Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ытти ачасеннипе пӗрле ҫав самантра Сашокӑн хӑйӗн те сӗлеки юхнӑ.

У самого Сашка, как и остальных, в этот момент текли слюни.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑйне хӑй урса каяс пекех астарса ҫитернӗ Паҫа ҫак самантра Савтепи куҫне йӗкепе чиксе шӑтарма та, ун ури умне ӳксе унтан пулӑшу ыйтма та хатӗр.

Эта красота и околдовывает, и бесит Пазю; она готова, кажется, выколоть веретеном глаза счастливице, в то же время не прочь пасть ей в ноги и молить, молить о помощи.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫав самантра вӗсене стариксем хупӑрласа илчӗҫ.

В это время их окружили подъехавшие старики.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чееленме те йӑпӑлтатма, усӑ пултӑр тесе тӗрлӗ кукӑр-макӑрсем тума пӗлмен, кашни самантра кирлӗ еннелле сулӑнакан пакша хӳрин шӗвӗ «дипломатине» ним чухлӗ те ӑнкартман Ухтиван.

Хитрить, подлаживаться, чтобы иметь какую-то корысть, он не умел, да и не хотел, словом, не признавал он эту «дипломатию» беличьего хвоста: куда ветер, туда и он.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ухтиван-ан! — илтӗнет ҫав самантра Ивук сасси хӑвалӑхран.

— Ухтива-ан! — вдруг раздался в тишине голос Ивука.

Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пушӑрах кӑвак куҫӗпе вӑл ҫак самантра ӑша кӗрсех пӑхать, таҫталла чӗнет-йыхӑрать, ура умне ӳксе сарӑлса выртать… — кирек мӗнле ӑнлан.

Светло-голубые глаза смотрят прямо в душу, зовут куда-то… вдруг она резко опускается к ногам Ухтивана и ложится на траву… понимай как хочешь.

Хӑвалӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Аслати умӗнхи пек, ял пӗр самантра шӑпланса пусӑрӑннӑ.

К моменту их появления деревня замерла словно перед грозой.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӗн туса мӗнпе йӳнеҫтермеллине вӑл ҫав самантра хӑй те пӗлмен, анчах ҫирӗппӗн шанса тӑнӑ: хӑҫан та пулин пӗрре пуйса каять, пуйса каятех, ҫын картине кӗретех…

Как, чем — он еще не представлял, но верил твердо: когда-нибудь он все равно займет достойное место среди людей…

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ухтиван! — терӗ ҫав самантра леш енчен Ивук ҫурма ыйтуллӑн.

— Ухтиван! — надрывался с того берега Ивук.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл пӗр самантра чупса анса хӑйсен ҫил хапхине уҫса пӑрахнӑ та пӑркӑтне тӗл тытса аялалла пӗрехтерсе анса кайнӑ.

Сбежав с горки, он распахнул ворота в свой двор, вернулся и, оседлав ледянку, направил ее прямо в ворота.

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Халӗ ҫеҫ пушӑ пек курӑнакан пӳрт пӗр самантра ачасемпе тулса ларчӗ тет.

Только что, казалось, пустая изба заполнилась в одно мгновенье.

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫук, халер чирӗпе тӑкӑнакан халӑх ҫинчен те, выҫӑ вилекен ял ҫыннисем пирки те пуҫне ватмасть ҫак самантра патша.

Но что царю до того, что холера косит народ, а от голода вымирают целые поселения!

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Халер чирӗ сарӑлса пыни ҫинчен те шухӑшламасть вӑл, нумай пулмасть Витебск хулинче вилнӗ пиччӗшӗ Константин Павлович пирки те пӑшӑрханмасть ҫак самантра.

И о холере, все шире расползающейся по стране, он не сокрушается; даже смерть любимого брата Константина Павловича в Витебске не потрясает его в эти минуты.

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ытти чухне васкавлӑ мар теме те юраман вӗсене, анчах кӗтмен ҫӗртен килсе капланакан ӗҫсемпе ҫак самантра татса памалли ыйтусем хушшинче ку хутсем пӗр кун-икӗ кун выртма та пултарнӑ.

В иную пору их нельзя было бы отнести в разряд таковых, но теперь, когда множество других вопросов требовало неотложного сиюминутного разрешения, они могли и подождать день-другой.

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫав самантра чӗри шуйханчӗ, Кӑтартрӗ чунӗ тулнине: «Ку юлашки… аран тухать…»

Куҫарса пулӑш

XXXX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫак самантра ун тимлӗх шухӑ, — Чараймӗ хурлӑх тӑллани, — Кавруҫ патне васкать: ан сиктӗр Сехри, хӑрушӑлӑх тухсан; Вӑй-хал парасчӗ — кастӑр, чиктӗр, Тӑшман ие пек ҫулӑхсан.

Куҫарса пулӑш

XXXVIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ак, ҫав лаша ҫинчи этем — Пӗр сӑмахпа, чӗр вӑй, хевте; Ӳт-пӗвӗпе самай кӗрнеклӗ, Алли-урисемпе тӗреклӗ, Ав, ҫурӑм хыҫӗнче пӑшал — Пӗр самантра пуху пуҫтарчӗ, Чуна сӑмахпала уҫтарчӗ, Вӗҫертрӗ тытнӑ шухӑша.

Куҫарса пулӑш

I // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫав самантра ӑна чӑн тусӗ Хӑтарӗ путлӑх шурлӑхран.

Куҫарса пулӑш

I // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫӳрет, чупать ав йӑрӑ тилӗ, — Вӗт-шак, асту! ан пул анра, — Сыхланмасассӑн ҫитӗ вилӗм, — Ҫурса тӑкать пӗр самантра.

Куҫарса пулӑш

I // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ятманӑн куҫӗ, пӗр самантра хӗпӗртесе ҫунма тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

VIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.