Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑнланчӗ (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл салтаксен чун-чӗрине сисрӗм тесех шутларӗ, вӗсем заставӑна ҫитме васкаҫҫӗ, тесе ӑнланчӗ.

Он угадывал, казалось ему, душевное состояние солдат: торопятся к заставе.

4 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Парашютист хӑй пӗччен ҫеҫ лекменнине ӑнланчӗ.

Он понял, что попался не один.

1 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Мана паянлӑха та пулин ҫӑлса хӑвармаллине вӑл ӑнланчӗ.

Он понимал, что меня нужно было спасти хотя на нынешний день.

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл ман юратӑва, эпӗ ӑна пӑхӑнассине паянтан ҫухатнине ӑнланчӗ пулсан, хӑйне питӗ лӑпкӑ пек кӑтартма тӑрӑшрӗ пулин те, ахӑртнех, ун пирки шеллесе илчӗ пулӗ.

Если он понял, что с нынешнего дня потерял мою любовь и свою власть надо мною, он, верно, пожалел об этом, хотя и старался казаться совершенно равнодушным.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Паллах, вӑл сӑн-питренех асӑрхарӗ ӗнтӗ, ман шухӑшсене пӗтӗмпех ӑнланчӗ…»

Он, наверно, прочел их у меня на лице…»

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл ӑнланчӗ те васкаса калама тытӑнчӗ:

Он понял и заторопился:

64 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӑл сӑмах мӗн ҫинчен пынине ҫавӑнтах ӑнланчӗ.

Он тотчас понял, о чем речь.

56 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӑл пирӗн хушӑра сахал пурӑнчӗ-ха, анчах та вӑл ҫак кунсенче нумай: ӑнланчӗ пулӗ, тетӗп.

Он мало был среди нас, но я уверена — много понял за эти дни.

49 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӑл пире нимӗнпе те чарас ҫуккине ӑнланчӗ пулмалла та, тек калаҫса тӑмарӗ, вӑшт кӑна хускалса, чӗркесе хунӑ карттӑна илчӗ те алӑк патнелле утрӗ: илсе кайӑр эппин!

Он, видно, понял, что мы одержимые, и — легкий на подъем человек, — ни слова больше не говоря, взял свернутую в трубку карту и двинулся к двери: ведите, мол!

34 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Самантлӑха суяс, пӗлмене перес шухӑш килсе кӗчӗ ӑна, анчах тем чухлӗ ҫын хӑй ҫинелле кураймасӑр пӑхнине курсан, тунса ӗҫ тухас ҫуккине ӑнланчӗ вӑл.

На мгновение у него мелькнула мысль все отрицать, врать, изворачиваться, но, чувствуя на себе ненавидящие взгляды многих десятков людей, он понял, что все это уже бесполезно.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Анчах Кэмби ухмах ҫын мар: мистер Скоттӑн ӳрӗк-сӳрӗк сӑн-пичӗ ҫинелле, унтан мистер Маккинг ҫинелле пӑхса илчӗ те аван ӑнланчӗ вӑл: «Кусем пурне те пӗлеҫҫӗ, тен, эпӗ маннине те астӑваҫҫӗ пулӗ», — тесе шутларӗ.

Но Кэмби не был глупым человеком: он глянул на безразличную физиономию мистера Скотта, перевел взгляд на мистера Маккинга и хорошо понял: они знают всё, быть может, знают даже то, что уже давно забыл он сам, Кэмби.

«Дракон» хӑйӗн чунне сутать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нина Ивановна хӑй калас тенине каласа пӗтереймерӗ: ҫил-тӑман тухсан ҫӳхе тумпа хӑйне мӗн пулма пултарассине ӑнланчӗ вӑл.

Нина Ивановна не договорила, поняв в эту минуту всю опасность своего положения.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нина Ивановна тинӗс еннелле пӑхрӗ те Кэукай мӗншӗн шикленнине ӑнланчӗ: ҫурҫӗр енчен хӑмӑр стена пек тӗтре ҫав тери хӑвӑрт ҫывхарса килет иккен.

Нина Ивановна обернулась в сторону моря и поняла тревогу Кэукая: с севера стремительно надвигалась мглистая стена тумана.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл пӗрре Чочой ҫине, тепре радиоприемник ҫине пӑхса илчӗ те йӑлтах ӑнланчӗ, кулса ячӗ.

Глянув на мальчика, потом на радиоприемник, она все поняла и рассмеялась.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тӗлӗнмелле ещӗкрен илтӗнекен сасса итлекелесе выртсан-выртсан, Чочой ӑнланчӗ: малтан туйӑннӑ пек, ытла хаярах мар иккен ку сасӑ.

Прислушавшись, Чочой понял, что голос этот не так уж сердит, как показалось ему вначале.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Дэвид йытӑ ҫине пӑхса илчӗ те тӳрех ӑнланчӗ: Очер ӑна ача патне ярас ҫук.

Глянув на собаку, Дэвид понял, что к мальчику она не подпустит.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халь ӗнтӗ ашшӗ мӗншӗн пӑшӑрханнине ӑнланчӗ вӑл.

Теперь он понял, почему так встревожен его отец.

Шурӑ Балахонсен ушкӑнӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ыйтасса нимӗн те ыйтмарӗ, унта ӗҫсем мӗнле иккенне ман ҫине пӗрре пӑхсанах ӑнланчӗ пулмалла.

Спрашивать ни о чем не стал, видимо всё поняв с первого взгляда.

6 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эпӗ чӗнмесӗр тӑнине Шуров тӗрӗс ӑнланчӗ.

Щуров правильно расценил мое молчание.

5 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Кэукай урок вӑхӑтӗнчех задача шутлама тытӑнса пӑхрӗ, анчах Нина Ивановна хӑй ҫинелле пӑхса илнине асӑрхарӗ те ҫавӑнтах ӑнланчӗ: учительницӑна улталама хӗн.

Кэукай сделал было попытку решить задачу на уроке, но стоило Нине Ивановне взглянуть на него, как мальчик понял: ее не проведешь.

Переменӑри хирӗҫӳ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех