Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ашшӗне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑвах калаттӑн-ҫке, сирӗн вӑхӑтра вунпиллӗкрисене авлантарнӑ, теттӗн… — именсе хирӗҫленӗ Фома ашшӗне.

А ты говорил, что в твое время пятнадцатилетних парнишек женили… — смущенно возразил ему сын.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, темиҫе минут хушши каласа, хӑйӗн ӗҫӗсемпе ашшӗне паллаштарнӑ хыҫҫӑн, ним пытарса тӑмасӑр: — Укҫа… эп хам ҫине нумай ятӑм, — тесе сӑмахне пӗтернӗ.

Фома в несколько минут рассказал отцу о делах и закончил рассказ откровенным признанием: — Денег я истратил на себя… много.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома темӗншӗн ҫӳҫенсе илнӗ, вара, хреснашшӗн сӑмахне хирӗҫ чӗнмесӗр хӑварса, хӑй ҫӳресе килни ҫинчен ашшӗне ӗҫлӗ тонпа каласа пама пуҫланӑ.

Фома почему-то вздрогнул и, не ответив ему, деловым тоном начал говорить отцу о поездке.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Кӗтӗм, — лӑпкӑн ҫеҫ каланӑ ача, ашшӗне куҫран пӑхса.

— Лазил, — спокойно сказал мальчик, глядя в глаза отцу.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ача ун сӑмахӗсене итленӗ, ашшӗне куҫран пӑхнӑ, ашшӗ хӑйӗн патне ҫывхарсах пынине туйнӑ.

Мальчик слушал его речь, смотрел на него и чувствовал, что отец как будто всё ближе подвигается к нему.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лоцманпа тата машинистпа пулса иртнӗ ӗҫ ачан тимлӗхне тавралӑх ҫине тинкерттернӗ: Фома куҫӗсем витӗмлӗрех пӑха пуҫланӑ, вӗсенче ӑнлануллӑ тӗпчев палӑрма тытӑннӑ, ашшӗне паракан ыйтӑвӗсенче те унӑн пурнӑҫа ӑнланас килни, мӗнле шӑнӑрсем, мӗнле пружинӑсем этемӗн ӗҫ-хӗлне тапратса, тытса тӑраҫҫӗ иккенне тӗпчесе килни янӑра пуҫланӑ.

Случай с лоцманом и машинистом направил внимание мальчика на окружающее; глаза Фомы стали зорче: в них явилась сознательная пытливость, и в его вопросах отцу зазвучало стремление понять, — какие нити и пружины управляют действиями людей?

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ача хӑйӗн ашшӗ пирки ҫынсем ятлаҫса калаҫнине час-часах итлекеленӗ, анчах ӑна-кӑна хӑлхине чикмен, ашшӗне те нихҫан та элеклесе кӑтартман.

Мальчик часто слышал, как поругивали его отца, но не обращал на это внимания и никогда не передавал отцу того, что слышал о нем.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗрре вӑл, ассӑн сывласа илсе, ашшӗне ҫапла каласа хунӑ:

Однажды он со вздохом заявил отцу:

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аккӑшӗ ашшӗне ун патне ярас ҫуккине Фома пӗлнӗ, вара вӑл вӗсен кӗрлевӗпе ҫӗнӗрен ҫывӑрса кайнӑ.

Фома знал, что тетка не пустит отца, и снова засыпал под шум их голосов.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Арӑмӗ тӗпелте савӑт-сапа ҫӑвать, Со-чжоу, ашшӗне кӗтсе кан ҫинче выртать.

Жена за перегородкой мыла посуду, а Со-чжу лежал на кане, поджидая отца.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ашшӗне вилме патне ҫитичченех асаплантарнӑ, анчах вӑл нимӗн те каламан.

Отца пытали до полусмерти, но ничего не добились.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл Совет Ҫарне кайма шутласа ун ҫинчен ашшӗне каласа панӑ.

Он решил уйти в Советскую Армию и сказал об этом отцу.

8. Командировка // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн ашшӗне, ҫӗрме пуян кулака, ӗлӗкрех эпир суд тунӑччӗ.

Его отец был судим когда-то нами как крупный кулак.

«Олег, ӑҫта эс?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ашшӗне ку ят килӗшрӗ.

Отцу понравилось это имя.

Пирвайхи кун // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Юлашкинчен ҫак никама та нимӗн вырӑнне те хуман йӗкӗтсемех ҫар хӑнӑхӑвӗсемпе хавхаланса кайса отряд комиссарне хӑйсен тӑван ашшӗне юратнӑ пек юратакан пулчӗҫ.

Кончилось тем, что и эти люди заразились армейскими привычками комиссара и полюбили его как отца родного, как любили его все партизаны.

Партизансен крепоҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Чиркӗве ҫын ҫӳремен, анчах Мирца ун ҫинчен пӗлнӗ те унта турӑсен ашшӗне парне кӳме шутланӑ.

Храм был покинут, но Мирца узнала о нем и решила принести здесь жертвы отцу богов.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӗҫ-пӑшалпа ҫӗнтереймен ҫӗрте ултавпа ҫӗнтерес тесе, эсӗ юратакан ҫынна, юратакан ашшӗне сутӑн илме килнӗ иккен!..

Ты старался подкупить любящего человека и отца для того, чтобы обманом добиться победы там, где не можешь одержать ее силой оружия!..

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Прошка, Лукич хыҫҫӑн пӑхса, хӑй ашшӗне аса илет; ашшӗ ӑна руда хӗртнӗ ҫӗре ямӑн пулӗччӗ, кунта ӗҫлеме йывӑр, хӗлле пушшех хӗн…

Прошка, провожая Лукича глазами, думал о своем отце, который не пустил бы его на пожог, где работа была такая тяжелая, особенно по зимам…

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Вӗсен хваттерне ҫитсен, эпӗ Люба ашшӗне куртӑм.

Потом мы пришли к ним в квартиру, и я увидел Любиного папу.

Тӗке манран туртса илни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Алешӑн амӑшӗ чирлӗ, унӑн ашшӗне — Ван Ли тетене — вӑрҫа хӑваласа кайнӑ.

Мать у Алеши больна, отца — дядю Ван Ли — погнали на войну.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех