Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӑватлӑ кранӑн алли нумай пулмасть ҫеҫ-ха ун ҫийӗн пӗр ҫӗкленетчӗ, пӗр аялалла вирхӗнетчӗ.

К тому самому, над которым еще совсем недавно поднималась и опускалась рука мощного крана.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Каҫсерен пирӗн поселок ҫийӗн ҫӳллӗ тӳпере хур-кайӑксем вӗҫсе иртеҫҫӗ.

По ночам над нашим поселком в высоком небе летят гуси.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ун пуҫӗ ҫийӗн пульӑсем шӑхӑра-шӑхӑра иртеҫҫӗ, вӑл пӗрре пӗшкӗнет, тепре кукленет, унтан каллех малалла чупать.

Пули свистели над его головой — он только нагибался, приседал да и снова летел вперёд.

Юмаx // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫӑраланса кайнӑ пек ерипен хумханакан шыв ҫийӗн тӗлӗнмелле илемлӗ симӗс те ҫап-ҫамрӑк ҫулҫӑллӑ юман туратти юхса иртет.

По медленно колыхавшейся воде, будто загустевшей, плыла веточка дуба с удивительно зелёными, совсем молодыми узорчатыми листочками.

Аташ // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫатан карта ҫийӗн тӳпенелле хӗвел хӑпарать.

Над плетнём поднималось солнце.

Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Василий Иванович, кӗтмен ҫӗртен тӳрленсе тӑрса, пуҫне каҫӑртарах, куҫӗсене сарлакан уҫса, сӳнме пуҫланӑ кӑвайт ҫулӑмӗсем ҫийӗн ҫӗрлехи лӑпкӑ инҫете пӑхрӗ.

Василий Иванович посмотрел поверх слабых язычков затухающего костра куда-то в умиротворённо тихую ночную даль.

Кӑвайт умӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Урал тӑвӗ ҫийӗн, Хир тӳремӗ тӑрӑх Ушкӑн кайӑк евӗр Вӗҫсе иртнӗ май, Отрядсем хаваслӑ Юрӑ янратаҫҫӗ, Ылттӑн хӗҫ ҫӗкленӗ Чи малти — Чапай.

По горам Уральским, По степным долинам Пролетают кони Шибче птичьих стай. Пролетает с песней, С саблей золочёной Впереди отрядов Боевой Чапай.

Чапаев ҫинчен // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Хресченсен сархайнӑ пӳрт тӑррисем ҫийӗн тӗтӗм ҫӗкленни палӑрать.

Над пожелтевшими крышами крестьянских лачуг поднимался еле заметный дым.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Урай ҫийӗн тӗксӗм ҫутӑ сарӑлчӗ.

Мутный свет разлился по полу.

XXII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Флейта шӑхӑрни, кларнетсем тилӗрсе юрлани, бассем салхуллӑн мӗкӗрни, пӗчӗк параппан тапӑртатни, пысӑкки кӗмсӗртетни — ҫаксем пурте, шыв ҫийӗн пӗр евӗрлӗн харлатса пыракан урапасен сасси ҫине ӳксе, сывлӑшра пӑлхавлӑн ҫӗкленнӗ, ҫынсен кӗрлевне ҫӑтса, пӑрахут хыҫӗнчен асар-писер ҫил пек вӗҫтерсе пынӑ, мӗнпур ҫынсене сас ҫитнӗ таран кӑшкӑрттарнӑ.

Свист флейты, резкое, пение кларнетов, угрюмое рычание басов, дробь маленького барабана и гул ударов в большой — всё это падало на монотонный и глухой звук колес, разбивающих воду, мятежно носилось в воздухе, поглощало шум людских голосов и неслось за пароходом, как ураган, заставляя людей кричать во весь голос.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ывӑлӗ, пуҫне ҫӳле йӑтса, тӗксӗмрех пысӑк куҫӗсем ҫийӗн куҫхаршисене шӑмарса, ашшӗ умӗнче тӑнӑ.

Сын стоял против него, высоко подняв голову, нахмурив брови над большими темными глазами.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шурӑ тӑрӑллӑ пӳртсем ҫийӗн шупка тӗтӗм ҫӗкленет.

И над белыми крышами лачуг курился сероватый дымок.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Яка та хытӑ ҫул ҫийӗн ҫуна вӗҫен кайӑк вӗҫнӗ пекех чашлатса пырать.

По укатанной дороге сани летели, как птица.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тин ҫеҫ ҫуса тултарнӑ юр ҫийӗн виҫӗ ҫыннӑн урлӑ-пирлӗ йӗрӗсем выртса юлчӗҫ…

На свежем снегу остались беспорядочные следы трех пар ног…

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсем хыҫҫӑн, тин ҫунӗ юр ҫийӗн, сарлака йӗрсем юлчӗҫ.

Оставляя за собой широкие дорожки на свежевыпавшем снегу.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кӗмӗл пек уйсем, ҫуртсемпе кӗлетсен шурӑ ҫивиттисем ҫийӗн, хӗллехи хӗвелӗн ҫутӑ пайӑркисем ҫинче Хӗрлӗ ялав вӗлкӗшме пуҫларӗ.

В лучах зимнего солнца красный флаг заполыхал над серебристыми просторами полей, белыми крышами домов и амбаров, как пламя.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗҫет, вӗҫет, вӑл пурнӑҫ уйӗ ҫийӗн телей шыраса, макӑрать, макӑрать вӑл, пӳрнӗ савӑнӑҫне йыхӑрса.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тинӗс евӗр хӑмӑр гаолян уйӗсемпе каҫхи хӗвел ҫутинче тӗкӗр пек ялтӑракан ҫырма ҫийӗн, ҫынсем йынӑшнипе кӑшкӑрса йӗнине хупласа, чаплӑн та мухтавлӑн хурлӑхлӑ кӗвӗ сарӑлчӗ.

Под вечерним солнцем над зыбким морем бурых колосьев гаоляна и сверкающим зеркалом реки торжественно плыла скорбная мелодия, поглощая стоны, заглушая рыдания.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кукуруза ҫийӗн пӗр пуҫ курӑнма ҫеҫ ӗлкӗрчӗ, вӑл ӑна пӗрре персех тӳнтерчӗ.

Едва над кукурузой показалась голова, он одним выстрелом уложил бандита.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пуҫ ҫийӗн пульӑсем шӑхӑрма тытӑнчӗҫ.

Пули засвистели над головами.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.