Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗчӗк сăмах пирĕн базăра пур.

Пӗчӗк (тĕпĕ: пӗчӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӗлесчӗ халь ҫак ҫамрӑк изобретателӗн хӑйӗн пӗчӗк магнитофонӗпе тунӑ опычӗсем, вӑл тинӗс хӗрринче ӑнсӑртран ҫырса илни халӗ мӗнле кирлӗ пулнине!
Знал бы этот юный изобретатель, как пригодились его опыты с маленьким магнитофоном и случайная запись на берегу!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тӗксӗмрех ҫӳҫлӗ, куҫа шартарса яракан хӗрлӗ платье тӑхӑннӑ пӗчӗк хӗрача, сӳнсе ларнӑ кӑвар пекех, самантрах ҫухалчӗ.
Маленькая темноволосая девушка в ослепительно красном платье мгновенно исчезла, словно погасший огонек.

Ҫын асӑмне унӑн пӗтӗм пурнӑҫӗ пырса кӗнӗ чухнехи ҫак юлашки минутсенче Васильев куҫҫулӗпе макӑракан ача пичӗсене кӑна куракан пулчӗ: вӑл нимӗҫсен пӗчӗк хула урамӗнчи ачана, ача ҫуртӗнчи тӑлӑх ачасене курать.
В эти последние минуты, когда в сознании человека проносится вся его жизнь, Васильев видел только плачущие ребячьи лица: ребенка на улице немецкого городка, сирот из детского дома.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Пӗчӗк рычака хайхи алӑ лӑпкӑн ҫавӑрса лартрӗ.
Рука спокойно повернула рычажок.

Пӗчӗк репродуктортан студент хӑйӗн дневникӗ ҫине ҫырнӑ ҫак сӑмахсем илтӗнме пуҫларӗҫ.
Из крохотного репродуктора слышались слова, записанные в дневнике студента:

Васильев унӑн пӗчӗк рычакне пӑрчӗ.
Васильев повернул рычажок.

Сӗтел хушшине ларчӗ те пӗчӗк хунарне сӗтел ҫине хучӗ.
Сел за стол, положил фонарик.

Инженер хура иллюминаторӑн тӗкӗр чӳречеллӗ пӳлӗмне кӗчӗ те; пӗчӗк хунарне сӳнтерсе, шыв айӗнчи тӗнче епле ҫуталса тӑнине пӑхма пуҫларӗ.
Инженер вошел в комнату с зеркальным окном черного иллюминатора, потушил фонарик и стал смотреть, как светится фосфоресцирующими огнями подводный мир.

Пӗчӗк хунарӑн тӗксӗм ҫути буровойӑн пушарпа хуралнӑ стенисене ҫутатрӗ.
Тусклый луч фонарика осветил почерневшую от огня стену буровой.

Вӗсенчен кашниех Мускаври чи пӗчӗк радиобашньӑна аса илтерет.
Каждая из них напоминает миниатюрную радиобашню в Москве.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев кӗсьере чиксе ҫӳремелли пӗчӗк хунарне ҫутрӗ.
Васильев зажег карманный фонарик.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Икӗ кун каярах эпӗ сире хамӑн инкек ҫинчен каласа патӑм, халӗ хӑвӑрӑн пӗчӗк аллӑрсемпе тонна-тоннӑшар телей йышӑнӑр.
Два дня назад я делился с вами горем, а теперь принимайте тонны счастья в ваши маленькие руки.

Вӑл унӑн пичӗ ҫинчи чи пӗчӗк паллӑсене те — сарлака куҫхаршисем хушшинчи ҫӳҫ пӗрчисене те, тута ҫинчи мамӑк пек ҫемҫе, халӗ темӗншӗн чӗтренсе тӑракан тӗксӗм ҫӑма та, шӗвӗр янаха та — халӗ уҫҫӑн та питӗ аван курса тӑрать…
Все до мельчайшей подробности — волоски между широкими бровями, темный пушок на верхней губе, которая сейчас почему-то вздрагивала, остренький подбородок, — все это видел Васильев отчетливо и ярко…

Пӗчӗк хӑмпӑсем пек тухакан газсене те, тинӗс тӗпӗнчен сӑнама авантарах.
Наблюдение за выходами газов в виде пузырьков, поднимающихся со дна, также удобнее производить непосредственно у грунта.

Синицкий чупса пычӗ, вӑл та пӗтӗмпех вараланса пӗтнӗ, чеен кулса, Саидӑна пӗчӗк куҫкӗски ҫине пӑхма сӗнчӗ.
Подбежал Синицкий, тоже весь грязный, и с хитрой усмешкой показал Саиде зеркальце.

Инженер хуллен пӗр пӗчӗк чӗпкӗм пылчӑк илчӗ те, ӑна пӳрнисемпе вӗтетсе, шӑршласа пӑхрӗ:
Инженер осторожно взял небольшую щепотку, растер ее на пальцах и понюхал:

Вӑл куҫӗсене хупрӗ те, хӑй умӗнче чугун ҫулӑн пӗчӗк станцийӗ пулнӑ пек шутларӗ.
Он закрыл глаза и представил себе маленькую железнодорожную станцию.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Эпӗ нихҫан та пӗр пӗчӗк нимӗҫе манмастӑп.
Я никогда не забуду одного маленького немца.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хамӑн инҫетри ывӑл куҫҫулӗшӗн те, пӗчӗк кореецсем асап тӳснӗшӗн те эпӗ никама та каҫарма пултараймастӑп…
Я никому не могу простить детских слез: и слез моего далекого сына и горя маленьких корейцев…

Пӗр майор хӑйӗн арӑмӗпе пырса, хӑйсене пӗчӗк хӗрачана пама ыйтсан, ҫак майор ҫине епле ӑмсанса пӑхнине пӗлесчӗ сирӗн!
Если бы вы знали, с какой завистью я смотрел на одного майора, который приехал с женой и просил отдать им в дочери крохотную девочку!

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика