Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тупа сăмах пирĕн базăра пур.
тупа (тĕпĕ: тупа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аптӑраса ӳкнӗ кӗсьеҫӗ турра аса илсе, тупа туса ҫакна хирӗҫлеме хӑтланчӗ, анчах «ӗҫтешӗсен» куҫӗсем ӑна мухтаса тӗмсӗлчӗҫ, темиҫе кун каялла кӑна пӗрремӗш «шӑнкӑравҫӑ» тата элекҫӗ ятпа паллӑ пулнӑ ҫыннӑн кашкӑрла асӑрханулӑхӗнчен тӗлӗнчӗҫ.

Ошеломленный карманщик высыпал целый ворох божбы, ругательств и клятвенных уверений, но глаза собеседников восхищенно смотрели на него, удивляясь волчьей осторожности человека, известного несколько дней назад за первого «звонаря» и сплетника.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Аптӑраса ӳкнӗ тарҫӑ кӗленчере чӑн-чӑнах шурӑ эрех пулнине тупа тусах ҫирӗплетрӗ.

Оторопевший слуга клялся, что в бутылке была самая настоящая водка.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Анчах, тупа тӑватӑп, манӑн практикӑра кунашкал тӗслӗх пулнӑ.

Но, клянусь вам, в моей практике был такой случай…

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

— Чысӑмпа тупа тӑватӑп: кунта кӑсӑкли нимӗн те ҫук!

— Клянусь честью, тут нет ничего интересного!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

Мард ячӗшӗн салхуланчӗ, компаньонӗсене вӗсем ӑна пӑрахмӗҫ тата улталамӗҫ тесе тупа тутарчӗ те — ҫыран хӗррине, вӑрмана, анса юлчӗ; ӑна палатка, пӑшал, утиял, ӗҫмелли-ҫимелли, пуртӑ парса хӑварчӗҫ.

Для приличия Мард впал в угрюмость, заставил компаньонов поклясться, что его не бросят и не обманут, и остался на берегу в лесу, снабженный палаткой, ружьем, одеялом, припасами и топором.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Вӑл — ылтӑн ӗҫ ӑсти, Сент-Ануа урамӗнче пурӑнать; ку ювелир патне мана пысӑках мар виҫӗ чул парсан тата урӑх параймасса пин хут тупа туса ӗнентерсен «Ылтӑн шнор» хӑна ҫурчӗн курпунлӑ пӗчӗк тарҫи тӗллесе ячӗ.

мастера золотых дел, жившего на улице Сент-Ануа; к этому ювелиру направил меня за три небольших камня и тысячу клятв, что больше дать не могу, — кривой маленький слуга гостиницы «Золотая шпора».

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Эпӗ нумай ҫынна пӗлетӗп, темӗнле кӑсӑк-тӗлӗнтермӗш лару-тӑрӑва та ҫакланнӑ, анчах д'Обремонпа ҫыхӑнса ларнӑ ҫак пурнӑҫа, хамӑн куҫӑмсемпе тупа тӑватӑп, халиччен курманччӗ.

Я много видел людей, бывал в самых причудливых положениях, но такой жизни, которая сплела меня теперь с д'Обремоном, клянусь собственными глазами еще не испытывал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Ҫӑлӑнӑҫпа тупа тӑватӑп: ку — сехӗрлентерекен, кӑмӑллах мар вырӑн.

Жуткое, неприветливое было это место, клянусь спасением.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Сирӗн пурнӑҫӑрта ҫав Фицрой мӗнле вырӑн йышӑннине, тупа тусах калатӑп, эпӗ пӗлмен.

Я не знал, клянусь вам, какое место в вашей жизни занимает этот Фицрой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Вӑл ятне улӑштарчӗ, никама пӗр сӑмах каламалла мар тесе тупа тутарса — мӗн пулса иртнине тусне уҫса пачӗ, ҫак туснех иртсе кайнӑ кунпа вексельсем тыттарчӗ, ун урлӑ банкран укҫа илчӗ.

Он переменил имя, открыл, что произошло, своему другу, взяв с него клятву молчать, и получил свои деньги из банка по векселям, выданным этому другу на его имя задним числом.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

— Бельгипе тупа тӑватӑп: чӑннипех те — вӑл ун мӑйне пӑрса татрӗ.

— Действительно, он свернул шею горе, клянусь Бельгией!

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Редотт виллине чылай инҫете ҫаврӑнса ӳкнӗ чике тупа юнашар тупрӗҫ.

Труп Редотта нашли лежащим у опрокинутой и далеко отъехавшей скалы.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

— Вӑл пурнӑҫлать, — терӗ бельги, — Бельгипе тупа тӑватӑп: ӗненсемӗр ӑна, вӑл мая килтереет!

— Он сделает, — сказал бельгиец, — он может, верьте ему, — клянусь Бельгией!

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

— Бельгипе тупа тӑватӑп! — терӗ сехӗрленсе ӳкнӗ ҫын.

— Клянусь Бельгией! — сказал устрашенный рабочий.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Унтан вӑл бельгие шарламасӑр пурӑнма ыйтса тупа тутарттарчӗ.

И он взял с бельгийца клятву молчать.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Шур юрлӑ савнӑ хӗллене Манмастӑп эп — тупа тӑватӑп.

Куҫарса пулӑш

Шурӑ хӗлӗм, савнӑ хӗлӗм // Лидия Ковалюк. Ковалюк Л.А. Юрату ҫӑлкуҫӗ. Сӑвӑсем. Шупашкар: «Калем» кӗнеке издательстви, 2002. — 72 с. — 18–19 с.

Ҫав тери селӗм хӗр, чӗререн парӑнса тупа тума пултаратӑп.

Отличная девица, клянусь выстрелом в сердце!

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Ураганпа тупа тӑватӑп!

Клянусь ураганом!

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Сироккопа тупа тӑватӑп!

Клянусь сирокко!

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Итле: шӑллӑмпа тупа тӑватӑп.

Слушай: клянусь братом.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех