Шырав

Шырав ĕçĕ:

ирӗксӗрех (тĕпĕ: ирӗксӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вара вӑл мӗнпур хевтине пухса, ҫак ӑшӑ япалана хӑйне хӑй ирӗксӗрех ҫӑттарчӗ.
И только усилием воли он заставлял себя терпеть.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Скайльс ирӗксӗрех юн тымарне тӗрӗслерӗ, — йӗркеллӗ.
Невольно Скайльс взялся за пульс, — обычный.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫывӑрса каясран хӑраса, вӑл хӑйне хӑй ирӗксӗрех пӗрре инҫетри сопкӑсен мӗлкисене, тепре ҫыран таврашӗнчи симӗсленекен тӗмескесене, тепре вӗсем ҫумне тайӑнса ларнӑ станцӑри пӳртсене сӑнаттарса пычӗ.
Боясь уснуть, он заставлял себя изучать то неясные очертания далеких сопок, то прибрежные зеленеющие холмы, то притулившиеся к ним разбросанные избы станицы.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

— А эсӗ халь те ӗлӗкхи пекех, — хӑй сӑмаххине улӑштарчӗ вӑл, ирӗксӗрех сассине ҫемҫетсе.
— А ты все такой же, — перебил он себя, невольно переходя с официального тона на дружеский.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Эсир мӗн, эпӗ ҫак пур шуйттанла ӗҫсенчен ывӑнса ҫитмен тетӗр-и? — комиссар сӑнӗ ирӗксӗрех улшӑнса, хурлӑхланса тӑчӗ.
Вы думаете, я не устал от всей этой чертовщины? — Лицо комиссара невольно сморщилось в жалкой гримасе.

Сводкӑна вуласа тухсан, ҫурҫӗрти фронтӑн командующийӗ ирӗксӗрех кулса илчӗ.
Прочитав сводку, командующий Северным фронтом невольно улыбнулся.

«Мӗн тӑвас?» текен ирӗксӗрех тухса тӑнӑ ыйту ывӑннӑ пуҫа шӑтарас пек ҫавӑрттарчӗ.
Неизбежный вопрос — что делать? сверлил уставшую голову.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Ӗнер, унпа апат-ҫимӗҫ пирки ятлаҫнӑ чух, ҫынсем комиссарта вӑй пуррине туйрӗҫ, ирӗксӗрех ӑна пӑхӑнчӗҫ.
Вчера, ругаясь с ним из-за продуктов, она еще чувствовала в нем силу и нехотя подчинялась ей.

Буратинон ирӗксӗрех сикмелле пулчӗ, мӗншӗн тесен вӑл пытанса тӑма та пултараймарӗ.
Буратино уже никуда было не скрыться, не убежать, поэтому невольно пришлось прыгнуть.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратинопа Пьеро ирӗксӗрех аллисемпе мӑйӗсене ҫуса тасатрӗҫ.
Буратино и Пьеро — хочешь не хочешь — вымыли руки и даже шею.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Укҫана курсан, тилӗ ирӗксӗрех унӑн патнелле урисене тӑсса кармашрӗ.
Увидев деньги, лиса невольно потянулась к ним лапой.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тен, хӑй хӑйласӑ ҫӗнетнӗ юрӑ сӑмахӗсенчи пек, чӑн та, унӑн ирӗксӗрех каяс пулать ют яла ҫичӗ ютра сар хӗр тупса илмешкӗн?..
Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ирӗксӗрех каяс пулать ют яла Ҫичӗ ютра сар хӗр тупса илмешкӗн.
Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ирӗксӗрех каяс пулать ҫӗн ҫӗре Сӗм вӑрманта чӑрӑш касса пӳрт лартма.
Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫил, грузовик хӑвӑртлӑхӗ вӑйланнӑран, сулахайран кастарса вӗрме тытӑнчӗ те, хӗр ирӗксӗрех Матви еннелле ҫаврӑнчӗ..
Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Манса кайманччӗ эпӗ савӑнӑҫлӑ Цыгана та, Якку куккин лучӑрканса кайнӑ кӗлетки ҫине пӑхса, ирӗксӗрех шухӑшлаттӑм:
Не забыл я и веселого Цыгана, не забыл и, глядя на измятую фигуру дяди Якова, думал невольно:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ хам Миллионнӑя ҫӳренисене пытарма пуҫларӑм, анчах часах унта ҫӳрессине ирӗксӗрех пӑрахмалла пулчӗ.
Я стал скрывать мои посещения Миллионной, но скоро был вынужден отказаться от них.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫав хура сухаллӑ та савӑнӑҫлӑ, хӗрӗх ҫулхи мужик те ирӗксӗрех: «Мӗншӗн вӑл хуҫа мар, Петӗрӗ хуҫа?» тесе шухӑшлаттаратчӗ.
Этот сорокалетний мужик, чернобородый и веселый, тоже невольно возбуждал вопрос: почему не он — хозяин, а — Петр?

Ҫав сӑмаха ман анне мӗнле тата хӑсан каланине астуса илсе, эпӗ ирӗксӗрех аҫа ҫури ҫумӗнчен аяккалларах сикрӗм, вӑл йӑл кулкаласа ыйтрӗ:
Вспомнив, как и когда произнесла это слово моя мать, я невольно отодвинулся от него, — он спросил, улыбаясь:

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Мещансем дворянина ҫавӑн пек ним тӗлсӗр тӑшманла пӑхни ирӗксӗрех мана аҫа ҫурипе ҫывӑхлантаратчӗ.
Это бессмысленное враждебное отношение мещан к дворянину невольно сближало меня с вотчимом.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика