Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ах! — ассӑн сывласа ячӗ карчӑк, куҫӗсене кукӑртарах пӳрнисемпе сӑтӑрса:— Ах!.. — вздохнула старуха, вытирая глаза узловатыми пальцами.
ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Санран вӗҫерӗнеймӗн! — ассӑн сывласа ячӗ Вӑрӑм Май.— Ой, вижу, что от тебя не отделаешься! — как бы уступая, вздохнул Длинная Шея.
XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Го Цюань-хай картишӗн ҫуррине ҫитме те ӗлкӗрмен, хӗвелтухӑҫӗнчи флигельтен ассӑн сывлани мар, ун ҫине тарӑхса вӑрҫни илтӗнме пуҫланӑ.
X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Лайӑх вӑхӑтпа усӑ курса, Ли Хань-ши кан ҫине выртнӑ, хӗвелтухӑҫӗнчи флигельтен ассӑн сывлани тата нӑйкӑшни илтӗнсе кайнӑ.
X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Фома ун пек чух куҫӗсене ун ҫинчен сирнӗ те, ассӑн сывласа ярса: — Миҫе хут ыйтатӑр ӗнтӗ эсир ҫакна?.. — тенӗ.Фома отводил глаза в сторону и, вздыхая, говорил: — Который раз вы это спрашиваете…
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эх, кӳренуллӗн, ассӑн сывласа илнӗ Фома.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Епле ӑнланас мар! — ассӑн каланӑ Фома.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Тӑрӑшмастӑп-им вара?! — ассӑн каланӑ Фома.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗн тӑвасси пур унӑн! — ассӑн каланӑ Люба.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кӗсйӳне тавӑрать-ха та санне — ҫав членлӑх! — ассӑн сывласа илнӗ Маякин.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Э-эхе-хе! — ассӑн сывласа янӑ Маякин.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Тӑр, теҫҫӗ сана, тархасшӑн! — ассӑн сывласа каланӑ Игнат.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унтан вӑл, ӳкӗнӳллӗн, ассӑн сывласа, куҫӗсене пӗлӗт ҫинелле ҫӗкленӗ, — вӗсем ӗнтӗ унӑн пӑтранчӑк пулнӑ, хӑйсен чӗрӗ те ӑслӑ ҫутине ҫухатнӑ.И, покаянно вздыхая, он поднимал к небу глаза, уже мутные, утратившие живой, умный блеск.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Маякин Гордеевсем ҫине куҫӗсене хӗскелесе пӑхнӑ, унтан, ассӑн сывласа ярса, хӑйсем патне каҫхине хӑмла ҫырли пахчинче чей ӗҫме пыма каласа, сывпуллашса тухса кайнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ҫавӑ кӑна-и?! — ассӑн сывласа илнӗ Фома, хреснашшӗн калавне итлесе пӗтерсен.— Только-то?! — воскликнул Фома, выслушав рассказ крестного.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Вара мӗн? — ассӑн каласа янӑ Фома, хӑйӗн Пӑлакине аса илсе, тата темшӗн чӗрере савӑнӑҫ туйса.— Что же она? — воскликнул Фома, вспомнив свою Палагею, и почему-то почувствовал в сердце радость.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗн ассӑн сывлатӑн?
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Э-эх, Фома Игнатьевич! — ассӑн каласа хунӑ вӑл, калаҫнӑҫемӗн сассине хӑпартса, шӑранса тухакан сӑмах ритмне хӑвӑртлатсах пырса.Э-эх, Фома Игнатьевич! — воскликнула она, повышая голос и учащая ритм своей певучей речи.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ефим, ассӑн сывласа илнӗ те, чӗнме пӑрахнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ав-ан мар! — ассӑн сывласа янӑ Ефим.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.