Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑйсен (тĕпĕ: хӑйсем) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрмана тухса каяс умӗн Ивга асаннепе Макитрючиха хӑйсен пӳртне вут тӗртсе хӑварчӗҫ.

Уходя в лес, баба Ивга и Макитрючка подожгли хату.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митя вӗсене пурне те хӑйсен отрядне илсе кайӗ.

А Митя возьмет их всех в свой отряд.

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрачасем пӗр самант шӑп пулчӗҫ, анчах хӑйсен савӑнӑҫне пытараймасӑр, каллех пӗр-пӗрне пӳле-пӳлех шавлӑн калаҫса кайрӗҫ.

Девочки на минутку примолкли, но, не в силах удержать свою радость, снова заговорили, перебивая друг друга:

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрачасем ҫавӑнтах сӗтел хушшине кӗрсе ларса хӑйсен хушамачӗсене ҫырма тытӑнчӗҫ.

Девочки сейчас же сели за стол надписывать свои фамилии.

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӑйсен хушамачӗсемпе ячӗсене ҫырса хуччӑр.

Пусть напишут свое имя, фамилию.

45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Уҫланкӑра ларнӑ чухне вӗсем вӗҫӗ-хӗррисӗр тенӗ пек шкул ҫинчен, ашшӗ-амӑшӗсем ҫинчен калаҫаҫҫӗ, хӑйсен пурнӑҫӗнчи тӗрлӗ-тӗрлӗ вак-тӗвексене аса илсе, питӗ кирлӗ, питӗ паха япала пулнӑ пек, вӗсем ҫинчен пӗр-пӗрне каласа кӑтартаҫҫӗ.

Сидя втроем на поляне, они без конца говорят о школе, о родителях, вспоминают всякие мелочи из своей прежней жизни и рассказывают их друг другу как что-то очень важное.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӗсем Макитрючиха пӳрчӗ патӗнче чарӑнса тӑчӗҫ: вӗсен хӑйсен юлташӗсенчен кама та пулин курас килчӗ.

У хаты Макитрючки они остановились; им не терпелось поскорей увидеть кого-нибудь из товарищей.

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хула влаҫӗсем ҫывӑх вӑхӑтрах, хӑйсен тивӗҫне ӑнланса илсе, чӑваш чӗлхи енне хӑйсен мал енӗсемпе ҫаврӑнассине, шкулсенче республикӑн патшалӑх чӑваш чӗлхине тивӗҫлӗн вӗрентме пуҫлассине шанас килет.

Хочется надеяться, что в ближайшее время городские власти, осознав свой долг, повернутся лицом к чувашскому языку, и чувашский язык, государственный язык республики в школах будет преподаваться достойно.

Шупашкар, Чӑн Шупашкар пулсам! // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/5420.html

Ҫавна пула Шупашкар чӑвашӗсенчен, Ӗпхӳпе Хусанри тутар-пушкӑртсем хӑйсен чӗлхипе уҫҫӑн калаҫнӑ пекех, чӑвашла калаҫнине кӗтетӗн те, анчах…, кӑлӑхах!

В результате ждешь от чувашей из Чебоксар, что они как татары-башкиры из Уфы и Казани свободно говорят на своем языке, так же будут говорить по-чувашски, но... напрасно!

Шупашкар, Чӑн Шупашкар пулсам! // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/5420.html

Мӗншӗн тесен, Шупашкар урамӗсенче те Ӗпхӳри, Ҫтерлӗри е Мелевӗсри кӗре сӑн-питлӗ тутар-пушкӑртсем пекех кӗре сӑн-питлӗ ҫынсем васкавлӑн хӑйсен ӗҫӗсемпе утаҫҫӗ, ҫӳреҫҫӗ, тӗрлӗ магазинсемпе организацисенче ӗҫлеҫҫӗ.

Потому что на улицах Чебоксар люди с такими же смуглыми лицами, как татары-башкиры из Уфы, Стерлитамака или Мелеуза, спешно идут по своим делам, гуляют, работают в разных магазинах и организациях.

Шупашкар, Чӑн Шупашкар пулсам! // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/5420.html

Сассисем хӑйсен час-часах тытӑна-тытӑна лараҫҫӗ.

Голоса их часто прерывались:

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шапасем хӑйсен ҫаврака та мӑчлатма пӗлмен куҫӗсемпе виҫӗ ача ҫине пӑхса лараҫҫӗ.

Лягушки, неподвижно распластавшись на воде, круглыми, немигающими глазами смотрели на трех мальчиков.

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем ассӑн сывласа илчӗҫ, кӗскен хӑйсен шухӑшӗсене каласа пачӗҫ:

Ребята вздыхали, обменивались короткими замечаниями:

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Колхозниксем хӑйсен Хӗрлӗ Ҫарӗ ҫинчен вуласа, хӑйсене ирӗке кӑларасса шанса тӑраҫҫӗ, вӑй-хал пухаҫҫӗ, куҫӗсене ҫӳлерех те ҫӳлерех ҫӗклеҫҫӗ.

Колхозники, читая про свою родную Красную Армию, верили в освобождение, набирались сил, выше поднимали головы.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах Костя питӗ асӑрхануллӑ ҫын: кашни ҫынах хӑйсен кӑвайчӗ патне ямасть — кам пӗлет, темле ҫынсем вӗсем!

Костя был осторожен и не каждого подпускал к огоньку — кто знает, что за люди!

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митя шӑпах ҫакӑнта, хӑйсен лагерӗ тӑнӑ вырӑнта, хӑй пӗччен пуҫласа ҫӗр каҫнине аса илчӗ.

Митя вспоминает свою первую одинокую ночь в лесу, на этой самой лагерной стоянке.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сарай тӗттӗмлӗхӗнчен унӑн куҫӗ умне ӑна хӑйсен ачисене шанса панӑ ашшӗ-амӑшӗсен куҫҫулленнӗ пит-куҫӗсем тухса тӑраҫҫӗ…

Из темноты сарая выступали заплаканные лица родителей, доверивших ему своих детей.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫынсенчен никам та хӑйне мӗншӗн арестленине пӗлмест, вӗсем питӗ кичем, кашниех хӑйсен тӑванӗсем ҫинчен шухӑшлать.

Люди были подавлены случившимся, никто не понимал, за что и почему он арестован, каждый думал о своих близких.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Паян уйрӑмах хаклӑ хыпар пулассине пӗлсе, ачасем ним шавламасӑр хӑйсен вырӑнӗсене кӗрсе ларчӗҫ.

Предупрежденные об особой важности сегодняшнего сбора, ребята бесшумно заняли свои места.

33 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ирсерен сивӗсем пулчӗҫ пулин те, ҫырмасемпе шыв куленчӗкӗсем ҫӳхе пӑрпа витӗнеҫҫӗ пулин те, шӑнкӑрчсем ывӑнма пӗлмесӗр хӑйсен килӗсене вӗтӗ хулӑсем, улӑм пӗрчисем, чӳпек таткисем йӑтма пуҫларӗҫ…

И хотя по утрам стояли заморозки, лужицы и ручейки покрывались хрупким молочным ледком, скворцы неутомимо таскали в свои домики прутики, соломинки, клочки пакли.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех