Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Акӑ — икӗ ҫунатлӑ, ахӑртнех, хӑвӑрт вӗҫекен пысӑках мар кимӗ.

Над небольшой, двукрылой, видимо, быстролётной лодочкой.

Гусев хулана сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл пысӑках мар арчана ӳҫрӗ, кукленсех ларса япаласен хушшинче темӗн шырать.

Она раскрыла небольшой ларчик и низко нагнулась к нему, перебирая вещицы.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсен пысӑках мар йышӗ экваторти материк ҫине сиенленмесӗр анса ларнӑ».

Небольшое число без вреда опустилось на равнины экваториального материка.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн сарлака пусми ҫинче, ҫурт ҫӳллӗшӗн виҫҫӗмӗш пайне кӑна ҫитекен, ҫӳлелле ансӑрланса хӑпаракан тӑваткал колоннисен хушшинче, марсиансен пысӑках мар ушкӑнӗ тӑрать.

На широкой лестнице его, между квадратных, суженых кверху, колонн, доходивших только до трети высоты дома, стояла кучка марсиан.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Статуя айккинче, стенара, решеткепе витӗннӗ пысӑках мар ниша — тӗксӗмскер.

С боку статуи, в стене, темнела, небольшая ниша, забранная решёткой.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось уҫӑмлӑ, ӑшӑ, пысӑках мар шарике нумайччен сӑнарӗ.

Лось долго глядел на небольшой, ясный, тёплый шарик.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хуралтӑн пысӑках мар алӑкӗ ҫурма уҫӑ, урата ҫинче ӗҫлевҫӗ кукленсе ларнӑ та пӗчӗк витрери кирпӗч тӗслӗ хӗрлӗ сурике пӑтратать.

Небольшая дверца в нём была приотворена, на пороге сидел на корточках рабочий и размешивал в ведёрке кирпично-красный сурик.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

(Хӗрарӑм пысӑках мар, тусанлӑ урисемпе пускаларӗ, унтан ассӑн сывларӗ те пуҫне пӗкрӗ.)

(Женщина переступила пыльными, небольшими ногами, и видно было, как вздохнула, нагнула голову.)

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӑнтӑрла иртни тӑватӑ сехетре Петербургра, Хӗрлӗ Шуҫӑмсен проспектӗнче, такам тӗлӗнмелле пӗлтерӳ ҫыпӑҫтарса хучӗ: пысӑках мар, кӑвак тӗслӗ хут татки, — ӑна пушӑ ҫуртӑн хӑйпӑнса пӗтнӗ стенинчен пӑтасемпе ҫирӗплетнӗ.

В четыре часа дня, в Петербурге, на проспекте Красных Зорь, появилось странное объявление, — небольшой, серой бумаги листок, прибитый гвоздиками к облупленной стене пустынного дома.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Крымра пулса иртекен пулӑмсем пирки те чарӑнса тӑнӑ: унта крым тутарӗсен, украинсен тата тӗрлӗ пысӑках мар пӗрлӗхсен прависене пӑсаҫҫӗ тенӗ.

Остановились также и на событиях, происходящие в Крыму: там сказано, что нарушаются права крымских татар, украинцев и различных меньшинств.

Утӑ уйӑхӗн 18–24-мӗшӗнче АПШ-ра Чуралӑхри халӑхсен эрнине палӑртаҫҫӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/29207.html

Италири хырсен йӗкелӗсем — йӗплӗ те йывӑр, пысӑках мар дыня пекех пулаҫҫӗ.

На итальянской сосне шишки колючие и тяжёлые, величиной с небольшую дыню.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Кунтан, пысӑках мар тӳпемлӗ вырӑнтан, ҫырмана анса тепӗр тӑватӑ ҫухрӑма яхӑн тӳремлӗ ҫӗрне лапӑстатмалла та каллех пӗчӗкех мар мӑкӑрӑлчӑка тапаланса хӑпармалла.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӗҫени те, кабинӑра ӗнтӗркесе ҫӗр каҫмалла марришӗн хӗпӗртесе, аллинчи пысӑках мар ҫыхха хӑйӗнчен хӑвармасӑр, ырантан упӑшки пулас ҫын хулӗнчен ҫавӑтӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пысӑках мар уҫлӑхпа пӑркаланса сӳтӗлекен сукмак пӗтӗмпех тулли уйӑх кӗмӗлӗпе тыткӑнланнӑ, пӗтӗмпех хӑтлӑ шӑплӑхпа тараватланнӑ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сасси те пысӑках мар-ҫке! — кутӑнлансах калать трактир хуҫи.

Да и велик ли голос-то? — упрямо твердит трактирщик.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Акӑ, вӑл ытла пысӑках мар, хӑйне ни ӑшӑ, ни сивӗ тума пултарайман начальниксене критиклет, хыттӑн, хӑюллӑн, хӑйӗн характерӗн пӗтӗм хӗрӳлӗхӗпе критиклет.

Вот он уже критикует небольших начальников, от которых ему ни жарко, ни холодно, критикует громко, смело, со всей прямотой своего нового характера.

1 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Тирпейлӗ, тап-таса шуратса лартнӑ, чӳречисем ҫине ҫӗнӗ налишниксем ҫапнӑ, хӑмӑшпа пит те тӑрӑшса, тикӗссӗн витнӗ пӳрт ыттисенчен аяккарах ларать, урамран ӑна пысӑках мар лупашка уйӑрса тӑрать, ҫавӑнпа та вӑл ялтан пачах уйрӑм тӑнӑ пек курӑнать.

Аккуратная, чисто выбеленная, с новыми наличниками на окнах, по-хозяйски крытая камышом «под гребенку», хата стояла на отшибе, небольшой ярок отделял ее от улицы, будто она откололась от села.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Манран сылтӑмалла, пысӑках мар сӑрт хыҫӗнче, Аслӑ Отечественнӑй вӑрҫӑ пуҫланнӑ ҫул лартнӑ вӑрман тӑрӑхӗн тӑрри курӑнать; сулахайра, пӗр виҫҫӗр метрта, — «Комсомолецсен тӑрӑхӗ», вӑл пӗтӗмпе те ҫичӗ ҫулта кӑна-ха, унтан хир тарӑх леререх кайсан вӑрман тӑрӑхӗсен тӑваткалӗсем курӑнаҫҫӗ; вӗсем, нумай йышлӑ ҫемьери ачасем пек, пусма евӗр ӳсеҫҫӗ; кунта кашни ҫулах пӗрер тӑрӑх хутшӑнса пынӑ, анчах пӗтӗмпе ҫӗр гектар таран пухӑннӑ ӗнтӗ.

Справа от меня, за пригорком, видны верхушки лесополосы, посаженной в год начала Великой Отечественной войны; слева, метрах в трехстах, — «Комсомольская», этой всего только семь лет; а дальше по полю видны квадраты лесных полос; они, как дети в многодетной семье, растут лесенкой: каждый год прибавлялось по одной полосе, а набралось уже до сотни гектаров.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Тӑкакӗ уншӑн ытла пысӑках мар та, ҫапах та халӑхшӑн кӳренмелле.

Убытки тут не ахти какие, а народу обидно.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Пысӑках мар сухалӗ кӑвак унӑн, шӗвӗр — савӑл пек, пичӗ-куҫӗ вӑрт-варт хускалать, улшӑнсах тӑрать: пӗрре шӳтле, ҫынтан мӑшкӑлланӑ пек курӑнать, кӗҫех кулма пӑрахать вӑл, вара унӑн сенкер, вичкӗн те ӑслӑ куҫӗсем хӑй калаҫакан ҫын ҫине уҫҫӑн та тӳррӗн пӑхаҫҫӗ.

Бородка у него седая, остренькая — клинышком; лицо подвижное: то оно шутливо-ехидное, то вдруг серьезное, и тогда голубые глаза — внимательные и умные — смотрят на собеседника открыто и прямо; брови, будто не желая мешать глазам, выросли маленькими, но четкими, резко очерченными.

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.