Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чи ҫӳлӗ йывӑҫсен ушкӑнӗ, юри тенӗ пекех, Сагайда взводне хирӗҫ ларать.

Группа самых высоких деревьев, как нарочно, оказалась против взвода Сагайды.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кайран Австри ҫӗршывӗ тӑрӑх та чылайччен пычӗҫ, кашни ялта тенӗ пекех бюргерсем патӗнче хамӑрӑн ҫынсене тӗл пулчӗҫ.

Долго еще потом шли по Австрии и почти во всех деревнях встречали своих земляков и землячек, работавших у бюргеров.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Инкек-синкек ан пултӑр тесе, Хома пӗтӗм Европӑри пупсене тенӗ пекех кукиш кӑтартса тухрӗ, ҫакна хӗрхенчӗ.

Чуть ли не всем чернорясникам Европы Хома уже понатыкал кукишей, чтобы никакой беды не случилось, а этого пощадил.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кашни пехотинец тенӗ пек, платник пек, пуртӑ е кайло тытса, малалла каять.

Чуть ли не каждый пехотинец шел вперед с кайлом или топором, как строитель.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫавӑнтанпа эпӗ ҫырма пуҫларӑм, кашни кун тенӗ пекех кӑшт ҫырса пытӑм, ҫырасса эпӗ пурин ҫинчен те мар, чи кирлине ҫеҫ ҫыртӑм пулин те, вӗҫӗ патне шкулта вӗрентме пӑрахсан тата Костьӑпа иксӗмӗр малалли класа йӑлтах пиллӗк паллӑсемпе куҫсан кӑна ҫитрӗм.

С тех пор я начал писать и писал чуть ли не каждый день понемногу, и, хотя я писал не обо всем, а только самое главное, я подошел к концу, уже когда занятия в школе кончились и мы с Костей перешли в следующий класс с одними пятерками.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Апла пулсан, кала: правилӑра мӗн тенӗ?

— Ну, скажи: что в правиле говорится?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ку ӗнтӗ хӑтланса пӑхӑп тенӗ пекех тухать санӑн, — терӗ Игорь Александрович.

— Это все равно что попробовать, — сказал Игорь Александрович.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Нимӗн шухӑшласа пӑхмасӑрах, шкула ҫӳреме тӳрех пӑрахас тенӗ.

Не обдумав ничего, так сразу и решил не ходить в школу.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Шкула ҫӳрес мар тенӗ чух эсӗ мӗн тума шухӑшларӑн? — ыйтрӗ Ольга Николаевна.

— Что же ты думал делать, когда решил не ходить в школу? — спросила Ольга Николаевна.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпир ун ҫине сывламасӑр тенӗ пек пӑхса ларатпӑр.

Затаив дыхание мы смотрели на него.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Анчах амӑшӗ таврӑнсан, Шишкин ӑна: халӗ манӑн пуҫ ыратмасть ӗнтӗ, нимӗнле врача та чӗнме кирлӗ мар, тенӗ.

Но, когда она вернулась, Шишкин сказал, что голова у него уже не болит, так что никакого врача не нужно было вызывать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Пӗррехинче ҫапла Ольга Николаевна ыран эпир диктант ҫырасси ҫинчен пӗлтерчӗ те, тепӗр ирхине Шишкин юриех чире пенӗ те амӑшне: манӑн пуҫ ыратать, тенӗ.

И вот однажды, когда Ольга Николаевна сказала, что завтра мы будем писать диктант, Шишкин на следующее утро притворился больным и сказал маме, что у него болит голова.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Отвечӗ ҫине пӑхрӑм та, унта: арҫын ача 80, хӗрача 40, тенӗ.

Посмотрел в ответ, а там: мальчик 80, а девочка 40.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫав шахмата пула арифметика валли вӑхӑт питӗ сахал юлма пуҫларӗ, Алик мана питӗ васкаса ӑнлантарать — чӑх сӑхса ӗлкӗреймесле тенӗ пекех хыпаланса каласа тухать.

Из-за этих шахмат на арифметику у нас оставалось мало времени, а Алик объяснял мне все наспех, как говорится — на скорую ручку, комком да в кучку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Кама кӑларас тенӗ, ҫавна эпӗ пӗччен ӳкерсе кӑларатӑп тетӗн-и эсӗ?

— Что же ты думаешь, я сам помещаю, на кого хочу?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Анчах Глеб Скамейкин вӑрттӑн калассине хирӗҫ кӗрешетӗп тенӗ хыҫҫӑн, шухӑшланӑ-шухӑшланӑ та юлашкинчен ҫакӑн пек япала шухӑшласа кӑларнӑ: стена хаҫачӗ кӑларакан ачасене ман ҫинчен карикатура ӳкерсе кӑларма хӗтӗртнӗ.

Только Глеб Скамейкин с тех пор, как сказал, что будет бороться с подсказкой, все думал и думал и наконец придумал такую вещь: подговорил ребят, которые выпускали стенгазету, нарисовать на меня карикатуру.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Пешта, хулан хӗвелтухӑҫ пайне, тӑшмантан пӗтӗмпе тенӗ пекех тасатнӑ ӗнтӗ.

Пешт, восточная часть города, был уже почти полностью очищен от противника.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Старшина пушаннӑ диска ҫапса кӑларчӗ, ҫӗннине кӗртсе лартрӗ те юри ӳкнисене ҫулас шутпа каллех урай ҫумӗпе тенӗ пекех тепӗр черет кӑларса ячӗ.

Старшина выбил вон опустевший диск, загнал полный и снова дал очередь почти по самому полу, срезая тех, которые упали нарочно.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗр вӑхӑтра тенӗ пекех ҫӳлти этажсенче гранатӑсем ҫурӑлаҫҫӗ.

Почти одновременно на верхних этажах тоже загрохотали взрывы.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пысӑк бункера мачча таран тенӗ пекех йӑлтӑртатакан антрацитпа тултарса лартнӑ.

Просторный бункер чуть ли не до потолка был засыпан блестящим антрацитом.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех