Шырав

Шырав ĕçĕ:

лартрӗ (тĕпĕ: ларт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Анне тул енчен алӑка ҫаклатса лартрӗ.
Мать заперла нас снаружи…

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑна уҫас тесе аллине хыҫалалла тӑснӑччӗ, хӗр ун урлах алӑка шал енчен шӑкӑлт ҫаклатса лартрӗ.
Григорьев уже протянул было руку, чтобы открыть ее, как девушка кошкой прыгнула из-за его спины и защелкнула дверь изнутри.

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ярмулла ӑна пӗтӗм ял илтмелле каланӑ пек туйӑнчӗ, хӑлхине хупласа лартрӗ.
Хотя ему показалось, что Ярмулла произнес это «нет» так, что услышача вся деревня: у него заложило уши.

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Килнӗ ҫынсем халех тухса каясса кӗтнӗччӗ Михапар, Микулай лашисене ҫавӑрса тӑратрӗ те лаҫ сӗтелӗ ҫине пӗр четвӗрт тӗксӗм шӗвек (каллех!) — ахӑртнех, сӑра пуль ӗнтӗ — кӗрсе лартрӗ.
Михабар надеялся, что незваные гости разгрузят свое «добро» и быстро удалятся, но не тут-то было. Мигулай развернул лошадей, вошел в дом и выставил на стол четверть с темной жидкостью, наверно, пиво.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Микулай Укка арки ҫине ларма тӑчӗ, пысӑк арҫын хӗрарӑм арки ҫине вырнаҫайманнипе, йывӑр купарчаллӑ ҫамрӑк хӗрарӑма Микулай хӑйӗн арки ҫине ҫӗклесе лартрӗ.
Мигулай попытался присесть рядом с Уккой на подол ее платья, но не уместился и тогда ловко подхватил молодую пышную женщину и усадил к себе на колени.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хутаҫҫинчен сӗтел ҫине чӳлмекне кӑларса лартрӗ.
и пригласил хозяев:

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтулӑн тутине шӑнӑр туртса лартрӗ.
Губы Яндула свела судорога.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сыпар-и кӑштах? — терӗ те вӑл Янтул ҫӑвар уҫма ӗлкӗричченех вӑл килӗшессе сиссе эрехне кӑмака хушӑкӗнчен кармашса илчӗ, ҫуршар стакан ярса лартрӗ, сӗтел ҫинчи шӑрттан таткине сирсе хучӗ.
Давай помаленьку? — И, не дожидаясь ответа Яндула и почувствовав, что тот не против, быстренько извлек из печурки припрятанную бутылку, налил по половине стакана и поставил на стол тарелку с нарезанным шыртаном — домашней колбасой.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапла, ҫапла, паҫӑр эс тӗрӗсех шухӑшларӑн… — терӗ те Салакайӑк сиксе тӑрса Янтул аллинчен пырса уртӑнчӗ, ӑна сак ҫине сӗтӗрсе пырса лартрӗ.
Верно, верно ты давеча подумал… — Салагаик вдруг вскочил со стула и, схватив Яндула за руку, силком усадил на лавку.

— Пуп эрех кӗленчипе стаканне тӗпелти сак ҫине кайса лартрӗ, сӗтел ҫинчи апатне ал шӑллипе витсе хучӗ.
— Поп отнес бутылку и стакан в переднюю, оставшуюся на столе еду прикрыл полотенцем.

— Лар пирӗнпе апата, — вӑрӑм аллипе аякри пукана сӗтел пуҫне шутарса лартрӗ пуп.
— Присаживайся к нам, — поп придвинул длинными ручищами во главу стола стул.

Хуллен таккакаласа Янтул малтан шалҫине ҫирӗплетсе лартрӗ, ӑна пӳ ҫитмелӗх антарчӗ.
Яндул собрался с духом и силами и, аккуратно выправив кол,

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Старик пӗр ҫын аллинчен шӗвӗртнӗ вӑрӑм юпа илчӗ те ӑна вилнӗ ҫын тӑпри варрине тӑрӑнтарса лартрӗ.
Старик взял из рук мужчины острый длинный кол, воткнул в центр просевшей могилы.

Ухтиван хӗре каска ҫине ҫӗклесе илсе лартрӗ те хӑй ура ҫине тӑчӗ.
Ухтиван поднялся и усадил девушку на пенек.

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул хӑй хыҫҫӑн лаҫ алӑкне хупса лартрӗ.
Плотно прикрыв за собой дверь.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Каҫар, ӳкертӗм, — тесе чернил савӑтне вырӑнне илсе лартрӗ Янтул.
— Прости, уронил, — Яндул поднял чернильницу и поставил на стол.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӗтелне каялла лартрӗ.
Опустил его.

Мунчаран шӗвӗ тӗтӗм ҫеҫ юха пуҫларӗ те, Янтул кӗрсе кӑмакине пӑтратрӗ, чул ҫине хуранпа шыв тултарса лартрӗ, мунча алӑкне тайрӗ.
Из бани вился уже жиденький дымок — дрова прогорели. Яндул перемешал их, налил воды в котел и подпер дверь бани.

Енчӗпек Янтула арҫын вырӑнне те хумасть пулмалла иҫмасса, ӑна пыра-пыра аллинчен тытать (ӗнер, пушӑ вӑхӑтра, кула-кулах хутар тыттарсӑ лартрӗ), сӗртӗне-сӗртене иртсе каять е кӑкӑрӗпе перӗнет.
А Ендебек, кажется, и не видит в Яндуле мужчину, запросто берет его за руки (а вчера со смехом всучила ему моток и заставила сматывать пряжу), задевает плечом или бедром, проходя мимо, а то и упругой грудью.

Никам та ҫук-ха, лайӑх теме ҫеҫ ӗлкӗрнӗччӗ Янтул хай ӑшӗнче, ҫамрӑк хуҫа ун умне ӑшаланӑ шӑрттанпа эрех пырса та лартрӗ.
«Никого», — едва успел подумать Яндул, как перед ним на стол опустилась тарелка с копченым и рюмка с водкой.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика