Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Улпут сăмах пирĕн базăра пур.
Улпут (тĕпĕ: улпут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак ҫын улпут патне кайнӑ та каланӑ: «Эпӗ хӑй тӗллӗн авӑракан арман шухӑшласа кӑлартӑм, ӑна шыв та, ҫил те, лаша та кирлӗ мар. Ӑна пӗрре анчах хускатса ярас пулать, вара вӑл мӗн чарачченех авӑрӗ. Анчах манӑн йывӑҫпа чукун илме укҫа ҫук. Парччӗ мана виҫҫӗр тенкӗ укҫа, эпӗ сана хӑй тӗллӗн авӑракан арман туса парӑп», — тенӗ.

Мужик пошел к барину и сказал: «Я придумал такую мельницу-самокрутку, что сама будет ходить, без воды и без лошадей; только раз завести,— она и будет ходить до тех пор, пока остановишь. Нет только у меня денег на лес да на чугун. Дай мне, барин, триста рублей денег, я тебе первому сделаю такую мельницу».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӑнсӑртран и, е юриех-и Флоринда хӑйӗн ҫамрӑк улпут хӗрӗн пит хытӑ пытарса усракан кӑмӑл-шухӑшӗсене пырса тивнӗ.

Случайно или намеренно, но Флоринда коснулась самых сокровенных чувств своей молодой госпожи.

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ой, мисс Луи, — тенӗ негритянка, ҫамрӑк улпут хӗрӗн пит аван ҫӳҫне ачашласа тураса, — сирӗн ҫӳҫ пит те илемлӗ-ҫке!

— О, мисс Луи, — говорила негритянка, нежно расчесывая роскошные волосы молодой госпожи, — какие у вас красивые волосы!

X сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

«Ку улпут йывӑрах мар, пӗр-икӗ крепенккерен те ытла пулас ҫук», — терӗ.

Он сказал: «Не тяжел барин,— фунта два, больше не будет».

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

(Улпут каласа кӑтартни)

Куҫарса пулӑш

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ну, улпут, ӗҫе майлаштартӑмӑр ӗнтӗ, пӑртак тата ларса канар», — терӗ.

«Ну,— говорит,— барин, дело сделали, теперь отдохнуть надо».

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

(Улпут каласа кӑтартни)

(Рассказ барина)

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут кӑмӑлӗ хуҫӑлнипе йӗрсе янӑ, унтан чӑтаймасӑр килне чупса кайнӑ.

Барин затрясся, заплакал и убежал в дом.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Дружок улпут патне упаленсе пынӑ та ун урине ҫула пуҫланӑ.

Дружок подполз к барину и стал лизать ему ногу.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут, кӑна ӑҫтан тиврӗ-ши тесе, патнерех пырса пӑхнӑ.

Барин подошел ближе, чтобы рассмотреть, что с ним.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут пӑшалне илсе тухнӑ та Дружок патне кайнӑ.

Барин вынес ружье и подошел к Дружку.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара улпут арӑмӗ упӑшкине чӗнсе илнӗ те каланӑ: «Чуп часрах! Такам Дружока кӑларса янӑ, вӑл урнӑ. Тархасшӑн, мӗн те пулин ту ӑна», — тенӗ.

Тогда барыня позвала мужа и сказала: — Иди скорей! Кто-то выпустил Дружка, он совсем бешеный. Ради бога, сделай с ним что-нибудь.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут арӑмӗ Дружока курнӑ та ӑна йыхӑра пуҫланӑ, анчах Дружок ӑна итлемен, вӑл ӗлӗкхи пек хӳрине пӑркаламан, ун ҫине ҫаврӑнса та пӑхман.

Когда барыня увидала Дружка, она кликнула его, но Дружок не послушался, не замахал хвостом и не взглянул на нее.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут ҫав йытта курнӑ та: «Ачасем! Часрах килелле чупар, урнӑ йытӑ пырать!» — тесе кӑшкӑрса янӑ.

Барин увидал эту собаку и закричал: — Дети! Бегите скорее домой, — бешеная собака!

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав вӑхӑтра улпут ачисем пахчара пулнӑ.

Дети были в саду.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут арӑмӗ йытӑ ҫурине пит юратнӑ, вӑл ӑна пӳртӗнчех пӑхса усранӑ.

Барыня полюбила щенка и в горницах выхаживала его.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр улпут хулара кӑвакал йытти ҫурине илнӗ те, кӗрӗк ҫанни ӑшне хурса, килне илсе таврӑннӑ.

Барин купил легавого щенка в городе и в рукаве шубы привез его в деревню.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара улпут тискер кайӑксен хуҫи патне пынӑ та: «Ку йытӑ манӑн, эсӗ ӑна мана пар», — тенӗ.

Он сказал, что собачка его собственная, и попросил хозяина зверинца отдать ему.

Арӑсланпа йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре тискер кайӑксене курма улпут пынӑ.

Один раз барин пришёл в зверинец.

Арӑсланпа йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗтӗм ҫӗршывӗпех улпут хуҫалӑхӗсене вут хыпрӗ, ҫар иккӗленме тытӑнчӗ.

По всей стране запылали помещичьи усадьбы, заколебалась армия.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех