Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑйпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрахчен тарӑн шухӑша кайса тӑратчӗ вӑл, хӑйпе хӑй калаҫатчӗ.

Подолгу задумывался, разговаривал сам с собой.

Зоя // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Николай пичче Олега час-часах хӑйпе пӗрле шахтӑна илсе анатчӗ е унпа пӗрле уй-хире, геологиллӗ ӗҫсем тума тухса каятчӗ.

Не раз дядя Николай брал Олега с собой в шахту или ездил с ним в поле, на геологические работы.

«Ан кулян, анне» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тӑвӑл ҫӗкленнӗ чухне Олег ӑна хӑйпе пӗрле Днепр тӑрӑх кимӗпе ишме чӗнчӗ.

Гриша сказал, что Олег прибежал, когда буря только ещё начиналась, и стал звать кататься по Днепру.

Тӑвӑл // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ун патне хӑйпе пӗр класра вӗренекен юлташӗсем пыратчӗҫ, вӗсем ӑна вӗренекенсенчен юлма памасӑр, вӗренме пулӑшатчӗҫ.

Но его проведывали товарищи, помогали ему, чтобы он не отстал от класса.

«Ну, каласа пар-ха…» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вара амӑшӗ хӑйпе пӗр тӑван пиччӗшӗнчен ачисене хӗл каҫиччен хӑй патне илме ыйтнӑ.

И она попросила брата взять к себе ребятишек на зиму.

«Илтетӗп, ывӑлӑм!» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑрмана вӑл хӑйӗн вунултӑ ҫулхи ывӑлне Радика та хӑйпе пӗрлех илсе килнӗ.

Он отправился в лес вместе со своим шестнадцатилетним сыном Радиком.

«Усачсемпе» тӗлпулни // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Калаҫма юрамасть — юрлӑпӑр, — тенӗ Дзержинский хӑйпе юнашар тӑракан юлташне.

— Разговаривать нельзя — петь будем, — сказал Дзержинский своему соседу.

Кустӑрмаллӑ тӗрме // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Ҫанталӑк ҫав тери тӗтреллӗ тӑнӑ, таврара нимӗн те курӑнман, хыпашлакаласа тенӗ пек кӑна утнӑ вӗсем, хӑйпе пӗрле пыракан тусне те курман Дзержинский.

Выл такой густой туман, что двигаться приходилось ощупью, и Дзержинский не видел даже своего друга.

Тарни // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Спартак вара ҫав каҫах, пӑхӑнманнисене ӳкӗтлесе хӑйпе пӗрле илсе, лагерьтен тухса малалла кайнӑ.

В ту же ночь Спартак ушел из лагеря, убедив непокорных следовать за ними.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫакса вӗлернисен хушшинче Спартак хӑйпе пӗр ҫӗршыв ҫыннин, суранланса пӗтнӗ маттур Мессембрий фракиецӑн ӳтне курчӗ.

Среди этих повешенных Спартак увидел окровавленное и сплошь покрытое ранами тело мужественного своего соотечественника, фракийца Мессембрия.

XX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн Спартак ӑна, чи хаклӑ япала вырӑнне хурса, яланах хӑйпе пӗрле илсе ҫӳрерӗ.

Спартак с того дня хранил ее у себя, как самую дорогую для него реликвию.

XIX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эвтибида хӑйпе хӑй калаҫнӑ пек калаҫса ларчӗ:

Наконец Эвтибида заговорила тихо, как бы обращаясь к себе самой:

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӑйпе юнашар чупса пыракан йытти вӑхӑт-вӑхӑт йынӑшса илнӗ.

Время от времени поскуливала бежавшая рядом с ним собака.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вара халӑх мыскараҫа хӑйпе пӗрле Карински курия патнелле илсе кайнӑ.

Вскоре все смогли двинуться по направлению к курии Каринской, ведя с собою вместе скомороха.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӑйпе пӗрле унӑн йытӑ, пӗчӗк упӑте, пӗчӗк пусма, ҫурӑмӗ ҫинче вӗренсемпе тимӗр ункӑсем пулнӑ.

Он был в сопровождении собаки, неся на спине маленькую ручную лестницу с несколькими веревками и железными кольцами разной величины, а на левой руке маленькую обезьяну.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Спартак ҫӗр каҫах ҫаврӑнӑҫлӑ ҫулпа кайнӑ, хӑй куҫни ҫинчен тӑшман ан пӗлтӗр тесе, ҫул ҫинче тӗл пулакан пур ҫынсене те: хресченсене, пулӑҫсене, хӗрарӑмсене, ачасене — хӑйпе пӗрле илсе кайнӑ, ирпе вара римлянсен тылӗнче лагерь туса хума ӗлкӗрнӗ.

Всю ночь Спартак шел вдоль морского берега, забирая с собой всех встречных колонов, крестьян, рыбаков, женщин и детей, чтобы известие о его движении не дошло до неприятеля, а утром раскинул лагерь в тылу римлян.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Граник хӑйпе пӗрле Равенна шкулӗсенчен пилӗк пин ытла галсене, германецсене, фракиецсене ертсе килчӗ.

Граник привел с собой свыше пяти тысяч галлов, германцев и фракийцев из школ Равенны.

XIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Матвей Иванович мана хӑйпе пӗрле илтӗр тесе эпӗ макӑрасшӑн пултӑм.

Я хотел плакать, чтоб меня Матвей Иванович взял с собой.

Матвей Иванович кайрӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Камӑн юрлас килет, ҫавна хӑйпе пӗрле пыма каларӗ.

Кто хочет петь, пусть идёт.

Эпӗ лаша утланса ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне мана хӑйпе юнашар лартрӗ.

Бабушка меня посадила рядом.

Эпир капитан патне кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех