Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхана (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Полксенче аслӑ командирсем ӑс парса вӗрентнине хӑлхана та чикми пулнӑ; вакрах ушкӑнсене сапаланса кайнӑ сотньӑсен хушшинче ҫыхӑну ҫук.

Полки находились вне всякого морального воздействия старшего командного состава, расчлененные сотни теряли меж собой связь.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан каллех таврана ыйхӑллӑ шӑплӑх пусса илет, таҫта инҫетре-инҫетре кӑвакал аҫи кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле сасӑпа хӑйӑлтатса чӗнни, ӑна хирӗҫ, кӑшт кунтарахран, ами нартлатса сасӑ пани хӑлхана килсе кӗрет.

Потом опять сонная тишина, далекий-далекий, чуть слышный хрипатый зов дикого селезня и ответный — поближе — кряк утки.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хапха тӗлне ҫитерехпе, тӗрлӗ енчен хӑлхана ҫурас пек саламласа кӑшкӑрнӑ шӑв-шав хушшинче, Корнилова алӑ ҫине ҫӗклерӗҫ.

У выхода под оглушительный грохот приветственных криков Корнилова подняли на руки, понесли.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утсем хӑвӑрттӑн кӗпӗртетсе чупни янӑраса тӑчӗ, хӑлхана пӑшал пенӗ сасӑ касса кайрӗ.

Грохотом пробарабанил конский топот, резнул слух выстрел.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫавӑнпа та казаксем большевиксен сӑмахӗсене ытларах хӑлхана чикеҫҫӗ, вӗсем енне сулӑнса пыраҫҫӗ.

 Вполне понятно, это находит благоприятную почву, казаки слушают речи большевиков.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Маневр тӑвакан пӑравуссем ҫине-ҫинех мӗкӗрни хӑлхана ҫурасла чӗтренсе янӑрать.

Рев маневрировавших паровозов звучал приглушенно, рыхло.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кунта, тусӑм, хӑлхана чӑнк тытма пӗлес пулать.

Ухи, друг, надо востро держать…

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Темӗнле чӑрсӑртарах казак, ахӑртнех ҫамрӑккисенчен пулас, кӗскен те хӑлхана ҫурас пек вичкӗннӗн шӑхӑрса, хӑма урайӗнче кукленсе ташлать.

Какой-то озорник, видно из молодых, оглушительно и коротко высвистывая, бил по деревянному настилу пола вприсядку.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйӗн ӗлӗкхи хуҫин сассине чӑнах та илтнӗ пекех, танк чӗтренсе илчӗ, кӗске самантлӑх хӑлхана ҫурас пек сассипе ответлерӗ, ҫӗр чӗтренсе илчӗ, ҫывӑхри йывӑҫ ҫинчен хӗрелнӗ ҫулҫӑсем тӑкӑнчӗҫ.

Танк точно и в самом деле услышал знакомый голос своего старого хозяина, встрепенулся, ответил мгновенно и таким оглушительным рокотом, что задрожала земля и с ближнего дерева упали оранжево-желтые листья.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑлхана лаша кӗҫенни янӑратса касса кайрӗ.

Вскриком резнуло слух конское ржанье.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ларасчӗ килте, нуша хӑвалать-им сана? — ӳкӗтлеме пӑхрӗ ӑна Григорий, анчах та Аксинья хӑлхана та чикмерӗ, хӑпӑл-хапӑл хӑй ҫине тумтир уртса ячӗ те хапхаран чупса тухрӗ, рабочисем каякан кӳмеллӗ урапана хуса ҫитрӗ.

— Сидела бы дома, нужда, что ль, несет? — отговаривал Григорий, но Аксинья стояла на своем и, наскоро покрывшись, выбежала за ворота, догоняя повозку с рабочими.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ ман умра ан та нӑйкӑшса тӑр, пурпӗр хӑлхана кӗмест манӑнне.

— Ты мне не жалься, все равно в уши мои не войдет.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Выляса ҫӳрекен казак ачисем ун хыҫӗнчен, хӑлхана йӑмӑхтарасла, кӑшкӑрашса, кулса юлчӗҫ:

Провожаемый назойливыми криками игравших на проулке казачат.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хыҫалта тӑртанса кайнӑ Петро ӳсӗркелет, таҫта халӑх ӑшӗнче Дуняша куҫӗсем, такамӑн, палланӑскерӗн, пичӗсем тата палламаннисем мӗлтлетеҫҫӗ; урмӑш сасӑллӑ хор юрланипе дьякон вӑрӑммӑн тӑсса мемлени хӑлхана килсе ҫапӑнать.

Сзади покашливал опухший Петро, где-то в толпе мельтешились Дуняшкины глаза, чьи-то как будто знакомые и незнакомые лица; доносились разнобоистый хор голосов и тягучие возгласы дьякона.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӑкӑлтатса кайрӗҫ — хӑлхана хупласассӑн та илтӗнет пулӗ.

Зачулюкалы — аж глушно!

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья хӑвӑрт калаҫать, анчах та сӑмахсем сапаланса каяҫҫӗ, ҫепӗҫ те тӗссӗр сӑмахӗсем хӑлхана ҫитсе кӗреймеҫҫӗ.

Аксинья говорит быстро, но слова расползаются, не доходят до слуха неживые и бесцветные слова.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ашшӗ хӑратнисене хӑлхана чикмесӗрех, Григорий каҫ пулсанах ун патне вӑрттӑн каять те шуҫӑмла ҫеҫ киле таврӑнать.

Несмотря на угрозы отца, Григорий, таясь, уходил к ней с ночи и возвращался с зарей.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫил кӗрлени тата хумсем пӗр-пӗрне ҫапӑнса шавлани кӑна хӑлхана кӗрет.

Ветер и текучий шум воды доносятся до ушей.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑлхана ҫав-ҫавах йӑлӑхтаруллӑ кӗвӗ сӑрхӑнать:

А в уши назойливо сочится:

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Манпа ун чухне мӗн пулса иртнине ҫырса пама та йывӑр: хӑлхана ҫав тери кӑтӑклантарать… стена ҫине хӑпарса кайӑн ҫав!

Невозможно описать, что происходило со мною: в ухе так и щекочет, так и щекочет… ну, хоть на стену!

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех