Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ял сăмах пирĕн базăра пур.
ял (тĕпĕ: ял) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Инанто! — илтӗнчӗ такамӑн мӑн сасси ял хӗрринче туса пӗтернӗ пӳрт ҫине стропил лартнӑ ҫӗртен.

Инанто! — донесся чей-то густой, басистый голос с самого конца поселка, где люди уже устанавливали стропила на выросшем доме.

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасен куҫӗ умӗнче ял вӗҫне ҫитиех туса пӗтернӗ ҫӗнӗ ҫуртсем, туса пӗтерейменнисем пӗр тан сарӑлса лараҫҫӗ.

Перед глазами мальчиков ровной линией тянулись до самого конца поселка уже выстроенные и еще строящиеся дома.

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасен савӑнӑҫлӑ ушкӑнӗсем ял тӑрӑх ҫуртсем тунӑ ҫӗрелле ыткӑнчӗҫ.

Веселой стайкой дети разбежались по поселку, устремляясь к тем местам, где строились дома.

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шутарнӑ вӑхӑтра малтан шӑппӑн, унтан сасӑпах ял таврашӗнчи вырӑн ячӗсене каласа пырать.

Двигая, называл сначала шепотом, а потом вслух окрестные места вокруг поселка.

Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Инкек пулнине часах пӗтӗм ял пӗлчӗ.

Весть о несчастье вскоре облетела все дома и хижины поселка.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасем урама тухрӗҫ, ял витӗр хӑвӑрт чупса тухса тарӑн вара анчӗҫ те тепӗр енне каҫрӗҫ.

Мальчики вышли на улицу, быстро пробежали вдоль поселка, спустились в глубокий овраг и выбрались на противоположный его берег.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой ял тӑрӑх утрӗ.

Чочой пошел вдоль поселка.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кэймид ятлӑ ял пӗтӗмпе тенӗ пекех кӗрт айне пулнӑ.

Поселок Кэймид почти весь был завален сугробами.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗтӗм ял ҫынни тинӗс хӗррине васкать.

На берег спешили люди со всего поселка.

Ӑсату салючӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Апла вӑл хӑйӗн ашшӗне нихҫан та, нихҫан та курман! — пӗтӗм ял илттӗр тенӗ пек хыттӑн кӑшкӑрса каларӗ Эттай.

— Так это выходит, что он никогда, никогда не видел своего отца! — выкрикнул Эттай, да так громко, словно хотел, чтобы его услыхал весь поселок.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нина вӑрман ҫулӗпе, хир-хир урлӑ танккаса ял пуҫне ҫитнӗ ҫӗре укӑлчари халӑх саланма та тытӑннӑччӗ ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Апла-тӑк, сывӑ пул! — терӗ те Виталий ял вӗҫне ухакан сад пахчи алӑкӗ еннелле ӳсӗмлӗн таплаттара пачӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Нина пӗчӗкрех чухне питрав тенӗ кун халиччен выляса-кулнисене ӑсатма кӑнтӑрла сулӑнсанах пухӑнатчӗҫ те Анат Сӑрмӑшпа Тури Сӑрмӑш пӗрлешсе кайнӑ пысӑках мар хушша, хӗрсем вӑйӑ каласа хӗрсе-чиперленсе ҫитсен, кӗперпе ҫырма урлӑ каҫса, тӑватӑ ял хӗруправӗ ҫуллен пуҫтарӑнакан курӑклӑ лапама кӳршӗллӗ йышла кӗвӗ хыҫҫӑн кӗвӗ шӑрантарма карталанса утатчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ял ачисем татах та лур.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ял ҫине ҫеҫ ун пирки теплерен пӗрре (те тӗрӗсех сӑмаххи?) «нимӗҫсен енне куҫнӑ», текелесе илеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсем ял патӗнчен пӑрӑнчӗҫ те часах ҫыр тӗпне, чи чӑнкӑ тӗле чавнӑ ҫӗр пӳрт умне пырса тухрӗҫ.

Они зашагали прочь от деревни и скоро оказались у землянки, вырытой под обрывом на самом крутом месте.

VIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ял инҫе юлнӑччӗ ӗнтӗ.

Деревня была уже далеко позади.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Юлашкинчен, Ильсеяр укӑлча хапхи патне ҫитрӗ те ял хыҫӗнчи ҫӗрулми пахчисем тӑрӑх йӑпшӑнса утрӗ.

Наконец Ильсеяр дошла до околицы деревни и стала пробираться задами, по огородам.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Йӗри-тавра пӑхса ҫаврӑнчӗ те, сулахая пӑрӑнса, ту аяккине вырнаҫнӑ кӑвак мечӗтлӗ ял еннелле утрӗ.

Оглянулась по сторонам и повернула вправо к деревне с голубой мечетью, примостившейся на склоне горы.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Тата гимнази уҫсан аван пулӗччӗ, тесе те калаҫкаларӗҫ: ял ҫултан ҫул чухӑнлансах пырать, суту-илӳпе пурӑнма йывӑрланса килет, ремесло ӗҫӗ начартарах та начартарах тӑрантарма пуҫларӗ, ачасене кӗпӗрнере вӗрентес — хаклӑ вӗрентни кирлех тата вӗсене: тухтӑрсемпе адвокатсем, вӗреннӗ халӑх, яланах тутӑ пурӑнать.

Говорилось тоже, что хорошо бы и гимназию иметь: деревня год от году всё беднеет, жить торговлей становится трудно, ремесло кормит всё хуже, в губернии учить детей — дорого, а учить их надобно: доктора, адвокаты и вообще учёный народ живёт сытно.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех