Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тухтар таврӑннӑ ҫӗре каҫ пулчӗ.
Тухтар вернулся домой уже потемну.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей унпек-кун пеккине халиччен курманскер, нимӗн тума аптрарӗ, унта пырса ҫапӑнчӗ — хултӑрчӑ пур, ҫип хутӑрӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, тепӗр ҫӗре пырса ҫапӑнчӗ — ҫип арламалли урапа, ӑна вӑл турахупӗ-мӗнӗпех тӳнтерсе ячӗ.
Не видавший до сих пор ничего подобного, Шерккей беспомощно забегал по избе, натыкаясь на какие-то совершенно бесполезные вещи.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эпӗр ӑна тӑхлачӑ ҫӗре кӗни ҫинчен пӗлтермерӗмӗр, хуйхӑртас мар терӗмӗр.
— Сват, мы ведь снохе-то про то, что сваха померла, не говорили, горевать, мол, сильно станет.

Шерккей пӳртне кӗрсе тӑмарӗ, чӗннӗ ҫӗре тӳрех тухса утрӗ.
И Шерккей не заставил себя ждать — в чем был, в том и поспешил к именитому свату.

Сайте вӑхӑтсӑр ҫӗре кӗрсе выртни Шерккей аллине пӗтӗмпе ҫыхӑнтарчӗ.
Безвременная смерть Сайде повязала Шерккея по рукам и ногам.

Сылтӑмра, ҫичӗ сӑрт леш енче, Чӑвашкас Улхашӗ — ҫутӑлнӑ ҫӗре унта та ҫитме пулать.
А справа, за семью холмами, — Чувашские Алгаши, туда разве что к рассвету можно доехать…

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сурчӑк ҫӗре ҫитиччен пӑр татӑкӗ пулса чӑмӑртанма ӗлкӗрет.
А сплюнутая слюна, не долетев до земли, превращалась в льдышку.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав ҫӗре шӑпа ярса валеҫтересси пӗччен те иккӗн тумалли ӗҫ мар ӗнтӗ, ял халӑхӗпе килӗшсе тумалла ӑна, — терӗ Йӑкӑнат.
Ведь дело-то не один-два человека должны решать, а всем миром, деревней всей, тогда и толк будет!

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫуркунне вӑл ҫӗре халӑх хушшинче шӑпа ярса валеҫмелле.
— Весной эту землю надо по жребию меж всеми утламышцами поделить.

Санпа мана темшӗн кӑштах уйӑрса памарӗҫ ҫав ҫӗре, ӗҫе кӗртеймен пулӑттӑмӑр тетне?
Небось нам-то с тобой не нарезали хотя бы помаленьку этой земли, мы бы, глядишь, тоже ее в дело пустили!

— Пӑрахӑҫ ҫӗре кӑкласа ӗҫе кӗртрӗ-ҫке вӑл, ӗҫе кӗртрӗ.
— Он же бросовую землю в дело пустил, все пни повыкорчевывал и землю в дело пустил…

Килне ҫитнӗ ҫӗре пӳртре амӑшӗ хӑй кӑначчӗ.
Когда она вошла в дом, там была одна мать, она отдыхала.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ватти, ҫитес ҫӗре чи малтан ҫитрӗ пулсан та, турпас татӑкне шӑршласа ҫеҫ пӑхрӗ, тӗкӗнмерӗ, ун хыҫҫӑн чупса ҫитекен ҫури, турпас татӑкне хыпса, Володя патне каялла вӗҫтерсе килчӗ.
Разумеется, первой добежала мать, обнюхав щепку, она не стала брать ее в зубы, а подбежавший за ней первым щенок на ходу схватил щепку и, развернувшись, понес ее Володе.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ ура ҫине ҫӗкленчӗ, ҫинҫе те вӑрӑм урисем чӗрне вӗҫҫӗн кӑна ҫӗре тӗренеҫҫӗ тейӗн.
Псина пошла ребятам навстречу, ее длинные тонкие ноги, казалось, едва касались земли.

Пулас хурӑнташусен ячӗпе ҫын куҫ умне вӑтанмасӑр курӑнмалӑх санӑн тумланма туму пулӗ, ҫимӳ умран юлӗ, — юмӑҫ ҫавӑнтах ҫӗре лартнӑ ывӑс патнелле пӗшкӗнчӗ те ҫӳҫ ҫыххине ярса илчӗ, — тыт ак ҫакна, ҫунтар та кӗл туса вӗҫтер тата ак ҫак пӗрчӗсене йӗтем тавра сапса тух.
И будет у тебя тогда что надеть, чтобы не ударить в грязь лицом перед знатными родственниками, будет что попить-поесть, — йомзя склонилась к лежавшему на земле деревянному кружку с ворожбой и взяла пучки волос: — На, сожги их и развей по ветру.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗрексӗр пӗчӗк ача, иккӗ-виҫҫӗ ярса пуссанах, ҫӗре ӳкетчӗ, каллех тӑрасшӑн пулса, кӑшкӑрса йӗретчӗ.
А слабый ребенок сделает два-три шага и упадет, пытается снова встать на ноги — не получается, и он заливается плачем.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав вӑхӑтра пӳлӗме Замятинпа икӗ красноармеец чупса кӗчӗҫ, вӗсем шпиона аран ҫӗре ӳкерчӗҫ.
В это время в комнату вбежали Замятин и двое красноармейцев Они с трудом повалили его на пол.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Кирлӗ ҫӗре илсе кайӑр, унта калаҫӑпӑр вара.
Везите, куда следует, там и поговорим.

Майор красноармеецсене крыльца ҫинче тӑратса, хӑварчӗ те пӑшал сассисем илтӗннӗ ҫӗре, тӑкӑрлӑкалла, кайрӗ.
Майор оставил красноармейцев на крыльце и быстро пошел в переулок к месту перестрелки.

19. Тамӑк машини // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пӳлӗмре ҫутӑ ҫутса ячӗҫ те, ҫуртри ҫынсем пурте хӑвӑрт тумлана-тумлана пӗр ҫӗре пухӑнчӗҫ.
Зажгли свет, и все обитатели дома, одеваясь на ходу, собрались вместе.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика