Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑвах (тĕпĕ: хӑва) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрманта пулнӑ пулсан, пултӑмах тесе калӑттӑм та, эс хӑвах ӑслӑ ҫын, лашасӑр мӗн тӑвайнӑ пулӑттӑм унта?

А ты возьми в толк еще одно: чего мне в лесу без лошади-то делать?

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Шухӑ автан ҫӑмартаран тухичченех авӑтма вӗренет, эпир ун йышшисем мар, ҫавна эсӗ хӑвах пит аван пӗлетӗн.

Говорят, резвый петух еще в яйце кукарекать учится, мы не из таких, и ты знаешь это не хуже меня.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ак эс хӑвах шухӑшласа пӑх, килте мӗн ҫитместчӗ-ши ӑна?..

Спрашивается: чего ему не хватало в доме?

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— И, Элекҫей Якурччӑ, эс хӑвах пӗлме кирлӗ: шкул ачинчен усӑ куриччен шӑпӑр шӑтӑкӗнче ҫӳпӗ суйламалла.

— И будто сам не знаешь, Элексей Егорыч: дождаться толку от ученика — лучше уж из угла мусор выметать.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Килне таврӑнсан, хӑвах курӑн ак.

— Ну, вернешься — сам увидишь.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑвах курма кирлӗ, снаш, вӑхӑтӑм ҫук манӑн санпа кунта чӗлхе ҫуса лармашкӑн, — чееленме пӑхрӗ Алапа.

А мне, снаш, недосуг с тобой языком чесать, — попытался схитрить Алаба.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑвах пӗлетӗн пуль, хӗрӗм, хӑвах пӗлетӗн пуль.

— Ну, это ты, дочка, поди сама знаешь.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кайса кил, ачам, хӑвах, сан куҫу витӗр курать», — тенӗччӗ ӑна ашшӗ.

Отец сказал: «Ступай, сынок, один посмотри — у тебя глаз вострый, все увидит».

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ак хӗрелен, ак хӑвах хӗрелен! — ейкеленсе илчӗ Велюш.

Чего ж тогда краснеешь, а? — заерничал Велюш.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тата… ҫуркунне, кӗтӳ антарсан, выльӑхна хӑвах хапха уҫса кӗртеттӗн, манса та кайрӑнам?

Хочешь еще… весной, когда стадо выгнали, ты ворота растворил и встречал скотину, помнишь?

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ют хӳтӗ ӑшӑтас ҫук, ачам, эс ҫуннӑшӑн Тухтар айӑплӑ мар пуль-ҫке, ҫавна хӑвах тӗшмӗртетӗн.

— Чужое гнездо не след разорять, сынок, ведь Тухтар не виноват, что дом твой сгорел.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пырсан, хӑвах курӑн, хӑвах курӑн.

— А придешь — сам и увидишь…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ан тив, эпӗ Ӑлапах пулам та, Лаши эс хӑвах пул, Шерккей шӑллӑм…

Нет уж, пусть я есть и буду Алаба, а ты оставайся Лошадью, братец Шерккей…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кӑна та хӑвах турӑм тетне-ха?

— И эти сам, что ли, сработал?

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Шухӑшла-ха хӑвах.

— Как думаешь?

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ те тӑма хатӗрленнӗччӗ, анчах мана Зоя чарчӗ: «Чим-ха, эсӗ лар-ха. Пирӗн звенори ачасем ҫеҫ саланаҫҫӗ. Малалла мӗн пулнине хӑвах курӑн».

Я тоже хотела подняться, но Зоя прошептала: «Нет, нет, ты сиди. Это только наше звено. Вот увидишь, что будет».

«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Костер ҫуннине пӑхма ҫав тери ырӑ, ак хӑвах курӑн-ха.

Костер — это так хорошо! Вот сама увидишь.

«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑш-пӗр чухне тытса та пынӑ, пӗррехинче вара «хӑвӑнне хӑвах тытса пыр, манӑн хамӑн пур», терӗм, чирлӗ е чӑлах-мӗн пулнӑ пулсан, эпӗ ун портфельне тытса пынӑ та пулӑттӑм, мана йывӑр мар.

Я иногда носила, а потом раз сказала: «Сама неси, у меня свой есть»; понимаешь, если бы она больная была или слабая, я бы понесла, мне не трудно.

Аслипе кӗҫӗнни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑвах кала-ха!

— Скажи лучше сама!

Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пурте вӗренме пуҫлаҫҫӗ акӑ, хӑвах курӑн.

Все учиться будут, вот увидишь.

Ҫӗнӗ пурнӑҫ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех