Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытса (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑвӑрӑн патшӑр аллине сире тытса памӑпӑр.

Не выдадим вас царю.

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Одессӑна тытса илмен.

Не брали Одессу.

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Аллисенчен ярса тытса хыттӑн чӑмӑртать.

Схватил руку, пожал.

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

«Искрӑна» меньшевиксем тытса илнӗ.

«Искру» захватили меньшевики.

Чунсӑрлӑх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Татьяна та ахлатса ярать, упӑшкинчен ярса тытса, хуллен-хуллен ун ури патне шуса анать.

Татьяна охнула, схватилась за мужа и медленно сползла к его ногам.

Чунсӑрлӑх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Унӑн вӗрентӗвне яланах тытса пырӑпӑр тесе, вилтӑприйӗ ҫинче тупа тӑвар.

Поклянёмся над могилой Маркса, что будем верны его учению.

Большевиксем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Тӑвӑл тытса чарчӗ.

— Шторм задержал.

Ленин // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑхӑтра тухса каяссинчен тӑвӑл тытса чарнӑ пулас ӑна та.

Должно быть, шторм его задержал, и только теперь оно собиралось отчаливать.

Ленин // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл, Петербургри кӗнеке складне тытса тӑрать пулин те, марксистсемпе туслӑ пурӑнать, уйрӑмах Владимир Ильичпа ҫывӑх.

Она хоть и была владелицей петербургского книжного склада, а дружила с марксистами, особенно с Владимиром Ильичом.

Хӗмрен — ҫулӑм // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Крыльцара, карлӑкран тытса, хура кӗпеллӗ ҫинҫешке те ҫӑмӑл Надежда Константиновна тӑрать.

На крыльце, в тёмном платье, тоненькая и лёгкая, держась за перила, стояла Надежда Константиновна.

Симӗс лампа // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич, пӑшалне хатӗр тытса, чарӑнса тӑрать.

Владимир Ильич стал с ружьём.

Симӗс лампа // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тӳлемесӗр тата ытларах тытса тӑма шикленнӗ пулас хуҫасем.

Хозяева побоялись дольше задерживать выплату.

Семянников заводӗнчи пӑлхав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Владимир Ильич, амӑшне аллинчен тытса, тупӑк хыҫҫӑн хурлӑн утать.

Владимир Ильич вёл маму под руку за гробом.

Самарти кунсем-ҫулсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пуянӗ вара пӗтӗм яла хӑй аллинче тытса тӑрать.

Богатей всё село в кулак захватил.

Лӑпкӑ мар // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Володя, тӑнлавсем ҫумне пӳрнисене мӑйрака пек тытса, ӑна хирӗҫ хаяррӑн утать:

Володя приставил два пальца к вискам:

Гимназист // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Шӑрчӑка кам та пулин тытса, ҫиппине татса аяккалла вӑркӑнтаричченех чарӑнмасть вӑл.

Пока кто-нибудь не поймает кузнечика, оторвёт нитку и бросит.

Гимназист // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тӑрӑхла вӑрӑм кӑна хӑлӑпран тытса уртӑнатӑп та урана вакунӑн ҫӳллӗ картлашки ҫинелле ҫӗклетӗп.

Я берусь за поручень, заношу ногу на ступеньку.

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Анчах ӗнтӗ кун тупсӑмне тупма, хама хам тӗрӗсрех хурав пама манӑн вӑхӑт юлмарӗ — станцинелле пуйӑс, нимӗнпе те тытса чарма ҫук пуйӑс ҫывхарса килет.

Но я уже не имею времени ответить себе, разобраться в нахлынувших на меня чувствах — к станции неумолимо, железно приближается поезд.

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Владимир сӗтел патне иртрӗ те, ватмана хӑрах кӗтессинчен тытса, пӗр авӑк плана пӑхса тӑчӗ.

Владимир подошел к столу и, придерживая угол ватмана, тоже стал приглядываться к плану:

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Эпӗ пурне те юрататӑп, пурне те тытса ыталассӑм килет ман — Маринкӑна, Машӑна, террасӑналла усӑннӑ ак ҫак сирень тураттине те, ҫак тӗттӗм, ҫӑлтӑрсӑр каҫа та.

Я всех любил, мне всех хотелось обнять — и Маринку, и Машу, и даже свесившийся на террасу куст сирени, и эту черную, беззвездную тихую ночь.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех