Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хуҫи йыхӑрнӑ йытӑ майлӑ, вӑл яшт сиксе тӑрасшӑнччӗ, Михапар ӑна аллипе вырӑн ҫине пусма ӗлкӗрчӗ.

Она, подобно собаке, которую позвал хозяин, была готова сорваться с места и помчаться вслед за Мигулаем, но Михабар сильной рукой уложил ее обратно в постель.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Этем мар, йытӑ та сисет ҫын кӑмӑлӗ пӑсӑккине — ҫул ҫинчен пӑрӑнать…

Ведь не то что человек, а и собака чует, что у человека плохое настроение, и отходит в сторону, а тут…

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Йытӑ мар ку.

Куҫарса пулӑш

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Йытӑ пуль ара.

— Да собаки, наверно.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр тикӗс тахҫанччен янӑраса тӑрать, вӗҫнелле ҫеҫ йытӑ вӗрнӗ пек пӗтет.

сначала протяжный и глухой, под конец взвизгивающий, похожий на собачий лай.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Е йытӑ улать-ши?

Собака воет?

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Урма тытӑннӑ йытӑ, ӑслӑраххи, хирте темле курӑк тупса ҫисе сывалать.

Заболевшая бешенском собака, умная, найдет в поле какую-то траву и выздоровеет.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫав вӑхӑтрах, тен, йытӑ е лаша, хурт-хӑмӑр «шухӑшӗпе» эпир те, этемсем, нумай чухне ухмахла хӑтланатпӑр, ҫиелтех выртакан япаласене курмастпӑр?

В то же время, возможно, по мнению собаки или лошади, пчел, мы, люди, во многих случаях поступаем глупо и не видим очевидно поянтных вещей?

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Протопопов ҫыннисем киремет картисене тустарса ҫӳренӗ, йытӑ е сысна виллисем ҫака-ҫака хӑварса ирсӗрленӗ.

Протопоповцы разоряли киреметные ограды, оскверняли их, повесив трупы собак или свиней.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑнчӑрти йытӑ тараймасть.

Первый не может сорваться с привязи.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑнчӑрти йытӑ пек эс.

Человек становится похожим на цепного пса.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Малтанхи ҫуртра ун ҫине путек пек кӑтра йытӑ сиксе ларчӗ.

В первом же дворе, куда он вошел, на него накинулась большая, как овца, лохматая собака.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Йытӑ та ҫимест сан пек ирсӗре, кӗлмӗҫе…

И собаки тебя не захотят жрать, этакого злодея.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ялта ҫур ҫӗр автанӗсем авӑтаҫҫӗ, пӗччен йытӑ вӗрет.

В деревне возвестили полночь петухи, одиноко тявкнула собака.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑйне Ухтиван урапа айне пулнӑ йытӑ пек туйнӑ.

Хотя Ухтиван чувствовал себя так, будто по нему проехала груженая телега.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫыртма хатӗрленнӗ йытӑ пек, Ивук ҫунтарасла кураймасӑр пӑхать.

Ивук глядит на него, словно пес, готовый наброситься на свою жертву.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Килте йытӑ пӑтратманни улахра та пулин ырӑ ят илтме тӑрӑшать.

Пусть иные из них и нерасторопны дома, зато здесь, на улахе, они стараются изо всех сил, чтобы снискать себе добрую славу.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Нивушлӗ ҫывӑрса кайрӗ йытӑ пуҫӗ.

Неужто спит, сукин сын?

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Якур йытӑ усрамасть те, хӗллехи ҫил-тӑмансем хыҫҫӑн тепӗр чухне мулкач йӗрӗсем вӗсен картишнех те пырса кӗреҫҫӗ.

Ягур не держит собаки, и зимой по свежему снегу из лесу к нему на подворье прибегают голодные зайцы.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑй, йытӑ пек, ҫаплах енчен енне ҫаврӑнкалать-ха, юнланса пӗтнӗскер, сылтӑм аллипе пуҫне хуплать.

Но он все равно рыскает глазом по сторонам, словно загнанная собака, правой рукой пытается прикрыть от побоев голову.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.