцу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Улыбышева, ӗҫ мӗн ҫинчен пынине пӗлмесӗр, стакансем ҫине лӑпкӑн чей тултарнӑ, Катя вара ҫав сӑмахсем тӳрех унӑн юратӑвӗн шӑпипе ҫыхӑнса тӑнине пӗрре те ӑнланман.

Улыбышева спокойно разливала чай, не зная, в чем дело, а Катя совершенно не поняла, что произнесенные слова находились в прямой связи с судьбой ее любви.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Кӳрентерме, ҫыпҫӑнма тапратсан, тӳрех ман патӑма пыр та хӑюллӑн каласа пар.

Будут обижать, приставать — приходи и жалуйся смело.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Тӳрех ҫак ҫулпа кай.

— Езжай все прямо по этой дороге.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Травкин утне тӳрех чарса лартса, ун ҫинчен сиксе аннӑ та, хӑнӑхман ҫӗртен вӑрах вӑхӑт юланутпа чуптарнӑ пирки уксахлакаласа, полковник патне пырса евитленӗ:

Травкин круто остановил лошадь, слез с нее и, прихрамывая после непривычно долгой верховой езды, доложил:

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Тӳрех пирӗн пата кай, — хӗрринчен виҫҫӗмӗш пӳрт пулать.

— Иди прямо к нам, — третья изба с краю.

II // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Чӗлхесӗрӗ тӳрех вӑранса каяймасӑр, мучӗш ҫине тӗлӗнсе пӑхкаласа, икӗ аллипе те пуҫне хыҫкаларӗ.

Немой, не сразу проснувшись, удивленно-вопросительно поглядывал на дядю и обеими руками расчесывал голову.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Хӑй упӑшки ҫине тӳрех пӑхса ларнӑ та, унӑн куҫӗсем кулаҫҫӗ.

Она прямо смотрела на него, и глаза ее смеялись.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Чей ӗҫсе апат ҫисессӗн, Корней тӳрех таса пӳлӗме кӗрсе кайрӗ (унта вӑл Мархвапа тата хӗрачипе пӗрле ҫывӑрнӑ).

После чая и ужина Корней тотчас же ушел в горницу, где спал с Марфой и маленькой дочкой.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Куҫми, иртенпе нимӗн те ҫименскер, тӳрех ӳсӗрӗлсе кайрӗ.

Кузьма, не евши с утра, тотчас же захмелел.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех