Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫапах та, ҫав тери ҫывӑрас килнипе, вӑл вӑрӑмтунасем ҫине питех пӑхса тӑмарӗ, хӑйӑрлӑ ансӑр лаптӑка кӗрсе тӑчӗ те йӗри тавралла пӑхкаласа илчӗ, ҫурӑмӗ ҫине тӑсӑлса выртрӗ.

Но спать так хотелось, что Михеев на комаров махнул рукой; забрался в узкий песчаный проход, оглянулся, потом развалился пластом на спину.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сывӑ юлӑр! — терӗ те вӑл, ҫурӑмӗ хыҫӗнчи кутамккине майлаштарса, ҫулпа утрӗ.

Прощенья просим! — сказал он и, встряхнув за спиною мешок, пошел по дороге.

2 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Кӗпӗрнерен эпир, ротӑна кайма тухрӑмӑр, — ответлерӗ салтак, арбуз ҫине пӑхмасӑрах ҫурӑмӗ хыҫӗнчи кутамккине тӳрлетсе.

— В роту идем из губерни, — отвечал солдат, глядя в сторону от арбуза и поправляя мешок за спиной.

2 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Аманнӑ ҫынна ӑсатса ятӑмӑр та, ваше благородие, халь авӑ канма лартӑмӑр, — ответлерӗ вӗсенчен пӗри, чӗлӗмне ҫурӑмӗ хыҫне пытарнӑ май ҫӗлӗкне хывса.

— Раненого отводили, ваше благородие, да отдохнуть присели, — отвечал один из них, пряча за спину трубку и снимая шапку.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Кӗпӗрленсе пычӗҫ те хайхисем, атьсемӗр, — тет пӗр вӑрӑм та хулӑн саслӑ салтак, ҫурӑмӗ хыҫне икӗ пӑшал ҫакса янӑскер, — кӗпӗрленсе пычӗҫ те, тытӑнчӗҫ кӑшкӑрма: Алла, Алла! такки пӗр-пӗрин ҫине пыра-пыра сӗкӗнеҫҫӗ вӗт.

— Как они подскочили, братцы мои, — говорил басом один высокий солдат, несший два ружья за плечами, — как подскочили, как крикнут: Алла, Алла! так-так друг на друга и лезут.

7 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Зоя ятлӑ хӗр, хӑйӗн ҫара ура айӗнчи кӗрт пекех шурӑскер, ҫурӑмӗ хыҫӗнчи хурӑн пекех яштакаскер, ҫакса вӗлермелли такан умӗнче тӑрать.

Девушка Зоя стояла у виселицы белая, как сугробы у ее босых ног, легкая, как березка за ее плечом.

Пурте пӗриншӗн // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ку нимех те марччӗ-ха, анчах Нюра сӗтел патне пырсан, ахӑлтатса кулма тытӑнчӗ те, ҫивӗттисем ҫурӑмӗ ҫинче сиккелеме пуҫларӗҫ, куҫӗсенчен куҫҫуль юхса тухрӗ.

Это бы еще ничего, но когда Нюра подошла к столу, то стала так смеяться, что косы прыгали у нее на спине и слезы выступили на глазах.

Пурте пӗриншӗн // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эсир хӑвӑр аслисен ҫурӑмӗ хыҫӗнче пурӑнни ҫинчен шухӑшламастӑр; вӗсем сире йӑва та пӗҫерсе ҫитереҫҫӗ, атӑ та, тетрадь те илсе параҫҫӗ.

А того не подумаете, что вы вон за старшими живете; они вам и шанежку, и сапоги, и тетрадку.

Иккӗмӗш куплет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижик хускалчӗ; ҫурӑмӗ ыратса кайрӗ, чӗркуҫҫисем те хуҫланасшӑн мар.

Чижик шевельнулась; заныла спина, и колени не захотели сгибаться.

Алӑ ҫинчи пирвайхи хӑмпӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Анчах кӗтмен ҫӗртен ҫурӑмӗ ыратма пуҫларӗ, ҫилӗм пӳрнесене ҫыпӑҫтарса лартрӗ.

Только вдруг стала ныть спина, слипаться от клея пальцы.

Йӑрӑ Манька тӗнчене урӑхлатни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хӗҫпӑшалсӑр, анчах формӑпа тумланнӑ ҫынсен ҫурӑмӗ хыҫӗнче йӗспе никел трубасем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

У невооруженных, но одетых по форме людей торчали из-за спин ярко вычищенные, светящиеся, медные и никелированные духовые трубы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗ ун ҫурӑмӗ ҫине хӑпартӑм та карнисрен тытса хулпуҫҫийӗ ҫине улӑхса тӑрас тесе ҫеҫ кармашкалама тытӑнтӑм, сасартӑк мана такам хыҫалтан ярса илчӗ те, ҫӳлелле ҫӗклесе, пӗр чалӑш ҫӳллӗшрен ҫӑмӑллӑнах ҫӗре ҫӗклесе ҫапрӗ.

Я взлез ему на спину и уже хотел было, взявшись за карниз, стать на его плечи, но вдруг был кем-то сзади схвачен, легко поднят на воздух и с высоты сажени брошен на землю.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Анчах ҫурӑмӗ ҫинче тепӗр шӑтӑк ҫук, ҫавӑнпа та эпӗ пуля ӳчӗ ӑшне ларса юлнӑ пулӗ тетӗп.

Но так как на спине не видно соответствующего отверстия, то я предполагаю, что пуля застряла в теле.

ХСV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах ҫурӑмӗ ҫинче тепӗр суранӗ пулман.

Но соответствующей раны на спине не было.

ХСIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Прерири горизонт тӗлӗнче хӗвел курӑнса кайнӑ, вӑл юланутӑн ҫурӑмӗ хыҫӗнче пулнӑ.

Солнце показалось над горизонтом прерии, оно стояло за спиной всадника.

LХХХI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тепӗр ҫул кайӑка ҫӳрекен ҫак мулкача тытнӑ та: «Кун ҫурӑмӗ ҫине тӑмана чӗрнисем епле шӑтса тухнӑ?» — тесе шалт тӗлӗннӗ.

На другой год охотник убил этого зайца и дивился тому, что у него в спине были заросшие совиные когти.

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хайхи мулкачӗ туртӑнчӗ, тет, те тӑманана икке уйӑрчӗ пӑрахрӗ, тет, Тӑманан хӑрах ури йывӑҫ ҫумне тӑрса юлчӗ, тет, тепри мулкач ҫурӑмӗ ҫине кайрӗ, тет.

Заяц рванулся и разорвал сову; одна лапа осталась на дереве, другая на спине у зайца.

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Илемлӗ хура ҫивӗчӗсем ҫурӑмӗ ҫине аннӑ.

Прекрасные черные косы спустились на спину.

LV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Жилин каллех Костылина ҫурӑмӗ ҫине лартнӑ та кӑракласа кайнӑ.

Подхватил опять на плечи, попер.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынни, кашкӑра хӗрхенсе, миххи ӑшне чикет те ҫурӑмӗ ҫине ҫӗклесе хурать.

Мужик пожалел волка, спрятал его в мешок и взвалил на плечи.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.