Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытса (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах нимӗҫсем Тамане тытса илнӗ те Новороссийск патнелле ҫитнӗ.

Но немцы захватили Тамань, дошли до Новороссийска.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Мирлӗ пурнӑҫа ҫарсӑр тытса тӑма ҫук ҫав.

— Мирной-то жизни не удержать без армии.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫыранӑн айлӑмрах вырӑнӗсенче хӑш-пӗр ҫӗрте пӗр рет юпа ҫине йӗплӗ пралук карта тытса тухнӑ, унта тата минӑсем хуркалаҫҫӗ.

В пологих местах берега иногда устроен был проволочный забор в один кол и закладывались мины.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ту-сӑрт таврашӗнче пурӑнакан вырӑнти ӑрат лаши, чӑнкӑ тӑвайккисенчен хӑпарнӑ чухне хӳринчен алӑпа тытса пӗтернӗскер, ҫӑварлӑхне е пӗр енне, е тепӗр енне куҫарса чӑмлать, унран хӑтӑлма тӑрӑшать.

Лошаденка местной горной породы, с хвостом, захватанным руками при крутых подъемах, ловчилась освободиться от трензелей, пережевывала их, перехватывая то на одну, то на другую сторону рта.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсем пире пӗрерӗн-пӗрерӗн хӑваласа тытса пере-пере пӑрахма тытӑнчӗҫ вӗт.

Ведь уже по одному нас было начали щелкать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсен тарҫисем нимӗҫсене ертсе килеҫҫӗ, пире пурсӑмӑра та, пӑрланнӑ юр ҫинчи пӑчӑрсем пекех, пӗрерӗн-пӗрерӗн тытса пӗтереҫҫӗ.

Их слуги приводят немцев и поодиночке переловят всех нас, как рябчиков на обледеневшем снегу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӑккине кӑларчӗ, манӑн пит ҫывӑхне пульверизатор тытса хӑйӗн хӗрлӗ питне хӑпартса одеколон сирпӗтме тытӑнчӗ.

Скрипнула пробка, и Василь, приблизив к моему лицу пульверизатор, начал брызгать на меня одеколоном, надувая свои полные, озовые щеки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ Ивановка ялӗ патӗнче тытса хупнӑ парашютист ҫинчен пӗр ача каласа панине аса илтӗм.

Я вспомнил рассказ паренька возле селения Ивановки о пойманном парашютисте.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Чӑнлӑхшӑн, отряд командирӗ юлташ, Дульник каччӑ ушкӑнра миҫе ҫын пулнине тӗрӗслеме, аманнисене ҫыхса яма пулӑшни ҫинчен тата сире вырӑнсӑр ӗҫ туса хурасран тытса чарни ҫинчен каламаллаччӗ…

— Справедливости ради надо было доложить, товарищ командир отряда, что парнишка Дульник пособил проверить наличный состав группы, перевязать раненых и… задержать вас от опрометчивого шага.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вырӑнти тутарсем, арестленисене тӗмӗсем ҫумӗнчен аяккарах тытса, ҫул хӗррипе пӗрин хыҫҫӑн пӗри хӑйсен ҫӑмламас та чӑтӑмлӑ лашисем ҫинче ҫухӑркаласа, саламачӗсемпе сывлӑшра ҫатлаттаркаласа ларса пыраҫҫӗ.

Отжимая арестованных от кустов, цепью, один за другим, ехали татары на своих мохнатых выносливых лошадках, покрикивая, щелкая плетьми.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл вырӑнӗнчен хускалмасӑр, алтупанне куҫӗ ҫийӗн тытса ман еннелле пӑхрӗ те хӑй патне чӗнсе илчӗ.

Не меняя позы, он посмотрел в мою сторону из-под ладошки, подозвал меня к себе.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Мӗнпур чӑхсене тытса чӗрӗллех миххе тултарчӗҫ, ман урари ботинкӑна хывса илчӗҫ…

 — Забрали всех кур живыми в мешки, сняли с меня ботинки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсем эпӗ хӑйсен аллине лекрӗмех тесе шутланипе ҫӑмӑллӑн тытса илесшӗн пулнӑ.

Враги считали, вероятно, мою песенку спетой и надеялись на легкий успех.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсен шухӑшӗ мана паллӑ: мана чӗррӗн тытса илесшӗн пулнипе пӑшалӗсемпе пемен.

Их замысел был понятен: они хотели схватить меня живьем и поэтому не открывали огня.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Юлашкинчен вӑл манӑн парнене илчӗ те, ӑна ниҫта хума пӗлмесӗр аллинче вӑтанчӑклӑн тытса тӑчӗ, йӑл кулчӗ, хӗрелчӗ… анчах сасартӑк унӑн куҫӗсем шиклӗн чарӑлса кайрӗҫ.

Наконец она взяла мой подарок и, не зная, куда его девать, смущенно держала в руках, улыбнулась, покраснела… но вдруг глаза ее испуганно округлились.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Манмалла мар: десант хӑй умне татӑклӑ задачӑсем лартса ҫирӗп тӗллев тытса пырать, операци пулмалли вырӑна агентсем урлӑ малтанах разведка туса хунӑ.

Причем десант целеустремлен, подчинен определенным задачам, место операции агентурно разведано.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унтан, урасене майлаштарса тытса, хӗҫпӑшала тӗрӗслесе пӑхрӑм та ҫут кӑпшанкӑсем вӗҫнӗ пек ҫутатакан пульӑсем витӗр хӑвӑрттӑн анма тытӑнтӑм.

Я расставляю ноги, проверяю оружие и быстро опускаюсь среди светящихся жучков — трассирующих пуль.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Балабан хӑрах аллипе люк кӑшӑлӗнчен тытса хӳре пӳлӗмӗ ҫумне таянса тӑнӑ та тепӗр аллипе кашни ачана хулпуҫҫинчен кӑплаттарса шутласа пырать.

Балабан держится одной рукой за ребро люка и, прижимаясь спиной к стенке хвостового отсека, другой рукой прихлопывает каждого из ребят по плечу: пересчитывает.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Акӑ кабина алӑкӗ умне Балабан пырса тӑчӗ, вӑл мачча ҫумӗнчи кантраран тытса ман пата пычӗ те, пӗшкӗнсе: — Хатӗрленӗр! — терӗ.

Балабан появляется в дверях кабины и, придерживаясь за потолочный трос, подходит ко мне, нагибается: — Приготовиться!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Полковник трубкӑна тытса «Байкала» чӗнсе илчӗ те такама ашшӗ ячӗпе каларӗ.

Полковник взял трубку, вызвал «Байкал», назвал кого-то по имени и отчеству.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех