Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӳлте (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Урам енне кашни ҫуртӑн пилӗк-ултӑ чӳрече тухать, чӳречесем ҫӳлте, Чижик кармашса та ҫитме пултараймасть.
На улицу дома глядят пятью шестью окнами, а окна высоко над землей, — Чижику руками не дотянуться.

Картта ҫинче ҫук ял // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ҫӳлте, атя вӗсене илсе тухар…
— Наверху, пойдем за ними…

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Эпӗ этемӗн аслӑ чун-хавалӗшӗн, пуринчен ҫӳлте тӑракан, мӗн пур япалан пуҫламӑшӗ пулса тӑракан, ӳт асапӗнчен те выҫлӑхран та хӑраман чун-хавалӗшӗн калатӑп хам тоста.
— Я предлагаю тост за великий человеческий дух, который стоит выше всего — является первоисточником всего, которому не страшны ни страдания тела, ни голод и жажда.

Ҫӳлте, кӗперӗн хура хӑмисем ҫинче, хӗвел ҫути шыв ҫине ӳксе йӑлтӑртатать.
А наверху на темных бревнах мостка играли дрожащие солнечные зайчики, отраженные от воды.

Ҫӳлте тапхӑрӑн-тапхӑрӑн ҫулҫӑсем ерипен чӑштӑртатса илни те ура айӗнче типӗ туратсем шӑтӑртатни кӑна эпӗр вӑрманта иккенне систереҫҫӗ.
Только слабый прерывистый шум листвы вверху, да треск сухих сучьев под ногами говорили за то, что мы в лесу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫӳлте ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.
Над нами сияли звезды.

Хам тӑна кӗрсен, эпӗ куртӑм: хӗвел ӗнтӗ пӗлӗт ҫинче ҫӳлте тӑрать иккен, ман тӗлте хӑлатсем ярӑнса ҫӳреҫҫӗ.
Я очнулся и увидел, что солнце уже высоко на небе, а надо мной кружат коршуны.

ХСIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл хӑй йӗри-тавра симӗс ковер пек сарӑлса выртакан вӗҫӗ-хӗррисӗр саваннӑна пӑхса савӑнман, хӑй тӗлӗнче ҫӳлте сарӑлса тӑракан тӗпсӗр кӑвак пӗлӗт ҫинелле те пӑхман.
Он не любовался безграничной саванной, изумрудным ковром расстилавшейся вокруг него, не смотрел в бездонную синеву неба, распростертого над ним.

LХХV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пуҫсӑр ҫыншӑн кашкӑрсем пуррипе ҫукки пурӗпӗрех пек туйӑнать, хӑйӗн хулпуҫҫийӗсем тӗлӗнче ҫӳлте ярӑнса ҫӳрекен пысӑк хура кайӑк ушкӑнне те вӑл ҫавӑн пекех пӑхать.
Всадник относится к ним безразлично, так же точно, как и к стае больших черных птиц, кружащих над его плечами.

LXXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫӳлте ун тӗлнелле кипарисӑн пит пысӑк тӗксӗм турачӗсем карӑнса тӑнӑ.
Над ней простирались огромные темные ветви кипариса.

LХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн кӗлетки йӗнертен пуҫласа хулпуҫҫи таран курӑннӑ; хулпуҫҫинчен ҫӳлте нимӗн те курӑнман.
Его фигура была видна только от седла и до плеч; поверх плеч ничего не было видно.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫӳлте, чӑнкӑ ҫыртан лерелле, тӳремлӗх сарӑлса выртнӑ.
Наверху, за обрывом, расстилалась равнина.

Вӑл ҫӗртен чылай ҫӳлте пулнӑ, ҫавӑнпа та ӗнтӗ Мориса хӑрамалли ҫук пек туйӑннӑ.
От земли его отделяло достаточно большое расстояние, и ему казалось, что этим уже обеспечена его безопасность.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ун турачӗсем ҫинче мӑйӑрсем пулнӑ, анчах вӗсем ҫӳлте — ҫӗртен пӗр ултӑ фут ҫӳллӗшӗнче ҫакӑнса тӑнӑ.
На его ветках были орехи, но висели они высоко — футах в шести над землей.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫӳлелле пӑхнӑ та Дина кукленсе ларнине курах кайнӑ: унӑн чӗркуҫҫийӗсем пуҫӗнчен те ҫӳлте курӑнса тӑнӑ; хӑй пӗтӗмпе усӑнса аннӑ, тенкӗллӗ мӑйисем шӑтӑк тӗлӗнче ҫакӑнса сулланса тӑнӑ; куҫӗсем ҫӑлтӑр пек йӑлтӑртатнӑ.
Видит: Дина присела на корточки, коленки выше головы торчат, свесилась, монисты висят, болтаются над ямой; глазенки так и блестят, как звездочки.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сасартӑк Жилин ҫӳлте темӗн чӑштӑртаттарнине илтех кайнӑ.
Вдруг слышит — зашуршало что-то наверху.

Тем анлӑш ҫутӑ кӑвакрах шыв ҫийӗ: ун тӗлӗнче ҫавӑн пекех ҫутӑ кӑвак тӳпе хупласа тӑрать, анчах тӳпи вара ҫутӑрахскер, — ҫакӑ ӗнтӗ яланах сирӗн йӗри-тавра тата ҫӳлте те сирӗн тӗлте пулать,ҫавӑнпа вара эсир улшӑну таврашсене курмастӑр.
Обширная лазорево-синяя поверхность с опрокинутым над ней куполом, тоже лазоревым, но только на несколько тонов светлее, все время остается вокруг вас и над вами, и вы не видите перемен.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Уйӑх анса ларасса кӗтме ҫук-ҫке, ҫӳлте тата пӗр пӗлет татӑкки те курӑнмасть. Эпӗ Луизӑна кӗттерсе тӑратма пултараймастӑп. Манӑн шухӑшласа тӑмалла мар. Эппин, малалла!»
На небе нет ни облачка. Луна зайдет не скоро. Луиза ждет меня. Я должен рискнуть. Итак, вперед!»

XXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӗвел ҫӳлте, пуҫ тӑрринче ҫӳре пуҫласан, ҫӗр ҫине тӳрех пӑхса ҫутата пуҫласан, тӗнчере пур япала та ӑшӑнса хускала пуҫлать.
Станет солнышко ходить выше над головами, станет светить в припор к земле, отогревается все на свете и начнет шевелиться.

Ӑшӑ — хӗвелте // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл ҫынсене тӗлӗнтерсе хӑтланма юратнӑ: герой пек пуласси, хӑй ҫынсенчен ҫӳлте тӑнине кӑтартасси ӑна кӑмӑла кайнӑ.
Он любил пускать пыль в глаза; ему нравилось разыгрывать героя, показывать свое превосходство над толпой.

XXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика