Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чылайранпа шыв кӗрекен шӑтӑка тупрӑмӑр: киль айӗнче, карап хыҫӗнче сулахайра, виҫҫӗмӗш тимберс патӗнче сӑрхӑннӑ.

Старая течь, наконец, открыта: вода сочилась под килем, у третьего тимберса от кормы, слева.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫавна пула шӑв-шав илтӗннӗ те ӗнтӗ пӳрт хыҫӗнче нӳрӗ ҫӗр ҫинче выртакан Крапивинпа Сӑпание.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӑмака хыҫӗнче тата Сӑпани хаклӑ йышши юпӑнчӑ ҫакӑнса тӑнине асӑрхарӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗр япалана кӑна ҫивӗч ӑнланса илчӗ вӑл: Калюкова та, ун хыҫӗнче таракан Мӗтрипе ыттисене те Крапивинӑн чи хаяр тӑшманӗсем вырӑнне хумашкӑн сӑлтав пур.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унччен те пулмарӗ — кашкӑр ами йӑваран вӗлт! сиксе тухрӗ те, хӑй ӗмӗрӗнче вуншар, ҫӗршер чӗрчуна туртса ҫурнӑ асав шӑлӗсем кӑнтарса тӑракан ҫӑварне хӑрушшӑн карса, тарӑху капланса-тулса ҫитнӗрен хӑрӑлтӑкпа чыхӑна-чыхӑна, тӑвалла, хыр вулли хыҫӗнче тӑракан Сӑпани патнелле хӑватлӑн тапса ыткӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кооператив лавкки хыҫӗнче, ҫӑл ҫырми ҫумӗнче, вунӑ кӗтеслӗ ампар пур.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Каларӑмӑр ӗнтӗ, ытла пысӑках мар вӑл, анчах сарлака та тӗреклӗ, ун хыҫӗнче алӑк пач курӑнмасть.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӳри хыҫӗнче кӑпӑк, тӳрӗ йӗр — клипер хӑвӑртлӑхӗ хушӑнчӗ.

Пенистая, ровная линия тянулась за кормой — клипер взял ход.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Лейтенант хыҫӗнче хӗвел аннӑ тӗлелле тӑрӑнса мӗлкесем чӗмсӗррӗн тӑсӑлаҫҫӗ.

За спиной лейтенанта, упираясь в зенит, бесшумно росли тени.

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Экипажӑн пӗр йышӗ, Грэй эрехӗ ҫапса антӑратнӑскер, епле ӳкнӗ ҫаплипех палуба ҫинче ҫывӑрать; ураран ӳкменнисем — рульҫӑпа вахтӑри матрос ҫеҫ тата шухӑша путнӑ ӳсӗр Циммер, виолончель мӑйне янах айӗпе тытса карап хыҫӗнче лараканскер.

Часть экипажа как уснула, так и осталась лежать на палубе, поборотая вином Грэя; держались на ногах лишь рулевой да вахтенный, да сидевший на корме с грифом виолончели у подбородка задумчивый и хмельной Циммер.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Шухӑша путнӑ Грэй ун хыҫӗнче сунар йыттилле хытӑ тинкерсе тӑракан хуҫа пирки вуҫех манчӗ тейӗн.

Грэй так задумался, что позабыл о хозяине, ожидавшем за его спиной с напряжением охотничьей собаки, сделавшей стойку.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Сулахай аллипе сылтӑммине, ҫӗрӗллине ярса тытнӑскер — хӗр йӗри-таврана тӗлӗнсе тӗсерӗ, тинӗспе ешӗл чӑтлӑхалла вичкӗннӗн тинкерчӗ; анчах тӗм хыҫӗнче никам та хускалмасть, никам пытанса тӑни те курӑнмасть, аякра ҫуталса выртакан сенкер тинӗсре те нимӗнле паллӑ та ҫук, вара Ассоль хӗрелсе кайрӗ, чун-чӗрин сасси ӑрӑмҫӑлла «ҫапла» терӗ.

Схватив левой рукой правую, на которой было кольцо, с изумлением осматривалась она, пытая взглядом море и зеленые заросли; но никто не шевелился, никто не притаился в кустах, и в синем, далеко озаренном море не было никакого знака, и румянец покрыл Ассоль, а голоса сердца сказали вещее «да».

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассоль урай сӗрсе пӗтерчӗ те кивӗ япаларан пӑсса ҫӗленӗ юбка вӗҫне хурта тыттарма ларчӗ, анчах ҫавӑнтах пусма татӑкӗсем куҫ кӗски хыҫӗнче выртнине аса илсе ун патне пычӗ, тӗркене туртса кӑларчӗ; унтан тӗкӗр ҫинчи хӑйӗн сӑнне пӑхрӗ.

Затем Ассоль вымыла пол и села строчить оборку к переделанной из старья юбке, но тут же вспомнив, что обрезки материи лежат за зеркалом, подошла к нему и взяла сверток; потом взглянула на свое отражение.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Меннерс, сартутлӑ, кичем сӑнлӑ тӑсланкӑ йӗкӗт, стойка хыҫӗнче савӑт-сапине шӑла-шӑла типӗтет.

Меннерс, длинный молодой парень, с веснушчатым скучным лицом перетирал за стойкой посуду.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫыртан аялалла — Грэя вара ҫурӑмӗ хыҫӗнче пекех туйӑнать — хумсем лӑпкӑн пӑшӑлтатаҫҫӗ.

Внизу обрыва — с впечатлением, что под самой спиной Грэя — шипел тихий прибой.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӗсен хыҫӗнче, пӗрре упӑшкисене ҫаннисенчен турткала-турткала, тепре эрех тултарнӑ стакансене хул пуҫҫи урлӑ ҫӗкле-ҫӗкле — хӑйсем валли, паллах, — ҫӑра куҫ харшиллӗ, яка чул пек ҫавра алӑллӑ тӑсланкӑ хӗрарӑмсем вырнаҫнӑ.

Сзади их, то дергая мужей за рукав, то снимая через их плечо стакан с водкой, — для себя, разумеется, — сидели рослые женщины с гнутыми бровями и руками круглыми, как булыжник.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Унтан кӑшт шухӑшласа тӑрсан вӑл каялла больница патне чупса ҫавӑрӑнса каллех чарӑнса тӑчӗ: больница хыҫӗнче, масар ҫинчи хӗрессем шуралса курӑнаҫҫӗ.

Постояв немного и подумав, он бросился назад к больнице, обежал ее и опять остановился в нерешимости: за больничным корпусом белели могильные кресты.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Ман ҫурӑм хыҫӗнче ҫӗмренӗн ытти йӗпписене хунӑ ӗне ҫакӑнса пыратчӗ.

За спиной у меня висел колчан с остальными стрелами.

Синопӑн пӗрремӗш ҫӗмренӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Шырлан хӗрринче кӗтӗве ертсе пыракансем, хӗвелтухӑҫнелле е хӗвеланӑҫнелле пӑрӑнса, хӑйсем хыҫҫӑн ытти бизонсене те ертсе кайса, чул куписем хыҫӗнче тӑракан ҫынсене пурне те таптама пултарнӑ.

У края пропасти вожаки стада могли свернуть на восток или на запад, увлечь за собой остальных бизонов и растоптать людей, стоявших за каменными грядами.

Бизонсене тӑмалли вырӑн // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ҫак каҫа хӑш-пӗр ҫамрӑксем сӑрт хыҫӗнче, тӳрем вырӑнсенче ирттернӗ.

Несколько юношей провели эту ночь на равнине, за утесами.

Бизонсене тӑмалли вырӑн // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.