Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуль сăмах пирĕн базăра пур.
пуль (тĕпĕ: пуль) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Молдавире ҫапла пӗр пӗчӗк хаҫат пуррине ас тӑватӑп-ха: мӗн кӑна пичетлеместчӗ пуль — пӗтӗмпе суя.

Помню, в Молдове была одна газетка: что ни скажет, обязательно соврет.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсенче кӑштах та пулин тӗрӗсси те пурах пуль.

В них, наверное, есть доля правды.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Миҫе уйӑх иртрӗ пуль, Огнянов хулана килсенех темелле, — ҫаплах каланӑччӗ-ха Стефчов та, — пур ҫӗрте те тӑшманпа кӗрешес туртӑм ҫӗкленчӗ, вӑл ӳссе-хӑпарса пычӗ, Стара-Загорӑри авӑн уйӑхӗнчи пӑлхавран вара ытла та ӳсме тытӑнчӗ.

Вот уже несколько месяцев, пожалуй, со дня появления Огнянова в городе, — как это отметил Стефчов, — повсюду начался подъем духа, который с каждым днем возрастал, и особенно после сентябрьского восстания в Стара-Загоре.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ Подгорицӑ ҫеҫ мар, Венӑна илнӗ тесе шутлама та пулатчӗ пуль.

Можно было подумать, что взята не Подгорица, а Вена.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чулне-мӗнне ӑнсӑртран пуҫтарса хунӑ пуль унта, тесе лӑплантарасшӑн пулчӗ Натанаил.

Натананл его успокоил, говоря, что камни, очевидно, попали на это место случайно.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта кунсерен перекен хӑвӑр ҫамрӑкӑрсене вӗрентсен те, начар марччӗ пуль сана… — Унтан вара хаяррӑн хушса хучӗ:

Тебе бы впору поучить вашу молодежь, ту, что здесь что ни день увлекается пальбой… — Потом добавил со злобой:

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тен, ҫак ухмах ӑна хӑйӗн хутне кӗрекенни вырӑнне хурать пуль.

И, должно быть, считал его своим покровителем.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эсир унта тырӑ миххисем ҫинех выртса ҫывӑртӑр пуль.

— Там вы, наверное, спали на мешках с зерном.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нечо-советник Стефчов енне чеен куҫ хӗссе илчӗ: «Таппа хӑех ҫакланчӗ-ха!» — тесшӗнччӗ пуль ӗнтӗ вӑл.

Нечо, советник, иронически подмигнул Стефчову, как бы желая сказать: «Попался в ловушку, несчастный!»

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ҫын хунӑ пуль вӗсене.

Может, это он их туда положил.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗлӗкне тӗлленетӗп пуль, тесе шухӑшне илчӗ те Кралич, куҫне сӑтӑркаларӗ, куҫне уҫса пӑхсан, ӑна каллех ҫав чӳрече умӗнчи мӗлке курӑнса кайрӗ, мӗлке ҫаплах пӳлӗмелле ӳпӗнсе пӑхать пек.

Решив, что все это сон, Кралич протер глаза, но когда он снова раскрыл их, тень по-по-прежнему маячила за окном, наклоняясь внутрь.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан темле хурлӑхлӑн юрлани илтӗнсе кайрӗ, тен, юрлани те марччӗ пуль ҫавӑ, йынӑшнӑ пекрех илтӗнсе тӑчӗ.

Потом послышалось заунывное пение, лучше сказать — завыванье.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах виҫҫӗш те стена урлӑ каҫрӗҫ, хаяр игумен куҫӗ тӗлне пулнӑ пулсан, леш вӗсене пӑшалпа персе пӑскӑртмашкӑн та шухӑшласа тӑрас ҫукчӗ пуль, енчен ӑнсӑртран, чӳречерен пӑхса ют ҫынсене курнӑ пулсан, унран та хӑраса тӑмӗччӗҫ.

Вскоре все трое перебрались через стену, рискуя попасться на глаза воинственному игумену, который не задумался бы пальнуть в них, если бы случайно выглянул в окно.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ашшӗпе хӗрӗ ахӑрнех инҫетре пулман пулмалла, тен, кӳршӗри шыв арманӗнчен кӑна таврӑнчӗҫ пуль, — ҫийӗнчи тумӗ йӗпенме те ӗлкереймен.

По-видимому, отец и дочь уходили куда-то недалеко, быть может, на какую-нибудь мельницу по соседству, — одежда их не успела промокнуть.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эх, мӗскӗн, тарса та кайнӑ пуль, — мӑкӑртатрӗ Марко, вите алӑкне питӗрменнине асне илсе.

— Эх, наверное, убежал, бедняга, — проговорил Марко, только сейчас сообразив, что дверь в конюшню была открыта.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пена, куҫу курми пулнӑ пуль!

— Пена, чтоб тебе пусто было!

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫиессӳ те килет пуль, Иванчо?

Есть хочешь, Иванчо?

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Юрласа парасах пуль ҫав, анчах эпӗ юрлама пӗлместӗп, ҫапах та ку мана чарса тӑраймасть, мана ним те чарса тӑраймасть!

— Пожалуй, только ведь я не умею петь, но это мне не остановка, мне ничто не остановка!

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тепӗр тесен тата, Верочка, кусем вӗсем: ҫапла пуль, тенисем ҫеҫ-ха, наука вӑл ыйтӑва кирлӗ пек татса памалӑх сведенисем пухайман-ха.

Впрочем, Верочка, ведь это только вероятность, наука еще не собрала столько сведений, чтобы решить вопрос положительным образом.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Авалхи шумер, латин, грек, рим чӗлхисем нумай халӑхсене ҫыхӑнтаракан, вӗсен чӗлхисене хӑйсен чӗлхисенчи сӑмахсене кӗртсе аталантаракан чӗлхесем пулни ҫинчен те кашниех вуланӑ пуль.

Наверное, каждый читал, что древнееврейский, латинский, греческий, римский языки являлись языками межнационального общения и языками донорами для развития других языков.

Малашлӑха пӑхса... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/content/4947-%D0%9C% ... B0....html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех