Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах Фрося пиччӗшӗнчен те ҫӑмӑллӑн, хыттӑн ҫухӑрса ярса, куҫ хупса иличчен ҫенӗхелле тапса та сикрӗ, — тутӑрӗ пуҫӗ ҫинчен сирӗлсе, пӗчӗк хулпуҫҫийӗ ҫине витӗнчӗ.

Но Фрося оказалась еще быстрей и проворней брата; в мгновение ока со страшным визгом она шмыгнула в сени, — платок упал с головы и повис на крепком маленьком плечике.

II сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Сикрӗ!

Резкий бросок!

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Шар сисмен хутран ҫӳлелле сикрӗ: ӑна хумсем сирпӗнтерсе ячӗҫ пулас.

Шар резко подскочил вверх, наверное его взметнуло на гребень волны.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Мариам тепӗр страницине уҫрӗ те сирсе яма май ҫук темӗнле хӑрушлӑха туйса илнине шартах сикрӗ.

Мариам перевернула новую страницу и вздрогнула от ощущения чего-то страшного и неотвратимого.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Али люк ӑшне шуса кӗчӗ, аллисем ҫинче пӗр хушӑ ҫакӑнса тӑчӗ те шар тӗпне сикрӗ.

Али скользнул в люк, повис на руках и спрыгнул вниз, на дно шара.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Мариам шартах сикрӗ: чул ҫурӑкӗн тӗттӗмлӗхӗнче ӑна темӗнле ҫутӑ йӑлтӑртатса илнӗннех туйӑнса кайрӗ.

Мариам вздрогнула: ей показалось, что в темноте грота блеснул свет.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

«Кутум», вырӑнтан сасартӑк тапранса, малалла ыткӑнчӗ, унтан хӑвӑрттӑн каялла ҫаврӑнчӗ те чӑм тара ӳкнӗ лаша пекех, хумсем тӑрӑх тапса сикрӗ.

«Кутум» резким броском вырвался вперед, круто развернулся и, как взмыленный конь, поскакал по волнам.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Чӳрече ҫумӗнче журнал тытса ларакан хура ҫӳҫлӗ те тӗксӗм сӑнлӑ хӗр шартах сикрӗ: сасӑ ӑна хӑй ҫывӑхӗнчех, хӑй ларакан кресло хыҫӗнченех илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.

Смуглая черноволосая девушка, сидевшая с журналом у окна, вздрогнула: ей показалось, что голос раздался возле нее, откуда-то из спинки кресла.

Пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Мӗнлерех тапса сикрӗ, ури ҫӗре тӗкӗнмест, — терӗм эпӗ.

— Как ударил в сторону, только пятки засверкали, — сказал я.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Гарик, хуллен кӑшкӑрса ярса, аяккалла сиксе ӳкрӗ, унтан пӗтӗм вӑйран вӑрманалла тапса сикрӗ.

Гарик, тихо вскрикнув, скакнул вбок и помчался что было духу совсем в другую сторону.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Унта тем амакӗ пулса иртрӗ: Чакак ҫиҫӗм пек хӑвӑрт аяккалла сикрӗ те пирӗн енне ҫурӑмпа чакма пуҫларӗ.

Произошло что-то непонятное: Сорока вдруг отпрянул от берлоги и стал пятиться в нашу сторону.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫари! ҫухӑрса ячӗ ҫивӗтлӗскер, класс шартах сикрӗ.

Как заорет эта с косичками на весь класс.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Акӑ ӗнтӗ Чакак кимӗ ҫине сикрӗ, Коля пӗр-икӗ хут шнуртан туртрӗ те, мотор кӗрлесе те кайрӗ, унтан кимӗ утрав еннелле вӗҫтерчӗ.

Вот Сорока вскочил в лодку, Коля дернул за шнур, раз, другой, мотор затрещал, и лодка понеслась к острову.

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Гарикпе иксӗмӗр шутларӑмӑр та, вуникӗ ача сикрӗ.

Мы с Гариком насчитали двенадцать прыгунов.

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл кӗпине хывса пӑрахрӗ, унтан мӑйӗнчен ҫакнӑ купальникӗн ҫаккине юсакаларӗ те шыва сикрӗ.

Она сбросила платье и, поправив на шее тесьму от купальника, прыгнула в воду.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пирӗн еннелле аллине сулса, шыва сикрӗ.

Помахав нам рукой, прыгнул в воду.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл, Чакак куҫне уҫнине асӑрхасан, шыва сикрӗ те пирӗн кимӗ патне ишсе кайрӗ.

Увидев, что Сорока открыл глаза, он прыгнул за борт и поплыл к нашей лодке.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вара вӑл кӗсменне пӑрахса шыва сикрӗ те йывӑҫ кимӗсем тавра ишекен юлташӗсем патне ишсе кайрӗ.

Он бросил весло в лодку и махнул за борт, поплыл к деревянным лодкам, возле которых плавали его приятели.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Чакак тинех хӑй кимми ҫине улӑхрӗ те Федя ҫине сикрӗ.

Сорока наконец залез на свою лодку и бросился на Федю.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Чакак, кӗсменсене кимме ывӑтса, Свищ ҫине сикрӗ.

Сорока швырнул весло на дно и бросился на Свища.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.