Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ильсеяр вӑлтана тирме илнӗ ӑманне шыва печӗ те аслашшӗнчен пӑрӑнчӗ.

Ильсеяр выбросила в воду червяка, которым собиралась наживить крючок, отвернулась от деда:

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Андрей салтакра пӗрле пулнӑ Мэрдана палласа илнӗ те хӑй патне илсе кӗнӗ.

Андрей узнал бывшего сослуживца Мэрдана и привел его к себе.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Варварине, хура мӗлке пек, вилӗм хупӑрласа илнӗ.

Смерть черной тенью нависла над Варварой.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Халӑх Варварине хупӑрласа илнӗ.

Толпа сомкнулась вокруг Варвары.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Мэрдан тин хӑй ҫара пуҫӑн иккенне туйса илнӗ.

Только тут Мэрдан заметил, что идет с непокрытой головой.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Хӑраса ӳкнӗ ҫын вырӑн ҫинчен сиксе тӑнӑ ҫӗре пӗтӗм пӳрте ҫулӑм ҫавӑрса илнӗ.

Когда он, испуганный, соскочил с постели, изба уже вся была охвачена огнем.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Варвари ҫаннипе куҫҫульне шӑлса илнӗ те, ятне хума та ӗлкӗреймен ачине кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса, йывӑррӑн сывланӑ:

Варвара вытерла слезы, прижала к груди ребенка, которого еще даже не нарекли, и тяжело вздохнула:

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Унсӑрӑн, ав, Худояр каларӗ вӗт сана, — мулла староста енне пуҫне тайса илнӗ, — ыран кӗлӗ хыҫҫӑн хӑвӑн йӗксӗкӳпе пӗрле вутра ӑшаланӑн, вутра ҫунса вилӗн!

А то, вон Худояр сказал тебе, — мулла кивнул на старосту, — завтра после молитвы вместе с мразью своей изжаришься, подохнешь в огне!

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Хӗрача вара, темӗн ҫинчен аса илнӗ пек, хӑвӑрт тӑрса ларчӗ, куҫӗсене ал тупанӗпе йӑваларӗ те ярах уҫса янӑ чӳречерен пӑхрӗ.

Потом, словно вспомнив что-то, девочка мигом поднялась, потерла кулачком глаза и выглянула в растворенное окошко.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Санчо ассӑн сывласа илнӗ, мӗншӗн тесен ҫулҫӳревҫӗ рыцарьсен тарҫисем «аслӑ выҫлӑха тата темӗн те пӗр тӳснӗ, выҫлӑха вӗсем калаҫнинчен те ытларах туяҫҫӗ».

И Санчо вздыхал, потому что оруженосцы странствующих рыцарей подвержены «великому голоду и злоключениям и ещё многим другим вещам, которые лучше чувствуются, чем говорятся».

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Пысӑк кровате стена ҫумӗнчен аякка шутарнӑ, йӗркесӗр шыранине унта-кунта урам хӑмисене те хӑйпӑтса илнӗ.

Убогая кровать на колёсах резко отодвинута от стены, и даже половицы кое-где приподняты в беспорядочной суматохе обыска.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Сервантес ҫӗр ҫинче выртакан кӗнекене ҫӗклесе илнӗ.

 — Сервантес поднял книжку с земли.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Кивӗ, лӳчӗркенсе пӗтнӗ кӗнеке йывӑҫ хыҫнелле ыткӑнса кайнӑ — хуҫа ачанӑн ҫурӑмӗнчен хулӑпа тӑсса илнӗ.

Старая, истрёпанная книга отлетела далеко за дерево — хозяин опустил хворостину на плечи мальчика.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Педро Гутьеррес хулӑ илнӗ те йывӑҫ патнелле шуса пынӑ.

Педро Гутьеррес взял хворостину и подкрался к дереву.

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл хуҫаран хӑйӗн ырхан ашакне лайӑхрах тӑрантарма та ыйтман, ун вырӑнне хӑй патне пынӑ икӗ чухӑн ҫынпа часах калаҫса, вӗсен куланайне чакарма килӗшнӗ, Гутьерресран вара пӗтӗм куланайне пӗтӗмӗшпех, ним кӗтмесӗрех илнӗ.

Он не просил хозяина получше накормить своего тощего мула, зато охотно выслушал двух бездельников, которые пришли к нему жаловаться на бедность, и сразу согласился дать им скидку с налога, а с него, с Гутьерреса, спросил полностью весь налог и без отсрочки!

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Филипӑн шурнӑ тутисем ерипен йӑл кулса илнӗ.

Слабая улыбка шевельнула бледные губы Филиппа.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Сервантес? — тутисемпе мӑкӑртатса илнӗ Филипп.

— Сервантес? — пожевал губами Филипп.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл питех те сахал — кунне вуникӗ реал ҫеҫ ӗҫлесе илнӗ.

А платили ему за работу мало — двенадцать реалов в день.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Унӑн авалхи пурӑнӑҫран илнӗ ӗҫсем шанчӑклах мар».

Его цитаты из древних — сомнительны!»

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Каталинӑна пӗчӗк ача чухнех Малагӑран Орана кайнӑ ҫул ҫинче туроксем тыткӑна илнӗ.

Каталину захватили в плен маленькой девочкой при переезде по морю из Малаги в Оран.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех