Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫунтарса (тĕпĕ: ҫунтар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Авторӗсене хӑйсене ҫунтарас вырӑнне вӗсен произведенийӗсене ҫунтарса ячӗҫ.
Вместо того чтобы сжечь самих авторов, сожгли их сочинения.

I. Ман асатте // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Чӗрӗ ачасене ҫунтарса яни ӑҫта пулнӑ халиччен?
Где это видано, чтобы сжигать детей?

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мана персе вӗлерчӗҫ, вӗсене ҫунтарса ярасшӑн.
Меня расстреляли, а их сжигают.

— Эпӗ хамӑр ачашӑн — халӗ Тамплере тертленекен корольшӑн — вӗсен ачисене ҫунтарса янипе тавӑртӑм.
— Я отомстил; пусть их дети поплатятся за наше дитя — за нашего короля, заточенного в Тампле.

ХIII. Палач // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пусмана ҫунтарса ячӗҫ.
Лестницу сожгли.

IV. Йӑнӑш // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ҫунтарса ямалла ӑна, ӗҫӗ те пӗтрӗ!
— Нужно ее сжечь.

Вандея вӑл — Францие сакӑр ҫул хушши хӑратса тӑни; аркатса тустарнӑ вунтӑватӑ департамент; пушанса юлнӑ уй-хирсем, таптаса пӗтернӗ тырпулсем, ҫунтарса янӑ ялсем, ҫаратнӑ кил-ҫуртсем; вӗлернӗ хӗрарӑмсемпе ача-пӑчасем, улӑм витнӗ ҫурт-йӗрсем ҫийӗн ялкӑшса тӑракан пушар ҫулӑмӗсем, ҫынсен чӗрисене чикекен хӗҫсем, цивилизацие хӑратакан мӗлке, акӑлчансене хӑтаракан маяк — акӑ мӗн пулса тӑнӑ ҫак вӑрҫӑ — хӑйсен тӑван ашшӗсене те ним хӗрхенмесӗр вӗлерекен вӑрҫӑ.
Восьмилетняя резня, разорение четырнадцати департаментов, заброшенные поля, вытоптанные жатвы, сожженные деревни, разграбленные города, разгромленные дома, убитые женщины и дети, зажженные факелы в соломенных крышах, проткнутые шпагами сердца, ужас цивилизации, надежда сэра Вильяма Питта — вот что такое была эта война, эта бессознательная попытка отцеубийства.

VI. Вандея Бретане тӗп туни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вандея пуҫлӑхӗ Шаретт Порник хулине унта пурӑнакан ҫынсемпе пӗрлех ҫунтарса янӑ.
Шарретт, глава Вандеи, сжег дотла город Порник, вместе с его обитателями.

V. Вӗсен вӑрҫӑри пурнӑҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Нимӗҫсем ял халӑхне, ватти-вӗттине сарайне хупса хурса чӗрӗлле ҫунтарса янӑ.
Куҫарса пулӑш

Брест кирпӗчне музея парнелерӗҫ // А.Исаева. Каҫал Ен, 2018.07.10

— Пурне те ҫунтарса ячӗҫ!
— Все сжечь!

VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Манӑн ҫурта ҫунтарса ячӗҫ.
Они сожгли мое жилище!

— Ҫунтарса ярӑр.
— Сожгите и его.

VI. Граждан вӑрҫин ӑнсӑртлӑхӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Фермӑна ҫунтарса ятӑр-и?
— Вы сожгли ферму?

— Мӗншӗн тесен ӑна ҫунтарса ячӗҫ.
— Потому что его сожгли.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пирӗн яла халӗ ҫунтарса ячӗҫ.
Нашу деревню сожгли.

Хушӑран вӗсем кунта ҫынсем кана-кана ларнине кӑтартакан йӗрсене тупаҫҫӗ: ҫунтарса е таптаса пӗтернӗ курӑклӑ вырӑн тӗл пулать, юнпа вараланса пӗтнӗ ҫатрака купиллӗ уҫланкӑсем курӑна-курӑна каяҫҫӗ.
Время от времени попадались следы привала — выжженная земля, примятая трава, наспех сбитый из палок крест, груда окровавленных ветвей.

Ҫавӑнтан инҫех мар вырнаҫса тӑнӑ республика отрядне шуррисем аркатса тӑкаҫҫӗ; хирӗҫ тӑма пултарайман фермӑна шуррисем ҫунтарса яраҫҫӗ, тыткӑна илнисене пӗтӗмпех (вӗсем сакӑрвунӑ ҫынна яхӑн пулнӑ) персе вӗлереҫҫӗ.
Белые разгромили республиканский отряд, находившийся поблизости; они сожгли ферму, не оказавшую сопротивления этому отряду; расстреляли всех пленных (их было около восьмидесяти человек).

V // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.

Вӑл йывӑҫ хӑмасем ҫине хӗртнӗ тимӗрпе ҫунтарса тӗрӗсем тунӑччӗ.
он занимался выжиганием по дереву.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тинӗспе ҫавӑн чухлӗ вӑхӑт пырсан та манӑн хавас шухӑш сӳнмен; хамӑрӑн каялла каймалли ҫула пӳлсе хурас тесе эпӗ «карапсене ҫунтарса яма» та сӗнтӗм.
Этот переезд не охладил моего возбуждения; напротив, я даже предложил «сжечь наши корабли», чтобы отрезать путь к отступлению.

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пӗлетӗр-и эсир, акӑлчансем ӑна мӗн юлашки кирпӗч таранах ҫунтарса янӑ!
Вы знаете, англичане сожгли его до последнего камня!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика