Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Выльӑхсене асаплантаракан ҫынсем лайӑх ҫынсем пулма пултараймаҫҫӗ, — хӑйне тахҫанах паллӑ сӑмаха хальхи тӗслӗхшӗн аса илнӗ пек каларӗ вӑл, унтан ман еннелле ҫаврӑнчӗ: — командовани сире ответлӑ задани парать, ку вӑл государствӑшӑн ҫарти ӗҫрен те пысӑкрах.

— Люди, мучающие животных, не могут быть хорошими людьми, — про себя, будто припомнив к случаю давно известное ему изречение, сказал Стронский и обратился ко мне: — Командование поручает вам ответственное задание, оно больше государственное, чем военное.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл нимӗҫсенчен тытса илнӗ ҫӗнӗ трофей йӗм тӑхӑннӑ.

Его широко расставленные ноги были в немецких трофейных новых штанах.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Атӑ тупса тӑхӑннӑ — юрать, пӳрне витӗр пӑхатӑп; урана тӑхӑнмаллисӗр тертленнӗ, тетӗп, обозра йӗм илнӗ — нимех те мар, пӳрне витӗр пӑхатӑп; мундир илсе тӑхӑннӑ — юрать, хуть эпӗ хам ӑна нихӑҫан та тӑхӑнмӑттӑм, анчах ҫаппа-ҫарамас ҫӳреме ҫук, килӗшӗпӗр; хӗҫпӑшалсем хӑть пуҫ тӳпи таранччен ҫакса тултар — кирлӗ пулать, тата яланах куҫ умӗнче, кирлӗ — унран каялла илетпӗр.

Сапоги — ладно, смотрю сквозь кулак, без обуви намаялся, штаны взял в обозе — ничего, сквозь пальцы смотрю, мундир — ладно, хотя я бы его не надел никогда, но не голым ходить, помирился, оружия цепляй хоть до макушки — пригодится, и всегда на виду, нужно — отберем.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тыткӑна илнӗ нимӗҫсем колонни-колоннипе иртрӗҫ.

Колоннами двигались пленные немцы.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— А-а! — аса илнӗ пек тӑсса каларӗ Ворошилов.

— А-а! — как бы припоминая, протянул Ворошилов.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл пилӗкӗнчи пиҫиххийӗ таранччен пылчӑкпа вараланнӑ, пит-куҫӗпе хулпуҫҫийӗсене известь тусанӗ сӑрса илнӗ, тутисем ҫуркаланса юн сӑрхӑнакан пулнӑ, куҫхаршийӗсем вӗтеленнӗ, куҫӗсем ӑсран тухнӑ евӗрлӗ, вут пек ҫунаҫҫӗ!

Он был вымазан по пояс в грязи, на лице и плечах лежал толстый слой известковой пыли, серой, как порошок цемента, губы растрескались и кровоточили, глаза с красными, воспаленными веками горели каким-то безумным огнем:

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пирӗншӗн пурте ҫапла ӑнӑҫлӑн пулса пынӑ тата Лелюков хӑй те, операци нота тӑрӑх пекех килсе пырать, тесе мухтанса илнӗ вӑхӑта, командир пунктне Кариотти чупса ҫитрӗ.

И вот, когда все так отлично складывалось и Лелюков похвалился, что операция разыгрывается, как по нотам, к компункту прибежал Кариотти.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унта ӑна ҫӗмӗрсе тӑкса, тыткӑна илнӗ.

Там был разгромлен и пленен.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Сулико» отрядӗнче Херсонеса, Феодосие, Керчь плацдармне хӑварнӑ хыҫҫӑн тата нимӗҫсем Харьков патӗнче ҫавӑрса илнӗ хыҫҫӑн нимӗҫсен тыткӑнне ҫакланнӑ грузинсем пур.

В отряде «Сулико» — грузины, попавшие в немецкий плен после оставления Херсонеса, Феодосии, Керченского плацдарма, а также после харьковского окружения.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Каялла чакас пулсан, вӑйлӑн персе, ҫапӑҫса чакатчӗҫ, наступленире майӗпен, анчах ҫирӗппӗн пыратчӗҫ, вӗсем суйласа илнӗ пурӑнмалли вырӑнта, тӑшман кӗтмен ҫӗртен килсе тапӑнассинчен хӑрамасӑрах, лӑпкӑнах ҫӗр пӳртсем чавма пулатчӗ.

Оступали, огрызаясь и отбиваясь, наступали медленно, но твердо, и там, где они выбирали место для стоянии, можно было спокойно рыть землянки, ставить шатры и не бояться внезапных нападений.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мана Анюта курса, чӗтресе илнӗ пек туйӑнчӗ, эпӗ вара, никам ҫине пӑхмасӑр, хыттӑн кӑшкӑрса ятӑм:

И мне показалось, что Анюта увидела меня, вздрогнула и побледнела, и я крикнул громко, уже не обращая ни на кого внимания:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Стенасем ҫине нимӗҫсен ҫар валли кӑларакан йӗрӗнчӗклӗ кулӑшла журналӗсенчен илнӗ картинӑсене ҫутӑ краскӑсемпе ӳкерсе хунӑ, — ҫуткӑм кӗрен тӗслӗ вӑрӑм чӗрнеллӗ, ҫурма ҫарамас хӗрарӑмсем тата намӑссӑррӑн кулса ларакан ҫамрӑк ҫынсем.

На стенах яркими красками были воспроизведены картинки из пошлых немецких юмористических журналов, выпускаемых для армии, — полураздетые женщины с острыми розовыми коготками и молодые люди с сальными улыбками.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Баширов хӑйӗн монголла чалӑшрах, кинжал пек вичкӗн куҫӗсемпе аяккинерех пӑхать — аяккинче унта вӑрӑм йывӑҫ авӑрлӑ гранатсем туллиех купаласа хунӑ, унтан та кӑшт аяккинерех нимӗҫсен карабинӗсене тӑратса тухнӑ: Кусем иртнӗ операцире тытса илнӗ трофейсем-ха, вӑл операцие Солхат патӗнче ҫамрӑксен, колхозниксен, грузинсен отрячӗсем питӗ те лайӑх ирттерчӗҫ.

Баширов отводит от него монгольские, кинжальные глаза и глядит в сторону — туда, где в углу навалом сложены ручные гранаты с длинными деревянными ручками и отдельно, стожком, немецкие карабины: Это трофеи недавней операции, проведенной в лесу близ Солхата Молодежным, Колхозным и Грузинским отрядами, операции смелой и беспощадной.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Нӳр илнӗ ҫамрӑк курӑк кӗрхи ҫӗрӗшнӗ ҫулҫӑсем айӗн тапса тухса ачашшӑн ешерет, Уҫланкӑсенче кӑвак та сарӑ чечексем чӑпаррӑн курӑнаҫҫӗ.

К солнцу жадно тянулись сочные, молодые травы, пронизывая осенние, прелые листья и прикрывая их своей нежной зеленью, Голубые и желтенькие цветочки пестрели на полянах.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Эсир тата темӗн шухӑшлама пултарӑр-ха, — терӗ вӑл, йывӑра илнӗ кӑмӑлпа пурин ҫине те пӑхкаласа; унтан пуҫне ҫӳлелле каҫӑртрӗ, хӗвел ҫинче пиҫӗхнӗ аллисемпе ҫӳҫне хыҫалалла ярса якатрӗ, куҫӗсем ҫилленнӗ пек йӑлкӑшса илчӗҫ.

— Еще могут подумать… — выговорила она сурово и обидчиво и еще раз оглядела всех, а потом подняла голову, откинула растрепанные свои косы смуглой рукой, глаза ее загорелись негодованием.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тыткӑнран хӑтарнӑ хӗре партизансем пур енчен те хупӑрласа илнӗ — ҫынсен урлӑ ӑна хӑйне курма та ҫук, хӑш-пӗрисем Коля Шувалов патне пуҫтарӑннӑ.

Партизаны окружили приведенную девушку, ее за людьми не было видно, другие стояли возле Коли Шувалова.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӑшманран туртса илнӗ тырӑпа хӗҫпӑшалсене вӑрмансенче тӗрлӗ-тӗрлӗ вырӑнта пытарса усрарӑмӑр, вазӑсене минӑсем лартса хӑвартӑмӑр, ҫавсене пула хӑш чухне пурлӑха ҫаратма памарӑмӑр.

Захваченное продовольствие и оружие приходилось рассредоточивать по разным лесным похоронкам и минировать базы, что зачастую спасало их от разграбления.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах нимӗҫсем Тамане тытса илнӗ те Новороссийск патнелле ҫитнӗ.

Но немцы захватили Тамань, дошли до Новороссийска.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сашӑпа пӗрле пулнӑ матроссен пӗчӗк ушкӑнӗ тинӗс хӗрринчи чулсем хушшинче июлӗн 10-мӗшчен ҫапӑҫнӑ иккен, унтан вара хупӑрласа илнӗ ҫӗртен Балаклава патӗнче татса тухса тусем тӑрӑх Судака ҫитнӗ.

Небольшая группа матросов, в которой был Саша, дралась в прибрежных скалах до 10 июля, а потом оставшиеся в живых прорвали кольцо у Балаклавы и горами дошли до Судака.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫапла ирттертӗм те эпӗ аманнӑ хыҫҫӑн илнӗ отпускӑма.

Вот так и провел свой отпуск по ранению.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех