Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ним чухлӗ те килӗшмерӗ! — куҫне хӗссе хирӗҫлерӗ Синицына.

Ни капельки не понравился! — прищурившись, протянула Синицына.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫул ҫинче мӗн чухлӗ халӑх — шутласа кӑларма та хал ҫитмест!

Людей, людей едет — пропасть!

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Мӗн чухлӗ укҫа панӑ пире!

Сколько денег нам дали!

2 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Мӗн чухлӗ ҫӗклесе пымалла пулнӑ, ҫавӑн чухлӗ ҫӗкленӗ, — терӗ, — терӗ Павел Васильевич хыттӑн.

— Сколько потребовалось, столько и пронес, — строго сказал Павел Васильевич.

2 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫӗре чи малтан кисрентерсе яракан вырӑнтан, ун вучаххинчен сейсмограф станцийӗ мӗн чухлӗ инҫерех пулать, ҫӗр кисреннин хумӗсем те ҫӗрӗн тарӑнрах сийӗсем витӗр тухса, ҫавӑн чухлӗ вӑйсӑрланаҫҫӗ.

Чем дальше от места зарождения удара, его очага, находится место наблюдения, регистрации или сейсмическая станция, со своими восприимчивыми инструментами — сейсмографами, тем через более глубокие зоны Земли идут к ней упругие волны.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫӗре кисрентерекен тӗп вырӑн (гипоцентр мӗн чухлӗ инҫерех, ҫӗр чӗтресси те ҫавӑн чухлӗ вӑйсӑртарах пулать.

Или землетрясения, тем более слабые, чем дальше от первичного очага (гипоцентра) находится данное место наблюдения.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫакӑн йышши ту чулӗсем ҫӗр чӑмӑрӗнче мӗн пурне пӗрле илес пулсан, вӑл 40 километр хулӑнӑшне ҫитмелле, анчах ҫӗр ҫинче ниҫта та пӗр тӗлте ҫаван чухлӗ пухӑнса хулӑн выртаканни ҫук.

Полная толщина этих отложений, собранных вместе, достигла бы 40 километров, но нигде на Земле в одном месте одновременно они такой массой не лежат.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Исланди утравӗнче Хокла ятлӑ пысӑк вулканран пуҫласа ытти уйрӑм вулкансем е ҫӗр хуппи ҫурӑкӗсем тӑрӑх ларса тухнӑ темӗн чухлӗ пӗчӗкрех вулкан кратерӗсем (ляксем), вулкан вӑй-хӑватне тӗпчесе пӗлмешкӗн питех те пуян материал пулса тӑрать.

Исландия дает богатый материал для изучения вулканической деятельности, начиная с громадного вулкана Хекла, ряда других отдельных или целыми вереницами насаженных на несомненные трещины земной коры малых кратеров (ляки).

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Сӑнаса пурӑннӑ ҫынсем ҫакна та лайӑх асӑрханӑ: вулкан мӗн чухлӗ вӑрахрах вӑхӑт лӑпланса тӑнӑ, вӑл ҫавӑн чухлех вӑйлӑрах вут-хӗм сирпӗтсе кӑларнӑ; ҫапла вара вулкансем ҫӗр чӑмӑрӗн ҫыхламалли клапансем пулса тӑраҫҫӗ тесе шутланӑ.

Наблюдатели не могли не заметить соответствия силы извержения с продолжительностью периода покоя, и так возник давно утвердившийся взгляд на вулканы, как на предохранительные клапаны Земли.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Тӑрсан-тӑрсан, темиҫе вуншар ҫул иртсен, Везуви ҫӗнӗрен вут-хӗм сирпӗтсе кӑларнӑ, вӑхӑт мӗн чухлӗ вӑраххӑн иртнӗ, вӑл ҫавӑн чухлех вӑйлӑрах вут-хӗм сирпӗтсе кӑларнӑ.

Извержения происходили с разными промежутками (до нескольких десятков лет), и тем более сильные, чем больше был перерыв.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Анчах унӑн тӑрри питӗ ҫӳле хӑпарса тӑман, ҫав ту айккинче иҫӗм ҫырли пахчисем сарӑлса ларнӑ, ту айӗнче йӗри-тавра ҫимӗҫ пахчисем ешерсе чечекленнӗ, пуян ҫуртсем, хуласем пулнӑ; вӗсенче темӗн чухлӗ чиркӳсем, амфитеатрсем, илемлӗ архитектурӑллӑ лайӑх ҫуртсем пулнӑ.

с низко срезанной вершиной, покрытая по склонам виноградниками, у подножья опоясанная цветущим кольцом садов, богатых вилл и городов, с многочисленными храмами, амфитеатрами, зданиями прекрасной архитектуры.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Тӗнчери культура вучахӗсем Вӑтаҫӗр тинӗсӗн хӗвеланӑҫӗпе вӑтам пайӗсенче, уйрӑмах Кӑнтӑрти Испанире вӑйланса ҫитсен, Греципе Римри ученӑйсем ҫӗр чӗтреннисемпе вут сирпӗтекен вулкансене темӗн чухлӗ курнине пула, ҫӗрӗн шалти улшӑнӑвӗсем ҫиеле тухса палӑрнисене пит аван сӑнаса пӑхма пултарнӑ.

Когда очаги мировой культуры сосредоточились в западной и средней частях Средиземного моря, а в особенности в Южной Италии, то греческим и римским ученым представилась хорошая возможность наблюдать проявление внутренних процессов Земли на ее поверхности — в виде многочисленных землетрясений и действующих вулканов.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Тата малалла шыв тӳремӗ ҫинче кӑткӑ тӗмескисем евӗрлӗ темӗн чухлӗ пӗчӗк утравсем сапаланса выртаҫҫӗ.

Дальше, на водной глади, выступали островки, столь многочисленные, что напоминали собою муравейник.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫӳренӗ ҫулта темӗн чухлӗ кӗтменлӗхсем курнӑ хыҫҫӑн, пирӗн тепӗр тӗлӗнмелле япала курмалла пулнӑ.

После бесчисленных неожиданностей этого путешествия нам предстоял новый сюрприз.

XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Темиҫе хут калама ҫук вӑйлӑ кӗрлесе кайнине чул сарнӑ урам тӑрӑх темӗн чухлӗ урапасем хӑвӑрт пынипе ҫеҫ танлаштарма пулать.

С ужасающим нарастанием повторялся невыносимый грохот; я мог сравнить его только с шумом, который производят множество повозок, быстро несущихся по мостовой.

XLIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тинӗспе ҫавӑн чухлӗ вӑхӑт пырсан та манӑн хавас шухӑш сӳнмен; хамӑрӑн каялла каймалли ҫула пӳлсе хурас тесе эпӗ «карапсене ҫунтарса яма» та сӗнтӗм.

Этот переезд не охладил моего возбуждения; напротив, я даже предложил «сжечь наши корабли», чтобы отрезать путь к отступлению.

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чул сӑрчӗсен картлашкисем тарӑх темӗн чухлӗ ҫырма шывӗсем сиксе шавлаҫҫӗ; манӑн куҫа «суртарбрандур» сийӗ те курӑнать, хамӑра ертсе килнӗ «Ганс ҫӑл шывӗ» тата эпӗ тӑна кӗнӗ ҫӗр хӑвӑлӗ те ҫавсем пекех туйӑнаҫҫӗ; анчах пӑртак маларах кайсан, сӑртсем, шӑнкӑртатса выртакан пӗчӗкҫӗ шывсем тата тӗрлӗ чулсем ҫине пӑхсан, эпӗ каллех шиклене пуҫларӑм.

Ручьи и каскады низвергались по уступам скал; мне казалось, что я узнаю куски «суртарбрандура», наш верный ручей Ганса и грот, где я вернулся к жизни; но, пройдя несколько шагов, расположение какого-нибудь горного кряжа, какой-нибудь ручеек, разрез скалы снова вызывали во мне сомнения.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Уҫланкӑсенче эпӗ темӗн чухлӗ хӗрлӗ кӑшман йышши тата вӗсене валли тӗрлӗ курӑксем пуррине те асӑрхарӑм, ку апата ҫӗр историнчи кавлекен пур чӗрчунсем те пит юратса ҫинӗ пулӗччӗҫ.

Я замечал на широких прогалинах, которые образуют подточенные временем и поваленные наземь деревья, стручковые растения и множество кормовых трав, столь излюбленных жвачными животными всех периодов.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫав этем ӳчӗ, Бордо хулинчи святой Михаил масарӗнчи пек, уйрӑм тӑпра ӑшӗнче выртнипе темиҫе ӗмӗр хушши пӗртте ҫӗрсе саланмасӑр упранса юлнӑ-ши, — эпӗ ҫакна ӑнлантарса пама пултараймастӑп; анчах ҫав этем вилли, унӑн хурӑн хуппи евӗрлӗ типсе кайнӑ тирӗ, куҫпа пӑхсан ав каланма пултарассӑн туйӑнакан алӑ-урисем, ҫаплипех юлнӑ шӑлӗсем, темӗн чухлӗ ҫӳҫӗсем калама ҫук вӑрӑм ӳссе кайнӑ чӗрнисем — ҫаксем пурте ҫав тахҫанхи ӗмӗрти вилнӗ ҫын хӑй пурӑннӑ чухнехи майпах пирӗн куҫ умӗнче выртать.

Неужели сохранился он в течение целых столетий благодаря особым свойствам почвы, как на кладбище Сен-Мишель в Бордо? Этого я не сумею сказать; но скелет, обтянутый пергаментной кожей, его еще эластичные члены, — на вид по крайней мере! — крепкие зубы, густые волосы, ужасающей длины ногти на руках и на ногах — все это представилось нашим взорам таким, каким тело было при жизни.

XXXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Лиденброк пичче темӗн чухлӗ геологсен шухӑшӗпе килӗшсе, ҫав ученӑя хирӗҫ тавлашнӑ; ҫапла Эли де-Бомон хӑй шухӑшлакан теори енче пӗр пӗчченех тенӗ пек тӑрса юлнӑ.

Дядюшка Лиденброк, в согласии с громадным большинством геологов, не уступал, спорил и приводил столь веские доводы, что Эли де Бомон остался почти единственным сторонником своей теории.

XXXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.