Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл каланӑ: — Хӳренӗн нимӗн усси те ҫук, эпир ахалех ытлашши ҫӗклем сӗтӗрсе ҫӳретпӗр», — тенӗ.

«Хвост,— говорит,— совсем не кстати, только напрасно лишнюю тягость за собой таскаем».

Тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Зеб ӑссӑр ҫывна тепӗр хут ярса илсе, йывӑҫ патӗнчен сӗтӗрсе кайнӑ.

Зеб бросился вдогонку и, еще раз схватив больного, оттащил от дерева.

LIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Аманнӑ ҫын ыратакан урине сӗтӗрсе, вӗтлӗх витӗр упаленме пуҫланӑ.

С этими словами раненый стал ползком пробираться через заросли, волоча больную ногу.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Дина шертине сӗтӗрсе кайнӑ.

Потащила она шест.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан йӗнер патне сӗтӗрсе илсе кайнӑ.

Поволокли к седлу.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсенчен пӗри хур йӑтса пынӑ, ун хыҫӗнчен пӑявпа йытӑ сӗтӗрсе пынӑ.

Один из них несет гуся, а за ним на веревке тащат собаку.

Хурсем Рима хӑтарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Леш хӑйпе пӗрле ыттисене те сӗтӗрсе аннӑ.

Галл упал и свалил за собою других.

Хурсем Рима хӑтарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл вӗчине аран-аран сӗтӗрсе пырать.

Ползет, зад волочит.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мана хӗнерӗҫ-хӗнерӗҫ те, хӳререн сӗтӗрсе, ҫырма хӗррине кайса пӑрахрӗҫ.

Меня били, били, стащили за хвост под кручь и бросили.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗленсем ӑна тупнӑ та, кӑмака ҫинчен сӗтӗрсе анса, шыв хӗрне илсе кайнӑ.

Но ужи нашли ее, стащили оттуда и повели к воде.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йӗнер пуҫӗнчен кӑкарнӑ та хыттӑн карӑнса ларнӑ лассо вӗҫӗнче вӑл тыткӑна илнӗ юлташне сӗтӗрсе килнӗ.

На конце туго затянутого, привязанного к седельной луке лассо он тащил за собой захваченного в плен товарища.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Марье ӑна пӳртелле сӗтӗрсе кӗнӗ.

Маша втащила его в избу.

Вут тухни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шывсикки тавралла кимме ҫӗр тӑрӑх сӗтӗрсе антарасси пирки шутламалли те ҫук.

О том же, чтобы перетащить пирогу волоком в обход водопада, не приходилось и думать.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тӗрме ҫынни Булькӑна хӑй патнелле сӗтӗрсе илсе, тепӗрне: «Ҫап!» — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Но колодник тянул к себе и кричал другому: «Бей!»

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пирӗн хапха умӗнче пӗри кил йыттине ҫеклипе ҫаклатса урам варрине сӗтӗрсе кӑларчӗ те, тепри ӑна чукмарпа хӗне пуҫларӗ.

Перед нашими воротами один колодник крючком зацепил дворную собачонку, притянул ее на середину улицы, а другой колодник стал бить ее дубиной.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сыснана вӑрмантан сӗтӗрсе кӑлармашкӑн эпир ӑна лаша хӳринчен ҫыхса ятӑмӑр, Булькӑна лаша ҫине хутӑмӑр.

Кабана привязали к хвосту лошади, чтоб вывезти из лесу, а Бульку положили на лошадь.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрарӑмсемпе ачасене «хӑйсен кӗлетне» сӗтӗрсе кайнӑ — Ливингстон крокодилсен тарӑн шӑтӑкӗсене ҫапла калать.

Женщины и дети схвачены и утащены в их «кладовые».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав вӑхӑтра туземецсем Дик Сэндпа ун юлташӗсене, ҫыран хӗрне сӗтӗрсе тухса, чурасене сӑнчӑрланӑ пек сӑнчӑрларӗҫ!

Как раз тогда туземцы, перетащив Дика Сэнда и его спутников на берег, заковывали их в цепи, как рабов!

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вара ҫаплипех вӑл кӑпӑкланса йӑванакан хумсем хушшинче пӑртакках каллӗ-маллӗ сулланкаласа выртнӑ, хайне пӗр айӑккинчен тепӗр айӑккине сӗтӗрсе пӗр-пӗринчен туртса илесшӗн пекех ҫапӑҫакан икӗ хум айне пулнӑ пек туйӑннӑ ӑна.

Покачавшись с закрытыми глазами среди пенистых гребней, он был словно повален и сдавлен двумя волнами, которые как бы боролись за него, волоча его из стороны в сторону.

1. Сулӑ ҫинчи ҫынсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Володя тарӑннӑн сывларӗ те кӗпине ӳчӗ ҫумӗнчен туртса илчӗ, вӑл хӑй ҫав баржӑна сӗтӗрсе пынӑ пек, йӑлмак ун кӑкӑрне пуснӑ пек туйӑнчӗ.

Володя вздохнул и оттянул рубашку от груди, словно тоже тащил эту баржу и лямка давила ему грудь.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.