Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑла сăмах пирĕн базăра пур.
йӑла (тĕпĕ: йӑла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Чейлӗх» парасси унчченхи стройран юлнӑ кивӗ йӑла шутланать.

«Чаевые» отошли в область пережитков.

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Нумай вӑхӑт хушши суйланӑ хыҫҫӑн хӑшӗ-пӗрисен тавара тиркесе калаҫас йӑла пур.

У некоторых есть привычка после продолжительного выбора, порочить товар.

Магазина кӗрсен… // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӗлӗк арҫынпа паллаштарнӑ чухне хӗрарӑм ятне калама чаракан йӑла пулнӑ.

Раньше был обычай не называть имени женщины, когда ей представляли мужчину.

Мӗнле паллашасси тата паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Шлепкене хывса саламласси — лайӑх йӑла.

Приветствовать, обнажая голову, — обычай красивый.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ку йӑла хӗрарӑмсене те тивет.

Правило о входящем и уходящем действительно и для женщин.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чылай ҫӗршывсенче туслӑ пулма шаккаса, чуптуса ӗҫес йӑла пур.

Во многих странах принято пить на брудершафт и скрепляя поцелуем.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Шел пулин те, пирӗн ҫамрӑксем хушшинче ҫын хӑйне чипер тытнине, йӗркелӗхӗн ансат правилисене пӑхӑнса пынине кивӗ йӑла тесе шутлакансем тупӑнкалаҫҫӗ-ха.

К сожалению, у нас есть категория молодежи, которая считает предрассудком хорошие манеры, соблюдение элементарных требований приличия.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫак йӑла ӗлӗк ҫар ҫыннисем ҫӗнтернине е парӑннине палӑртса ҫапӑҫу уйӗнче шлемне хывнинчен пуҫланса кайнӑ.

Снятие шлема на арене боя положило начало этому обычаю.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Европӑри халӑхсен саламланӑ чухне пӗр-пӗрне алӑ тытас йӑла пур.

У европейских народов принято при приветствии пожимать друг другу руку.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Этем обществи аталаннӑ май чылай правилӑсем улшӑннӑ, лайӑхланнӑ, хӑшӗсем кивелсе ҫухалнӑ, анчах пӗр пайӗ ҫирӗп йӑла пулса тӑрса ҫӗр е, тен, пиншер ҫулсем хушши улшӑнмасӑр упранать-ха.

За время долгого развития человечества многие правила изменились, дополнились, многие вообще исчезли, часть же сохраняется традиционно, неизменно уже столетия, а может быть, и тысячелетия.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пирӗн пӗр-пӗрне ыйтса тӗпчес йӑла ҫук.

У нас не в обычае расспрашивать друг друга.

«Ырӑ ҫул сун мана!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Зоя тӑчӗ те карӑнса илчӗ, пуҫне сулларӗ (сылтӑм куҫхарши ҫиие вӗҫӗмсӗр усӑнса анакан хура ҫӳҫ пайӑркисене пуҫне хыттӑн каялла сулнипе хыҫалалла вырттарас йӑла пурччӗ унӑн).

Но вот Зоя встала, потянулась, тряхнула головой (была у нее такая привычка — резким движением отбрасывать темную прядь, постоянно сползавшую на лоб и правую бровь).

Малтанхи ӗҫ укҫи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫакӑнтан вара алла мӗн лекет: хаҫат-и, юмах-и, е вӗренмелли кӗнеке — пурне те вуласа пымалли йӑла пуҫланса кайрӗ.

С этого началось: она стала читать запоем все, что попадало под руку, будь то газета, сказка или учебник.

Юратнӑ кӗнекесем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Авалхи йӑла тӑрӑх «килӗшсе илнӗ» пулсан, ҫуна ҫинчен анмалла марччӗ, халӗ тесен, хапхана санӑн анса уҫмалла пулать.

— Если бы мы сосватали Селиме по старинному обычаю, из саней нам не надо бы выходить, а сейчас тебе самому придется открыть ворота.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тӗлӗкре кӑшкӑрас йӑла ҫук манӑн.

— Не имею привычки кричать во сне.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Йӑла ҫавӑн пек…

Обычай наш таков…

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ыттисен, тепӗр чух, мухтанас йӑла та пулать, вӗҫкенленме пӑхаҫҫӗ, Тухтар ҫавӑн пек ушкӑнран пӑрӑнать.

Тухтар даже норовит отойти от той компании, где кто-то вдруг начинает бахвалиться, выставляться.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тёма ашшӗ патнелле туртӑнчӗ, ашшӗ патне пырса, ӑна ыталаса илес килчӗ, хӑй ӑна епле юратни ҫинчен каласа парасси килчӗ, анчах пӗр хӑнӑхнӑ йӑла хӑйӗннех тӑвать, — Тёма хӑйне хӑй аван мар туйнипе, именкине пусараймарӗ, вара асӑрханса, ашшӗн вырӑнӗ патне пырса ларчӗ.

Тёму потянуло к отцу, ему хотелось подойти, обнять его, высказать, как он его любит, но привычка брала свое, — он не мог победить чувства неловкости, стеснения и ограничился тем, что осторожно присел у постели отца.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Иоҫка, ҫав самантрах, тултан ҫеҫ кӑтартакан хӑйӗн сӑпайлӑхне сирет те пушӑ йӑла йӗркипе чӑрманма ерӗҫмен ӗҫлӗ ҫын пек, сӗтел умнелле хӑюллӑн ҫул тытать.

Иоська сразу сбрасывает свой скромный облик и с видом делового человека, которому некогда тратить время на пустые формальности, прямо и смело направляется к столу.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗр енче йӑла тӗвви, тепӗр енче — пуртӑ.

С одной стороны — узел; с другой — топор.

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех