Шырав
Шырав ĕçĕ:
Унтан, ҫавӑнтах сассине антарса, хурланчӑклӑн: — Сире кирлӗ мар-ҫке вӑл! — тесе хушса хунӑ.И тотчас же пониженным голосом с грустью добавлял: — Да ведь вам это не нужно!..
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ӑҫтан-ха сире юратмасӑр тӑрӑн? — хӗрӳллӗн каланӑ вӑл.
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Юрататӑп сире, юрататӑп.
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Йывӑр-им сире калама?
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кураймастӑп эп сире… пурсӑра та кураймастӑп!
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Куншӑн ман сире тав тумалли ҫеҫ юлать… — тенӗ Медынская.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эпӗ сире ӗненетӗп… анчах та ку тӗрӗс мар! — ҫурма сасӑпа хӗрӳллӗн каланӑ Фома.— Я вам верю… но только это неправда! — вполголоса и горячо сказал Фома.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ман сире ҫакӑн пек калама тивӗҫӗм пур, эпӗ вӗт ватӑ ӗнтӗ, — тенӗ Софья Павловна.Я могу говорить вам так, ведь я уже старенькая… — сказала Софья Павловна.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ырӑ сывлӑх сире, ваше превосходительство!
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Мӗнлисем апла, улпутӑм, килӗшерех параҫҫӗ сире?
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унтан, ҫавӑнтах ура ҫине тӑрса: — Кансӗрлес мар сире, сывӑ пулӑр-ха! — тесе, кайма хатӗрленнӗ.И тотчас же встала, говоря: — Не буду мешать вам, до свидания!
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фомана хреснашшӗн ҫавӑн пек ытла та сӑнӑллӑ чӗлхи ӗлӗк те час-часах леккеленӗ, — Маякин унпа яланах ашшӗнчен тӳрккесрех калаҫнӑ, — анчах хальхинче ҫамрӑк ҫын кӳренмеллипех кӳреннӗ, вара вӑл чӑтӑмлӑн, анчах та питӗ ҫирӗппӗн: — Сире так ахаль ятлаҫмасан та юрӗччӗ, эпӗ пӗчӗккӗ мар ӗнтӗ, — тесе каласа хунӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Пирӗн ҫӗршыв кӑмӑла каять-и сире? — ҫурма сасӑпа ыйтнӑ хӗрарӑм.— А нравятся ли наши-то места? — вполголоса спрашивала женщина.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Кичем пулӗ-ҫке сире пӗр-пӗччен?
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Хӑратас терӗм сире…
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Кун пек ӗҫ сире тивӗҫлӗ мар…
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Симӗсрех куҫӗсемпе пӑхнӑ чух, вӑл кашни ҫыннах: — «Нимех те мар, ырӑ ҫыннӑм, ан пӑшӑрханӑр. Эпӗ сире ӑнланатӑп, ытах та эсир мана тивмесен — эпӗ те сире тытса парас ҫук»… — тесе калассӑн туйӑннӑ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫак хушӑра горничная пырса кӗнӗ, вӑл хумханнӑ сасӑпа: — Игнатий Матвеич! Сире Наталья Фоминишна чӗнет… Темӗскер, питех мар вӑл… — тенӗ.Явилась горничная и тревожно сказала ему: — Игнатий Матвеич! Наталья Фоминишна вас зовет… плохо им…
I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӗсенчен аллӑшне халӗ эпӗ сире хам ирӗкпе паратӑп.Теперь я по своему собственному желанию отдаю пятьдесят из них.
VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Вӑл ҫӗре те бригада киличченех сире пама шутланӑччӗ.И еще до приезда бригады я намеревался отдать вам эту землю для раздела.
VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.