Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑнланчӗ (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пашка хӑй майлӑ ӑнланчӗ Виктора, вӑл ӑна йӑпӑлтатса, ейкеленсе каллех хайхи юрра кӑшкӑрса пуҫласа ячӗ:

Пашка понял поведение Виктора по-своему, он крикливо завел:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тен Стенька Лелюков ӑнланчӗ пулӗ мана.

Может быть, меня понял Стенька Лелюков.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кайран, Черныш пырса тӑрсан, хӗр кама шыранине вӑл ӑнланчӗ.

Потом, когда подошел Черныш, Маковей понял, кого она искала.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Тен, кунта килес умӗн тӑхӑнса тухнӑ пулӗ», — терӗ хӑй ӑшӗнче Евгений ун ҫине пӑхнӑ май, Шура та Черныша ҫавӑн пекех ӑнланчӗ.

«Возможно, даже перед тем, как итти сюда», — мимоходом отметил Евгений, и Шура, перехватив этот взгляд Черныша, поняла его именно так.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кӑна тӳрех ӑнланчӗ, — савӑнса кайрӗ Шишкин.

Это он сразу понял, — обрадовался Шишкин.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ӑнланчӗ! — савӑнса кайрӗ Шишкин.

— Понял! — обрадовался Шишкин.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ӑнланчӗ! — кӑшкӑрса ячӗ те Шишкин, ӑна сахӑр катӑкӗ пӑрахса пачӗ.

— Понял! — закричал Шишкин и бросил ему кусок сахару.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Черныш пӗр сӑмаха кӑна ӑнланчӗ: «кенир» — ҫӑкӑр.

Черныш понял только одно слово: «кенир» — хлеб.

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ясногорская та ӑна шӑпах ҫавӑн пек ӑнланчӗ.

И Ясногорская поняла его именно так.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ваҫка ҫатан карта урлӑ пӑхрӗ те йӑлтах ӑнланчӗ.

Через плетень глянул Васька, все понял и сказал:

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Никам та чӗнмерӗ, Паша инке «шӑп», тесе илчӗ, Серёжа вара кунта темшӗн калаҫма юраманнине ӑнланчӗ.

Никто не ответил, а тетя Паша шикнула на него, и он понял, что разговаривать почему-то нельзя.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Критикӑпа педагогика ҫинчен Серёжа ӑнланмарӗ, ухмах пирки вара ӑнланчӗ те Коростелева ҫак сӑмахсемшӗн ӑшӗнче тем пекех тав турӗ.

Про критику и педагогику Сережа не понял, а про дурака понял и почувствовал к Коростелеву благодарность за эти слова.

Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пӗр самант ҫеҫ карта хушӑкӗнчен пӑхса тӑчӗ те — пӗтӗмпех ӑнланчӗ.

Какую-нибудь минутку смотрел он через плетень и все понял.

Велосипед туянаҫҫӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Кайран тин ӑнланчӗ: ку вӑл — Паша инке пӳлӗмӗ иккен.

Потом разобрался, что это тети Пашина комната.

Килти улшӑнусем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӗсене мӗн кирлине вӑл ӑнланчӗ те каллех подвала кайрӗ.

Он понял, чего от него хотели, и снова должен был спуститься в подвал.

XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Черныш румынсем чӑнахах та сехӗрленсе ӳкнине тата фланг ҫаралса юлнине ӑнланчӗ.

Черныш понял, что румыны и в самом деле ударились в панику, и фланг оголился.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл ӑнсӑртран, сӳрӗккӗн, арӑмӗнчен мар — хӑйӗнченех сасӑпа ыйтнӑ пек ыйтрӗ, анчах арӑмӗ ӑна илтрӗ те — ӑнланчӗ: Степан ҫухалса кайнӑ, пӗлмест… асапланать…

Спросил невзначай, небрежно, словно и не ее, а самого себя вслух, а она услышала и поняла: растерялся Степан, не знает… мучится…

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Халь куна Петушков та ӑнланчӗ.

Теперь и Петушков понял это.

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Тарас ӑнланчӗ те, хӑйӗн тачкипе юнашар ларчӗ.

Тарас понял и опустился рядом со своей тачкой.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Андрей ӑнланчӗ: старик куна юри ҫавӑн пек тунӑ.

И Андрей понял: это старик нарочно!

2 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех